Eerste indruk: Canyon Grizl

Toen we voor de verkiezing van Racefiets van het Jaar de Canyon Grail hadden getest, vermeldden we als minpuntjes dat het befaamde dubbeldekstuur zijn beperkingen had, de bandruimte wat beperkt was en er geen bevestigingspunten voor accessoires waren. Niet getreurd, lieten ze ons weten bij Canyon, want er stond nog iets nieuws op de planning. Die nieuwigheid is er nu en de Grizl beantwoordt inderdaad al onze bemerkingen.

Ruige jongen

Canyon is er zich terdege van bewust dat ‘gravel’ een heel breed segment is. Daarin vinden zowel de lichte, snelle Grail als deze veelzijdige Grizl hun plek. Die laatste moet de alleskunner worden die je overal kan bijstaan bij elk mogelijk avontuur, of dat nu een snel ritje tussendoor is of een bikepack-avontuur van een week. Bovendien is hij niet bang van het stevigere werk.

Geen gefoefel met twee wielmaten als je bredere banden wil. Canyon kiest resoluut voor 28” bij de meeste maten en voor 650b bij de twee kleinste framematen. Zo moesten er geen compromissen worden gesloten. Desondanks kan je heel breed gaan, namelijk tot 50 millimeter. Gebruik je spatborden, dan heb je nog ruimte voor rubber van 45 millimeter, en dat is ook de bandbreedte die standaard op de Grizl zit. Die biedt al heel wat tractie, grip en demping, waardoor je geen schrik moet hebben om wat ruwer terrein op te zoeken. Wij deden dat door een afdaling te nemen die we normaal enkel met een stevige MTB durven te doen, en we werden met onze neus op de feiten – en gelukkig niet op de grond – gedrukt: deze Grizl is inderdaad geen doetje.

Het comfort achteraan wordt zoals vaak bij Canyon verzorgd door de flexibele carbon VCLS 2.0-zadelpen, die uit twee helften bestaat. Dat systeem werkt, zoals we dat intussen gewoon zijn, en is niet eens zwaar. De zadelpenklem is intern en zit op de plek waar de staande achtervork op de zadelbuis aangrijpt – relatief laag, dus – waardoor er extra doorbuiging mogelijk is.

Uiteraard heeft Canyon de recente geometrietrends van nabij gevolgd, dus zien we hier moderne cijfers. De bovenbuis is lang en combineert met een korte stuurpen en een breed stuur (bij onze maat M was dat een stuurpen van 80 mm en stuur van 44 cm). We kregen wat werd beloofd, want we waren meteen vertrouwd met de fiets en kregen het perfecte compromis tussen stabiliteit en stuurvaardigheid. Tijdens onze verschillende testritten merkten we dat we net iets meer durfden dan met de oudere types van gravelfietsen. Opzet geslaagd, dus.

Zwaar is hij zeker niet. Het frame van de SLX-uitvoering weegt inclusief verf en kleine onderdelen 950 gram, waardoor het totaalgewicht van het topmodel op 8,5 kilo komt. Onze SL 8 1By met Shimano GRX 800 en DT Swiss G1800-wielen tikt af op 9,1 kilogram. Betekent dit dat er bespaard is op de robuustheid? Helemaal niet, want we merkten meteen de stevige rubberen bescherming op de liggende achtervork op en de metalen bescherming ter hoogte van het tandwiel, waardoor een hapering van de ketting je frame niet kan vernielen.