Hoe iets negatiefs in iets positiefs ombuigen? Toen er in de zomer van 2023 binnen de triatlonclub werd afgesproken om in 2024 samen ergens een volledige Ironman te doen, knaagde het. Mijn knieën laten het niet toe om nog veel kilometers te lopen. Toch wou ik er graag bij zijn. Zomaar langs de kant staan als meesmuilende supporter leek niks voor mij. “Weet je wat,” zei ik thuis, “wat de bestemming ook wordt, wij fietsen ernaartoe.” En zo kwam het dus dat we op 1 juli onze zakken op de fiets gooiden en koers zetten richting Vitoria Gasteiz in het Spaanse Baskenland.
Hoe veelzijdig kan een regio zijn? Dat vroegen we ons af na een recente trip richting het Zwitserse kanton Vaud. Omsloten door het uitgestrekte meer van Genève in het zuiden, omsingeld door Alpenmastodonten in het oosten en de heuvels van de Jura in het westen. De multifunctionaliteit van een Zwitsers zakmes is er niets tegen. We gingen onlangs op verkenning en vonden in de Jura de ideale opwarmer.
De duizend mijl lange trip tussen Land’s End en John O’Groats is de ultieme fietstrip dwars door het Verenigd Koninkrijk. Op het vasteland is LEJOG niet bekend bij het grote publiek, maar over het Kanaal moet je hem gedaan hebben om erbij te horen. Deel twee brengt ons van de Schotse grens tot de signpost bij John O’Groats.
De duizend mijl lange trip tussen Land’s End en John O’Groats is de ultieme fietstrip dwars door het Verenigd Koninkrijk. Op het vasteland is LEJOG niet bekend bij het grote publiek, maar over het Kanaal moet je hem gedaan hebben om erbij te horen. Deel één brengt ons van Land’s End tot bij de Schotse grens.
Onze man trok naar Beernem voor de eerste editie van de Waffle Ride, en dat werd gesmaakt. Niet alleen om de wafel na de rit, ook de G-roads ten zuidoosten van Brugge konden meer dan bekoren. Stond de regio nog niet meteen op de kaart als gravel hotspot, dan voegen we die nu graag toe.
De allereerste editie van Gravel Trans Jura in het Zwitserse Juragebergte was een Spartaanse onderneming. De overvloedige regen had grote delen van het parcours herschapen tot modderbaden. Maar de overweldigende schoonheid van de natuur maakte veel goed. ’En achteraf komt altijd die glimlach terug’, aldus organisator Christian Rocha. Hij had gelijk, ook al echode mijn gevloek meermaals tussen de bergwanden van de Jura.
De Coppa Grinta! Recon Squad trekt voor jou dit jaar op verkenning. Elk van de zeven toertochten uit de Coppa Grinta! wordt door een van de teamleden aan een grondige test onderworpen. Deze keer verkende blogger Bart ‘In het Wiel van het Ventiel’. Die toertocht staat op 13 en 14 juli op de wielerkalender en wil jongdementie onder de aandacht brengen. Je passie beleven, de dag doorbrengen in het prachtige Pays des Collines en tegelijk een mooi doel steunen: veel fijner worden combinaties toch niet?
Onze man ging met Fausto fietsen langs de grens van Luxemburg, het land van Charly. Groen, desolaat en grenspassages die niet op twee handen te tellen zijn. Eén grens, vier landen: een vierländergiro avant la lettre. Waar kan je dat nog zeggen?
17 juni 1945? De geboortedatum van Eddy Merckx. 18 april 1999? VDB wint Luik-Bastenaken-Luik. Voor echte wielerliefhebbers zijn deze data parate kennis. Historicus Luuc Kooijmans hing een heel boek op aan 21 april 2019, de dag dat Mathieu van der Poel de Amstel Gold Race won. Hij noemt het zelfs de dag dat wielrennen weer leuk werd. Een heel boude stelling, maar wel een fijn boek.
Twee dagen. Noem het gerust bikepacking voor beginners. Blogger Steven reed rond het Markermeer en was er niet zuinig op de kilometers. De trip diende als generale repetitie voor een veel langere trip later dit jaar, dwars door Groot-Brittannië. Het is echter ook een prima idee voor wie het echte Nederland wil leren kennen.
Elixir d’Anvers en Triple d’Anvers zijn tot ver buiten de Antwerpse stadsgrenzen bekend. De naam Pédaleurs d’Anvers doet voorlopig enkel bij de lokale fietsfanaten een belletje rinkelen, maar aan het tempo waarmee onder die naam nieuwe initiatieven worden gelanceerd, is dat slechts een kwestie van tijd. Ceci n’est pas un club cycliste, lees je op de website. Geen club? Wat is het dan wel? Onze nieuwsgierigheid was gewekt, dus trokken we naar de Koekenstad op zoek naar antwoorden.
Wat betekent het als de redactie je een boek bezorgt met als titel ‘The Midlife Cyclist’? Een boek ‘voor wie als 40+ sneller wil rijden en gezond wil blijven’. Dat antwoord moet ik je nog even schuldig blijven, de korte inhoud triggerde wel. Krijgen we een rits trainingsschema’s te verwerken, of een waslijst aan tips and tricks? Het eerste komt alvast niet aan bod, al biedt het boek wel een mooie insteek waar ook jij wellicht even blijft bij stilstaan.
