Eerste indruk: Canyon zet Endurace op punt

De modelnaam ontsprong in 2014 en in 2016 werd de vorige Endurace de eerste volwaardige discfiets bij Canyon. Deze nieuwe versie ziet er weer een pak frisser uit en dat komt grotendeels door de integratie van de remleidingen en de aerodynamisch geoptimaliseerde buisvormen. Canyon werkte opnieuw samen met de aero-experts van SwissSide om een snellere fiets te creëren maar nog altijd met dezelfde rijervaring zoals vroeger. Waarom moet een endurancefiets aero zijn? Simpel: hoe trager of langer je rijdt, hoe belangrijker aërodynamica is. Verder rijden met minder inspanning – hoe relatief die winst ook is – klinkt alvast interessant.

Zoals de meeste fabrikanten wel weten, is het frontaal oppervlak het belangrijkste om snelheidswinst te boeken. De CP0018 Aerocockpit zorgt hier net als bij de Ultimate en Aeroad voor die cleane voorkant. Die cockpit verbergt niet alleen de kabels maar laat ook een smallere balhoofdbuis toe. De vorkpoten zijn eveneens dunner maar langer en hetzelfde zie je in de onderbuis. Voeg je dat allemaal samen, dan kom je volgens Canyon bij een winst van 7 watt aan 45 km/u in vergelijking met de vorige Endurace.

De CP0018-cockpit is weer in drie stappen aanpasbaar zonder de remleidingen aan te moeten passen. Je kan namelijk twee boutjes per kant losdraaien en de stuurvleugels naar binnen of buiten schuiven. Zo kan je het stuur vier centimeter smaller of breder maken. Ook spacers weghalen kan zonder de vork inkorten. Op die manier heb je 15 millimeter verticale speling. Canyon maakt het hiermee niet alleen gemakkelijker voor de klant – het nodige gereedschap is bijgeleverd – maar verlaagt ook de drempel om een fiets online te bestellen, aangezien je nog essentiële aanpassingen kan doen zonder nieuwe onderdelen te moeten bestellen. Wij hebben zowel de stuurbreedte als stuurhoogte naar wens ingesteld en dat verliep inderdaad vlekkeloos. En nee, je hoeft geen schrik te hebben dat je tijdens het fietsen voelt dat het stuur uit drie delen bestaat. Deze cockpit heeft een zeer aangename vorm en voelt stijf aan.

Er spelen twee onderdelen een hoofdrol in het comfortverhaal. Enerzijds is er de bekende S15 VCLS 2.0-zadelpen die fungeert als een bladveer. Die buigt heel vlot door, waardoor trillingen uitstekend worden weggefilterd. Het is een bewezen systeem dat werkt maar voor sommigen is het iets tè. Zij vinden de doorbuiging te ingrijpend en de deining storend. Zelf hebben we daar geen last van. Wel moet je opletten dat je de twee helften van de zadelpen goed vastzet met het boutje en dat je voldoende carbon montagepasta aanbrengt tussen pen en zadelbuis om beweging te elimineren. Anders kan de constructie uit twee helften schuiven of krakende geluiden creëren. Bij een correcte montage is dat niet het geval. Daarnaast moeten de banden zorgen voor extra comfort.

Vooraan is dat een 30 millimeter brede Schwalbe Pro One, achteraan is die 32 millimeter omdat daar het meeste van je gewicht op terechtkomt. Zo krijg je een goede mix van aero, comfort en rolweerstand. De 22 millimeter interne velgbreedte van de DT Swiss Endurance-wielen helpen ook om de band breed te laten uitvallen. Op onze testfiets was dat de ERC 1100 en dat is gewoonweg een sublieme wielset: licht (ondanks de 45 mm velghoogte maar 1477 gram), snel en met de uitstekende DT180-naaf met keramische lagers. Je zet ze bovendien eenvoudig tubeless. Ook de banden zijn trouwens tubeless-ready, dus je moet enkel de binnenband eruit halen, ventielen monteren en antilekvloeistof toevoegen.

Er zijn dan wel 35 mm brede banden mogelijk maar Canyon hamert erop dat het een echte wegfiets is en geen gravelbike. Wil je er ook eens gravelbanden onder gooien om over gemakkelijke grind- en bospaden te cruisen, dan kan dat zeker, maar het rijgedrag sluit eerder aan bij de Ultimate dan bij de Grail of Grizl.

Opbergruimte in het frame hadden we bij Canyon nog niet gezien maar het  klepje in de bovenbuis biedt wel degelijk toegang tot het LOAD Top Tube Storage-systeem. Daarin zit de neopreen Tool Sleeve die je kan vullen met de optionele multitool met ratelsleutel, CO2-pompje en bandenlichters. Als je er voor de rit al niet meer moet aan denken om je achterzakken te vullen met gereedschap, is dat mooi meegenomen. Bovendien is het een handig tooltje om te gebruiken.

Maar voor ons het allerbelangrijkste: ondanks al dat comfort en die aero toevoegingen is de Endurace nog altijd een snelle, vinnige fiets. Je zit dan wel wat meer rechtop – de stack en reach zijn respectievelijk 27 mm hoger en 15 mm korter dan bij de Ultimate – maar dat gaat niet ten koste van de rijkwaliteit. Het bracket en balhoofd zijn meer dan stijf genoeg om elke acceleratie meteen om te zetten in snelheid en dat maakt van de Endurace de ideale fiets voor wie wel comfortabel maar niet traag wil fietsen. Hij is eveneens stabiel maar in het bochtenwerk voldoende direct. Daar houden we van.

De Endurace is er in twee versies. De Endurace CF SLX is al high-end maar de CFR is nog eens 100 gram lichter. De CF SLX start vanaf 3699 euro met Shimano 105 Di2 – deze fiets komt enkel met elektronische groepen – en de CFR maakt zijn bedoelingen duidelijk met een prijskaartje van 9499 euro met Dura-Ace Di2 of Red AXS. Met Campa Super Record WRL komt daar nog eens 500 euro bij. De meer betaalbare uitvoeringen van de Endurace blijven trouwens bestaan, zowel in carbon als aluminium.

Wij hebben de CFR Di2 in test en het enige wat ons niet beviel was het zadel, maar dat is natuurlijk een persoonlijke zaak. Met een totaalgewicht van 7,3 kilo in maat M is het alvast geen zwaargewicht en de powermeter is een leuke extra. Trouwens, elke uitvoering komt met een powermeter, met uitzondering van de CFR WRL, want wie lange ritten wil doen, volgt vaak ook graag zijn conditie op de voet op. De Endurace komt in acht maten, waarbij de twee kleinste 650b-wielen krijgen om dezelfde rijervaring te kunnen bieden. Zo kunnen mensen van 1m52 tot boven de twee meter terecht op deze Canyon.

Meer info op de website van Canyon >>