De Canyon Exceed wordt in 2025 meer veelzijdig
Jurgen Groenwals
24 maart 2025
Deel dit artikel:
Ik moet eerlijk bekennen dat ik al na eerdere testritten met de Xelius DRS 10.0 – het topmodel van deze fiets – gewonnen was voor de capaciteiten van de nieuwe Lapierre. Lichtjes vooringenomen stapte ik dus tijdens onze Racefiets van het Jaar-testdag op het model dat twee trapjes lager op de productladder staat: de Xelius DRS 8.0. Beide fietsen verschillen zichtbaar én onzichtbaar van elkaar: uiteraard is de afmontage anders (Ultegra vs Dura-Ace Di2), maar ook onder het lakwerk gaat een andere carbonsamenstelling schuil. Het carbon UD SLI Team frame van de Xelius DRS 10.0 is nog een stuk stijver en enkele grammen lichter dan het ‘gewone’ UD SLI frame, maar het verschil in rijgevoel is subtiel en komt naar mijn gevoel eerder voort uit de duurdere DT Swiss ERC 1100-wielen waarmee het topmodel wordt geleverd. Al vallen de DT Swiss ERC 1600 Spline-exemplaren ook zeker niet tegen. De Xelius DRS 8.0 in maat M klokt af op 7,66 kilo, terwijl de 10.0 in dezelfde maat netjes op de UCI gewichtslimiet van 6,8 kilogram zit. Net geen kilo verschil dus.
(Lees verder onder de foto)
Ga je even terug in de tijd, dan zal je zien dat de Xelius bij Lapierre al sinds 2010 meegaat. De opvallende manier waarop de staande achtervork rechtstreeks met de bovenbuis is gekoppeld, is sinds 2016 zowat het visitekaartje van de Franse fabrikant. De zitbuis van de toenmalige Xelius SL kreeg zo meer ruimte om trillingen te absorberen en comfort te bieden. Met dat ontwerp ging men de daaropvolgende jaren verder aan de slag en ook de aeroracer van Lapierre, de Aircode DRS, werd volgens hetzelfde principe gebouwd. Al lag hier de nadruk eerder op framestijfheid en een verminderde luchtweerstand, eerder dan op comfort en gewicht. Door de innovaties in carbontechnologie hoeven fietsconstructeurs de laatste jaren echter steeds minder te ‘kiezen’ tussen die eigenschappen. Als je naar een paar andere deelnemers aan deze wedstrijd kijkt, zoals de Tarmac SL8 van Specialized of de nieuwe Madone van Trek, dan stel je vast dat een laag gewicht, stijfheid en aerodynamische eigenschappen steeds beter in elkaar overvloeien.
(Lees verder onder de foto’s)
De Xelius was enkele jaren geleden vooral een lichte, comfortabele klimfiets, maar nu mag je gerust spreken over een compromisloze alleskunner. Qua aerodynamica scoort de fiets volgens de ingenieurs van Lapierre niet enkel beter dan het vorige model, maar ook hun aeroracer – de Aircode DRS – wordt door de Xelius DRS afgetroefd in aero tests. De fiets werd trouwens ontwikkeld in samenwerking met de renners van Groupama – FDJ, maar toen in het seizoen 2024 Wilier daar plots materiaalsponsor werd, verdween Lapierre uit de World Tour. Dit seizoen zijn ze echter terug en kunnen de profs van Pic Nic – Post NL (vorig jaar nog DSM Firmenich – Post NL) profiteren van de allround capaciteiten van deze Lapierre.
(Lees verder onder de foto’s)
In vergelijking met de vorige generatie van de Xelius, werd er bij de DRS stevig geschaafd aan de ‘3D Tubular’-vorm van de staande achtervork, waardoor de vorkpoten elliptischer werden en er een D-vormige zadelpen in de zitbuis kon passen. Resultaat: coole looks, maar bovenal ook weer een aerodynamisch voordeel, terwijl het comfort toch gevrijwaard moet blijven. Comfort dat je trouwens zelf ook nog een duwtje in de goeie richting kan geven met de juiste bandenkeuze. In het frame passen immers banden tot 32 mm breed, maar de testfiets kwam met Continental GP5000-banden van amper 25 mm breed. Een opmerkelijke keuze aangezien de norm toch steeds vaker 28 mm wordt en ook de velgen van de DT Swiss ERC 1600-wielen duidelijk breder rubber kunnen herbergen. Mede door die bandenkeuze stak de Lapierre er ondanks de unieke koppeling van de achtervork aan de bovenbuis niet meteen bovenuit op onze testdag.
Minstens even opvallend als de framevormen, is de erg smalle, geïntegreerde cockpit en ook die is heel bepalend voor het rijgevoel van de fiets. Het merkeigen carbon stuur meet ter hoogte van de shifters slechts 36 centimeter, maar de uiteinden waaieren wel een stukje uit naar buiten toe met een ‘flare’ van vijf graden. Zo zit je met je handen onderin de beugels iets breder en heb je meer controle wanneer je scherp door de bochten stuurt of plots beslist om je vrienden er eens op te leggen met een spurtje. Die supersmalle cockpits zijn in het profpeloton al een tijdje ingeburgerd, omdat je simpelweg een stuk aerodynamischer op je fiets zit wanneer je jezelf smaller maakt. Stilaan vinden dit soort sturen dus ook hun weg naar de amateurrenners en wielertoeristen, al werd dit exemplaar niet bij het voltallige testpanel op gejuich onthaald. Enerzijds omdat het niet bijster stijf aanvoelt en anderzijds omdat je met zo’n smal stuur makkelijk met je knieën tegen je ellebogen botst wanneer je met je handen onderin de stuurbocht zit. Ook het in- en uitsturen van bochten vergt wat gewenning wanneer je plots van een racefiets met pakweg een 42 centimeter breed stuur op deze Lapierre overstapt. Het maakt dat de fiets tijdens de eerste lendenrukken heel nerveus aanvoelt. Maar goed: persoonlijk kon ik dat smalle stuur wél smaken. Zo vind ik het minder storend om met een te smal eerder dan met een te breed stuur rond te sjezen. De compacte zithouding voelt gewoon een stuk sneller aan en het stuurgedrag went snel. Nog een opvallend dingetje aan dat stuur, is het ‘gootje’ aan de onderkant waar de remleidingen inliggen. Dat maakt deze cockpit toch heel makkelijk instelbaar en verwisselbaar, ondanks dat hij uit één stuk bestaat.
(Lees verder onder de foto)
Qua verdere afmontage ligt de Xelius DRS 8.0 helemaal in lijn met de meeste andere fietsen die we op de Racefiets van het Jaar-testdag aan de tand mogen voelen. De Shimano Ultegra 12-speed Di2-groepset heeft een 52/36 crankstel en een 11-34 cassette. Dat is een vertanding waarmee je als geoefend wielertoerist altijd en overal uit de voeten kan. Helemaal passend bij een allrounder als deze. Ook de DT Swiss ERC1600 Spline-wielen met 45 mm hoge velgen zijn zoals gezegd verre van een mismatch. Het zijn uiteraard niet de lichtste carbon wielen, maar qua stijfheid en stevigheid voldoen ze sowieso aan de eisen van ambitieuze wielertoeristen. Ze maken flukse acceleraties mogelijk, houden je snelheid goed vast op moeilijker lopende stukken vals plat en dragen dus bij aan de fijne rijervaring die deze Lapierre je biedt!
(Lees verder onder de foto)
De Racefiets van het Jaar-verkiezing was dit jaar een ware nek-aan-nek-race waarin details bepaalden of een fiets al dan niet op het podium belandde. Het smalle stuur en de smalle bandjes hebben de Xelius DRS misschien wel de das omgedaan. Ondanks de unieke framevorm die het comfort in de hand moet werken, kon net dat comfort nog een tikkeltje beter. Een bredere band of tubeless montage had allicht soelaas geboden. En het vrij nerveuze stuurgedrag dat voortvloeit uit de smalle positie van je handen op het stuur, hypothekeerde voor sommige juryleden net iets teveel rijplezier. Weet echter wel dat die cockpit ook verkrijgbaar is in 38, 40 en 42 centimeter brede varianten. Alleszins: aan de nodige ‘schwung’ ontbreekt het je niet wanneer je met deze Lapierre de wijde wereld intrekt. Hij is innovatief en aerodynamisch, hij zet geen verkeerd gewicht neer op de balans en hij heeft een onderdelenmix die het prijskaartje van € 5.999 rechtvaardigt. De Xelius DRS 8.0 is een speelse en levendige fiets waar je zowel bergop als op het vlakke plezier aan beleeft. Tot slot is het ook een fiets die z’n looks mee heeft. Je koopt geen dertien in een dozijn frame en ook al is het beige lakwerk niet het meest opvallende, het is toch al een tikkeltje spannender dan effen wit of zwart. Ben jij echter wél gewonnen voor een erg sobere fiets, weet dan dat de Xelius DRS 8.0 ook in een glanzend zwarte variant bestaat.
De nieuwe Xelius DRS is verkrijgbaar in negen verschillende uitvoeringen, waarvan acht met een elektronische Shimano Di2 of Sram AXS-groepset. Het productgamma start bij de Xelius DRS 5.0, met mechanische Shimano 105-groepset en aluminium wielen voor een interessante € 2899.
Meer info vind je op de website van Lapierre.
Frame: Carbon UD SLI
Cockpit: Lapierre Combo UD carbon semi-geïntegreerd
Zadelpen: Lapierre carbon – 0 mm offset
Groepset: Shimano Ultegra Di2 12-speed (52/36 crank & 11-34 cassette)
Wielset: DT Swiss ERC 1600 Spline (velghoogte 45 mm)
Banden: Continental GP5000S TR (25 mm)
Zadel: Prologo Dimension Nack
Prijs: € 5.999
Informeert en inspireert de actieve fietser. Via een magazine, een website en leuke events.