Facebook Twitter Instagram Youtube
Zoek
Sluit dit zoekvak.
Abonneren

Deel dit artikel:

Veel schoons bij West-Vlaanderens Mooiste

  • Redactie
  • West-Vlaanderens Mooiste
West-Vlaanderens Mooiste is niet de zoveelste missverkiezing in een chique casino op de zeedijk. De schoonheid die er centraal staat is die van polders tot heuvelland, van IJzertoren tot Kemmelberg. Samen met maar liefst 12.000 anderen zakte blogger Steven af naar Roeselare om er deel uit te maken van dit vierdaagse fietsfeest.

Viervoud

Dat ze in Roeselare niet voor de makkelijkste weg kiezen, is wel duidelijk. Niet alleen spreiden ze de organisatie over vier dagen, ze bieden ook nog eens elke dag totaal verschillende routes aan doorheen de provincie West-Vlaanderen. En ze doen dat bovendien zowel op de openbare weg als in het veld. Kortom, als je vier dagen deelneemt heb je de ganse provincie gezien. Vier dagen is in mijn geval echter onmogelijk. Ik ben al lang blij dat ik de zondagochtend nog een gaatje in mijn agenda vind om er even de sfeer op te snuiven. De tocht die voorzien is voor de vierde en laatste dag is er eentje richting Diksmuide. Ik maak me op voor 75 kilometer (vals) plat in de West-Vlaamse polders.

Bandjes

Bij mijn aankomst aan de Expo Roeselare word ik omsingeld door nadarafsluitingen en spandoeken, partytenten en vlaggen. Dit is geen kleine organisatie, zoveel is meteen duidelijk. Een langharige man wijst me de weg naar de parking terwijl aan de overkant langharige blondines de deelnemers op weg zetten met een flesje Aquarius. Ik neem mijn fiets uit de wagen en maak me klaar voor een goede 75 kilometer. Alle veelvouden van 25 behoren vandaag tot de mogelijkheden, tot en met 100. Bij de start krijgen zowel fiets als pols een bandje. Ik besef een beetje laattijdig dat ik me reeds in de fietsenstalling bevind en dus een tiental meter verder al moet bewijzen dat ik wel degelijk bij deze fiets hoor. In elk geval, ik mag door en bij aankomst kan ik rechtstreeks de bewaakte fietsenstalling inrijden. “Nou, ben je ook klaar voor een heerlijke fietsdag,” vraagt een Hollandse dame aan de eerste verkeerslichten vlak na de start. “Zeker, en zo een topweertje ook” antwoord ik uit het handboek der meest gebruikte clichés.

Mét fietsbel

De zon is reeds vroeg van de partij. Ik word omgeven door dames en heren op stadsfietsen, al dan niet elektrisch aangedreven. Ik voel me bijna schuldig als ik in de eerste kilometers tussen de ietwat tragere stadsfietsen laveer. Dit is duidelijk een veel gevarieerder publiek dan de doorsnee cyclo’s die ik fiets. Jong en oud, man of vrouw en fietsen in alle gedaantes kruisen mijn pad. Pas na de eerste stop, waar ik wat isotone drank met een stukje frangipanetaart naar binnen werk, kom ik wat vaker racefietsen tegen. Deel uitmakend van een groepje gaat na die stop het tempo de hoogte in terwijl ik vanop een dijk de IJzertoren zie voorbij schuiven. Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Koers. Het fietsparcours is niet gebouwd om snelheidsrecords te breken, dat spreekt voor zich. De intentie is om de provincie van zijn beste kant te laten zien. Mijn fiets is gelukkig van een bijzondere opbouw: eentje met opzetstuur én fietsbel. Zo verwittig ik steevast de tragere medefietsers van een aankomend treintje.

Werken?

En het blijft bijzonder om te constateren dat, in tegenstelling tot alle andere tochten, iedereen op twee of drie wielen hier zijn plaats heeft. Iets wat zich tevens duidelijk manifesteert bij het inrijden van de fietsenstalling. Het was een goede training door een mooi decor. Kortemark, Houthulst, Werken, … heb ik onthouden als plaatsnamen. Ze liggen ergens te velde tussen Roeselare en Diksmuide.

Schiervelde, waar veel schoon volk thuis is.

Aan de drank

Op de centrale plek aan de Expohallen wissel ik mijn polsbandje nog om in een zeer welgekomen cola die ik probeer op te drinken vooraleer hij is verdampt. Het is heet, er hangen gele truien in de hal en overal loop ik cartoons met bekende koppen tegen het lijf. Mensen gaan aan de drank, kinderen leren fietsen of doen het behendigheidsparcours. Mountainbikers sijpelen binnen, net als de wandelaars. Schiervelde is niet de zeedijk en de Expohallen niet het casino. Maar er valt veel schoons te beleven. Noteer alvast in uw agenda: 20-23 augustus 2020.

Met dank aan Futurum Quality Gear, partner van deze blog.

Gerelateerde artikels

Schrijf je in op onze nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Privacy(Vereist)
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.