Deel dit artikel:

100% getest: Lapierre XR 7.9

Het Franse Lapierre heeft in wedstrijdgerichte mountainbikemiddens een zekere reputatie hoog te houden. In 2001 pakte Lapierre nogal sterk uit met hun revolutionaire X-Control die prompt de nieuwe benchmark voor de crosscountry-racer werd. Nu, meer dan twintig jaar later, acht Lapierre de tijd rijp om opnieuw mee te dingen voor de hoogste eer in het competitieve crosscountry- en marathonsegment.

Natuurlijk heeft Lapierre geen twintig jaar stilgezeten. Tussen de X-Control en deze derde generatie XR verschenen er uiteraard nog meerdere versies en varianten van wat we nu de Lapierre XR noemen, maar het was ondertussen toch alweer van 2017 geleden dat de XR nog eens een grondige metamorfose onderging. Vergelijken met die vorige versie heeft op zich weinig zin, want de vorige was een opvallende verschijning met bijna organische framevormen en een hele bescherming rond de achterdemper. De nieuwe Lapierre XR ziet er een stuk klassieker uit, meer aanleunend bij wat momenteel algemeen gangbaar is, maar dat maakt hem niet meteen tot een dertien-in-een-dozijn full suspension.

Frame

Nu iets meer dan een jaar geleden stelde Lapierre een geheel eigen nieuwe carbontechnologie voor. De UD SLI, voor het eerst toegepast op wegfiets Lapierre Xelius, staat voor Uni Directional Super Light Innovation en werkt met nieuwe, lichtere en sterkere vezels om zo een frame te vormen, ontworpen met meer dan driehonderd stukjes carbon. De nieuwe vezels maken het tevens mogelijk met een variabele wanddikte te werken zodat waar mogelijk minder materiaal gebruikt moet worden wat dan weer tot een flinke gewichtsbesparing leidt. Lapierre maakt gebruik van Torayca-vezels die in een polypropyleen mal worden samengedrukt. Op die manier is er minder hars nodig en kan er alweer op gewicht bespaard worden. Er zijn twee versies van het UD SLI-frame, waarbij de Teamversie nog lichter is en in topmodel XR9.9 gebruikt wordt. Deze 7.9 doet het met standaard UD SLI. 

Kijken we wat nauwkeurig naar het frame, dan merken we de mogelijkheid om twee bidonhouders te monteren, iets wat met name de marathonrijders zeker op prijs zullen stellen.

Het frame is geschikt voor kettingbladen tot 38 tanden en is voorzien van een handige chainguide. Banden tot 2,4” kunnen gemonteerd worden.

Kleuren en geuren… je weet wel. Maar de lak in een soort parelmoerpaars die naargelang de lichtinval van kleur verandert, vinden wij echt wel prachtig.

Kabels lopen langs de voorkant van de balhoofdbuis erg netjes binnendoor en liggen in een soort van kabelgoot zodat ze niet gaan rammelen.

Bijzondere vermelding voor de kabel van de achterrem die in een fraaie overgang tussen onderbuis en liggende achtervork zijn plaatsje in het frame verdient. Ook de keuze om de demper onder de bovenbuis te monteren zorgt voor een betere routing van de kabel. 

Om je bovenbuis te beschermen wordt er standaard een stukje rubber meegeleverd. Aan jou om het al dan niet te gebruiken.

De remklauw achteraan kreeg een mooi plaatsje tussen staande en liggende achtervorken. En ja, die steekas kan je gebruiken om pintjes mee te ontkurken tijdens de après-bike.

Veringsplatform

We kunnen natuurlijk niet over een full suspension praten zonder stil te staan bij de achtervering. Een laag gewicht was een van Lapierres prioriteiten. Dat verklaart meteen ook de keuze voor een single pivot in samenwerking met flex stays (plekken die buiging toelaten, red.) in de staande achtervorken.

De XR werkt zonder draaipunt tussen liggende en staande achtervork en maakt gebruik van de flexibiliteit in de staande achtervorken. Kijk je goed naar die staande achtervorken dan valt op dat deze behoorlijk vlak zijn, wat maakt dat ze een hoge laterale stijfheid hebben, terwijl ze toch voldoende flexibel blijven om in en uit te kunnen veren. Het is een systeem – eenvoudig en onderhoudsvriendelijk – dat we tegenwoordig wel vaker op moderne XC full suspensions terugvinden. 

Wat deze Lapierre XR echter bijzonder maakt, is de werking van deze staande achtervork. In de meeste gevallen staat er geen druk op de vering wanneer deze niet gebruikt wordt. Pas wanneer er druk wordt uitgeoefend, treedt er compressie op. Lapierre doet het voor deze XR andersom. Bij rust staat de achterdriehoek onder spanning. Neem je plaats op de fiets en belast je zo onder je eigen gewicht de vering, dan pas verdwijnt de spanning uit de staande achtervork. De rustpositie van de vering wordt dus bereikt op het sag-punt (rond de 26% van de veerweg). Komt de vork verder onder spanning (bij een schok of sprong), dan springt de demper bij om zo de achterkant van een progressieve veerweg te voorzien. Dat maakt dat de vering beter moet reageren op kleine oneffenheden maar ook voor een betrouwbaarder systeem moet zorgen.

Geometrie

De geometrietabel levert weinig verrassingen op. De Lapierre XR volgt de hedendaagse ‘down-country’-trend van vlakker en langer. Het evenwicht tussen een dynamische, korte en wendbare achterkant met een stabiele en vertrouwenwekkende voorkant is een delicate oefening.

De XR krijgt 435 millimeter korte chainstays, een langere bovenbuis en reach. De balhoofdhoek is met 67° bijzonder vlak, de zitbuishoek met 75,5° eerder steil. De balhoofdbuis is met 90 millimeter (maat M) behoorlijk kort te noemen. Voor sportieve rijders betekent dat een behoorlijk lage zit.

Onderdelen

De Lapierre XR 7.9 is het middelste model uit het gamma en gaat voor 4599 euro de toonbank over. Voor dat geld krijg je dus een licht en stijf carbon frame met een uitstekend functionerend veringsprincipe.

Lapierre kleedt de XR 7.9 verder aan met een Fox Performance 32 SC-voorvork en een Fox Performance Float DPS-demper. Dat zijn, gelet op de prijsklasse, de te verwachten veringscomponenten. Een remote lock-out bedient vanop het stuur, zowel vork als demper in drie verschillende standen. 

Schakelen doen we met een mix uit de Sram-stal. De GX-shifter wordt gecombineerd met een X01 Eagle-achterderailleur en een GX Lunar Eagle-crankstel. De 10-52-cassette is er eentje van Sram XG-kwaliteit, terwijl de ketting het wat goedkoper doet met een NX-model. Persoonlijk zijn wij niet zo’n enorme fans van het al te veel mixen van onderdelen uit verschillende groepen, maar op zich is er met de gekozen onderdelen niets verkeerd.

Sram brengt de XR 7.9 opnieuw tot stilstand door middel van een setje Level TL-remmen, met een 180 millimeter schijf vooraan en een 160 millimeter exemplaar achteraan. De Sram TL mist wat pure remkracht maar om een fiets van net geen twaalf kilogram veilig af te stoppen is er nu ook weer niet zo heel veel kracht nodig. 

Sterk, stijf, degelijk en onderhoudsvriendelijk, het zijn de eerste drie kenmerken die me door het hoofd schieten wanneer het over de DT Swiss X1900 Spline-wielen gaat. Laag gewicht is echter niet een van die kenmerken en dat is best jammer voor een full suspension waarbij er vooral veel aandacht ging naar een licht frame. Het komt de dynamiek van de bike niet helemaal ten goede. Rond die DT Swiss-wielen liggen Maxxis Recon Race-banden die 2,35” dik zijn. Een prima keuze, want deze Recon-banden kennen een lage rolweerstand terwijl ze toch veel grip en comfort bieden. Voor stuur, stuurpen, zadelpen en handvatten staat Lapierre zelf in.

Test Lapierre XR 7.9

Het rijgedrag van de Lapierre XR 7.9 is eenvoudig te beschrijven: comfortabel, efficiënt en vertrouwenwekkend. Opvallend is hoe goed die vering eigenlijk werkt. Kleine trillingen en oneffenheden worden prima weggewerkt.

En wanneer het terrein ruiger wordt of in een pittige afdaling, kwijten zowel demper als vork zich prima van hun taak. Hoe meer kracht je zet op de ketting, hoe meer het lijkt alsof de vering stugger wordt. Enkel wanneer je rechtopstaand gaat klimmen of sprinten, begint de demper mee te deinen, maar met een druk op de lockout op het stuur blokkeer je demper en vork helemaal of zet je die op een tussenin-standje. De korte chainstays maken er een behendige stuurfiets op snelle en bochtige singletrails van. De vlakke stuurhoek en lange reach bewijzen dan weer hun stabiliteit in de afdaling.

Vergeet niet tijdig je remmen in te knijpen, die Sram Level-remmen zijn immers niet de krachtigste stoppers. Het ontbreken van een dropperpost maakt dat je in steile afdalingen achter het zadel moet gaan hangen en dat is niet altijd even fijn om een gecontroleerd stuurgevoel te behouden. De zithouding is – althans voor zover dat kan op een racegerichte mountainbike – behoorlijk ontspannen en comfortabel, alhoewel we ons kunnen voorstellen dat het lage balhoofd voor een aantal rijders voor een te diepe zit kan zorgen. 

Met net geen 12 kilogram (11,98) bevindt onze testfiets zich eerder aan de zware kant van de XC full suspensions. En ja, dat laat zich voelen. De klim kost je een tikje meer moeite, en bij accelereren na de bocht of brutale sprintjes trekken voel je dat de fiets een beetje dynamiek mist. Dat valt echter volledig op het conto van de te zware DT Swiss-wielen te schrijven. Want hiermee hebben we alle negatieve punten van de Lapierre XR 7.9 eigenlijk reeds gehad. De brede Maxxis-banden leveren dan weer goede grip en demping.

Conclusie

De Lapierre XR 7.9 is een uitstekende en sportieve fiets voor al wie graag kilometers maalt. Het is een comfortabele fiets met een aanvaardbaar prijskaartje. Akkoord, de vorige versies van de Lapierre XR hadden meer hun eigen smoelwerk, deze verschijning is wat klassieker, maar de geometrie en het uitstekende dempingsplatform vormt nog steeds de basis voor een meer dan te duchten concurrent op een XC-wedstrijd van niveau. 

De Lapierre XR 7.9 is snel, veelzijdig en comfortabel en de kleurstelling is simpelweg prachtig. We zouden aanraden om even door te sparen voor een lichter setje wielen en misschien ook wel een dropperpost. Of voor de Lapierre XRM, want die heeft meer veerweg en een dropperpost standaard gemonteerd.

Meer info via: www.lapierrebikes.com