Deel dit artikel:

Eerste indruk: stijvere, lichtere, snellere Giant TCR

De plaatsjes voor de introductie van de Giant TCR waren felbevochten, want de Taiwanese fabrikant nodigde de fietspers in het hoofdkantoor uit, waar we een unieke inkijk kregen in de productie van carbon frames. Minstens zo interessant waren de testritten met deze allround klimfiets.

Bonnie Tu, voorzitter van de Giant Group en oprichter van zustermerk Liv, stond te popelen om de fiets te introduceren: “We zijn heel trots op onze TCR, de drijvende kracht achter onze innovatie en carbontechnologie. Sinds de allereerste versie van de TCR zorgde hij voor controverse bij de UCI, maar ONCE won er wel de Giro mee. Het was meteen een fiets die de mensen inspireerde en hij bracht meer mensen naar het fietsen, wat uiteindelijk wel onze missie is.”

28 jaar geleden is het al, sinds de eerste TCR in de winkel stond. Intussen zijn we toe aan de 10e generatie. De ‘Total Compact Road’, zoals hij voluit heet, werd in 1997 meteen geband door de UCI. Deze fiets luidde dankzij zijn succes en zijn typische, aflopende bovenbuis het einde van de traditionele framevorm in. ‘Total’ betekent echt goed in alles, de ultieme allrounder, en die karakteristiek herkennen we opnieuw in de nieuwe TCR.

Licht, stijf én aero

Lichter, stijver, meer aero: dat hebben we nog gehoord, maar toch benoemde Giant deze drie eigenschappen als streefdoelen voor deze nieuwkomer, met als toevoeging dat het misschien simpel klinkt maar helemaal niet zo simpel is om klaar te krijgen. Systeemoptimalisatie was daarin het codewoord. Daarvoor is er met alle afdelingen uit de Giant-groep samengewerkt. Cadex, het dochtermerk voor onderdelen en accessoires uit het topsegment, zorgde voor de wielen en cockpit. Het stijfste en lichtste frame in één krijgen was het moeilijkste, want dat zijn tegengestelde eigenschappen. Doordat Giant een van de weinige merken is die een carbonframe van a tot z zelf produceert, zat het met de knowhow alvast snor.

Het totale oppervlak van het frame is met 2% verkleind ten opzichte van de vorige TCR. Dat verschil zit voornamelijk in de bovenbuis, zadelpen en staande achtervork, waar de verbinding met de bovenbuis veel slanker is geworden. De stijfheid is geoptimaliseerd in belangrijke zones, zoals balhoofd, stuur en bracket. Minder, grotere stukken carbonvezel konden met minimale overlappingen gelegd worden. Daarvoor werden ze zeer accuraat gesneden met een nieuwe ‘koudmes-technologie’. In tegenstelling tot bij het snijden met lasers warmt deze computergestuurde manier van snijden de carbonvezels niet op, want dat tast de kwaliteit van het carbon aan. Dankzij die techniek kan er preciezer worden gewerkt, is er minder carbon nodig voor dezelfde kwaliteit en krijg je een lichter frame.

De voorste driehoek is nu uit één stuk gemaakt (de staande en liggende achtervorken vormen het andere deel). Doordat er geen afzonderlijke stukken meer zijn, kan het gewicht laag en de stijfheid hoog gehouden worden (bij het Advanced-frame wordt de voorste driehoek wel nog uit drie delen gemaakt). In totaal zitten er 270 stukken carbonvezels in één frame. Dat is 10% minder en zorgt voor meer continuïteit, met andere woorden: de carbonmatjes lopen nu verder door, zodat ze hun werk nog beter kunnen doen. Het hele proces konden we zelf in de Giant Manufacturing Taiwan-fabriek zien. Die reportage lees je in de volgende editie van Grinta! magazine.

Een maat M weegt nu 690 gram, wat 75 gram minder is, en de vork 330 gram. Voeg je alle extra’s toe, dan zit je aan een afgewerkte frameset, inclusief balhoofdstel, boutjes, kleine onderdelen en spacers, van 1358,6 gram. Een complete fiets tekent 6,4 kg op de weegschaal. Speciaal voor de cijferfreaks: de TCR Advanced SL noteert 110,85 N/mm per kg als stijfheid-/gewichtverhouding.

Het Advanced-frame van de twee andere uitvoeringen weegt 800 gram en de Advanced-vork (enkel op de TCR Advanced aanwezig) weeg 382 gram. Dat komt op een framesetgewicht van 1610 en 1627 gram voor respectievelijk de TCR Advanced Pro en Advanced. Het verschil is klein vanwege de zwaardere lak op de Pro.

Propel-invloeden

Ook aerodynamica was een aandachtspunt, al blijft de Propel wel de meest aero fiets. Toch zijn veel kenmerken in grote of kleine mate geïntegreerd. Giant noemt het de AeroSystem-optimalisatie van zowel frameset als wielen, stuur/stuurpen en banden. De buisvormen zijn aangepast en dat zie je vooral aan de vork, zadelmast en onderbuis, waar je nu veel meer een D-vorm krijgt in de plaats van meer afgeronde vormen. De vorm van het stuur houdt rekening met alle factoren: licht, stijf, aero en ergonomisch. Opvallend is de 11% flare, iets wat we voordien niet zagen bij Giant-sturen. Net zoals bij de Propel lopen de kabels nu onder de stuurpen het frame binnen, een techniek die voor iets meer aanpasbaarheid zorgt dan volledig interne kabels. Bij de vorige generatie liet Giant nog weten dat interne bekabeling maar een kleine snelheidswinst oplevert die niet echt de moeite is voor dit type fiets. De markt eist echter die vernieuwing en zo krijg je ongeveer een watt extra cadeau. In totaal levert al die aanpassingen aan het frame, de vork, wielen en banden een verschil van -5,6 W op. Dat is opgemeten aan 40 km/u en met windhoeken van +20 tot -20 graden, met draaiende wielen, een volledige testmannequin met bewegende benen, twee bidonhouders en bidons. Voeg je daar het effect van de nieuwe wielen en banden aan toe, dan zit je aan -12,2 W, maar daarbij moeten we wel aanstippen dat de vorige banden duidelijk meer rolweerstand hadden.

Traditioneel biedt Giant drie uitvoeringen aan en ook nu weer is dat zo: de Advanced SL, Advanced Pro (met Advanced-frame en Advanced SL-vork) en de gewone Advanced (met Advanced-vork).

Veel inspanning was er niet nodig om de lichte fiets op te heffen.

Dumoulin: “Details zorgen voor merkbaar verschil”

Tom Dumoulin was sinds zijn wielerpensioen ambassadeur geworden voor Giant en kon al in avant-première de nieuwe TCR aan de tand voelen: “Toen ik in 2011 begon bij de Rabobank-belofteploeg, startte ik op de 6e generatie van de TCR. Dat werd de 7e bij Alpecin-Shimano, de 8e toen ik de Giro won en de 9e sinds ik vorig jaar ambassadeur werd. Mijn favoriete TCR-moment is mijn ritwinst in de Vuelta 2015 in de rit naar Cumbre del Sol (waarbij hij na een aanval eerst werd bijgehaald maar daarna in de slotmeters terug voorbij Chris Froome naar de zege kon rijden, red.). Eerder in de etappe was ik gevallen en had ik een reservefiets gekregen. Ik reed op gevoel, zonder computer. Je wil nooit wisselen midden in de koers maar dat maakte het des te memorabeler.”

“De laatste twee weken reed ik al in het grootste geheim met de nieuwe. Hij is cleaner, lichter, ik ben er gek van. Hij voelt wat als de vorige maar is geperfectioneerd. Hij komt sneller uit de bocht, voelt lichter in een sprint bergop. Het zijn allemaal details die voor een merkbaar verschil zorgen. Je kan dat zelf het beste testen door te gaan sprinten na een bocht of een plotse beweging te maken in een bocht.”

Eerste indruk

Ik kan mijn testverslag eigenlijk al meteen staken na die conclusie van Dumoulin maar vanuit Taichung maak ik me toch met volle zin klaar voor een eerste testrit, eentje die duidelijk moet maken of er nog kleine aanpassingen moeten gebeuren voor de lange rit van morgen. Zoals wel vaker had ik mijn maten vooraf doorgegeven maar blijkt er toch wat finetuning nodig. Het zadel gaat meer naar voor en daardoor zit de zadelhoogte meteen ook goed. De eerste meters maken al meteen duidelijk dat de claims over een direct stuurgedrag niet gelogen zijn.

De 11° flare onderin het stuur zorgen voor een smalle, aero bovenkant en een aangename greep als je in de beugel zit.

Deze ‘shakedown’ van 25 kilometer brengt onze groep via golvende wegen naar een klim van drie kilometer en dan weer dezelfde weg terug. Af en toe moet ik een gaatje dichtrijden en rechtstaan op de pedalen vuurt je inderdaad af richting je doel. Dit soort directheid in de aanzet is waar het bij een pure koersfiets om draait. Dat gevoel van snelheid en acceleratie is waarom iemand voor een rasechte racefiets kiest.

Comfort zorgt voor zekerheid

Klimmen met de TCR is puur genot.

Op ruwer asfalt valt op dat het comfort duidelijk aanwezig is. Oké, er liggen banden van 28 mm op, maar die vallen zelfs een tikkeltje smaller uit, zodat een groot deel van die trillingsdemping toch vanuit de staande achtervork en de zadelmast moet komen. Dankzij dat vriendelijke karakter mag Giant dit effectief een allrounder noemen. Hiermee kan je gerust in de Vlaamse Ardennen je innerlijke flandrien loslaten om dan later op het jaar je bolletjestrui te gaan verdienen in de Alpen. Wil je trouwens nog meer comfort, weet dan dat je banden tot 33 mm breed kan monteren.

Een dag later ben ik benieuwd hoe lastig de 95 kilometer met als gpx-titel ‘Epic’ zal worden. De bijna 1500 hoogtemeters laten vermoeden dat ik niet met veel overschot zal zitten. Ik kan me in de eerste beklimmingen nestelen in een groepje ‘achtervolgers’ (een eind) achter Tom Dumoulin en co. Intussen heb ik tijd om te genieten van het klimgevoel van deze TCR: wat gaat ie vlot omhoog! En dat in tegenstelling tot mijn eigen winterlijf. Sta ik recht op de pedalen, dan voel ik dat speelse en aangenaam nerveuze karakter van een pure klimfiets. Genieten.

Bergaf heb ik maar twee bochten nodig om me de fiets helemaal eigen te maken. Hij schenkt zoveel vertrouwen dat ik al snel voluit durf te gaan. Even op de Garmin checken hoe de bochten zich draaien en ik leg me goed schuin. De banden kleven goed aan het gladde asfalt. Dit is zonder meer een van de beste fietsen voor dit werk. Een KOM bergop ga ik niet halen, maar bergaf kom ik er heel dicht bij. Ik moet maar denken hoe ik wil insturen en de TCR mikt exact naar dat punt. Het schitterende acceleratiegevoel, waarvoor de stijve en direct Cadex 40 Max-wielen mee verantwoordelijk zijn, en het comfort dat ik een dag eerder al had opgemerkt, worden gedurende deze pittige rit alleen maar bevestigd. Deze Total Compact Road kon me totaal overtuigen.

Technische afdalingen zijn een kolfje naar de hand van de Giant TCR.

Uitvoeringen en prijzen

De TCR komt in zes maten en drie framesetversies. Vanaf de Pro is elke uitvoering uitgerust met een powermeter en met dezelfde velgvorm als de Cadex 40 Max.

TCR Advanced SL 0 (Dura-Ace Di2, Cadex 40 Max): 12.299 euro
TCR Advanced SL 1 (Ultegra Di2, Giant SLR 0 40): 8.399 euro
TCR Advanced Pro 0 AXS (Force AXS, Giant SLR 0 40): 6999 euro
TCR Advanced Pro 0 Di2 (Ultegra Di2, Giant SLR 0 40): 6499 euro
TCR Advanced Pro 1 AXS (Rival AXS, Giant SLR 1 40): 5099 euro
TCR Advanced Pro 1 Di2 (105 Di2, Giant SLR 1 40): 4899 euro
TCR Advanced 0 (105 Di2, Giant SLR 2 36): 3999 euro
TCR Advanced 1 (105 Di2, P-R2): 3499 euro
TCR Advanced 2 (105, P-R2): 2799 euro
TCR Advanced SL frameset: 3699 euro
TCR Advanced Pro frameset: 2499 euro