Deel dit artikel:

100% Getest: Vlot knallen met vernieuwde EnviLiv Advanced Pro

Een paar dagen geleden heeft Liv zijn vernieuwde aere racer voorgesteld. De EnviLiv is het koerspaard van Liv, zeg maar de zusterstal van Giant. Wij kregen de fiets in primeur al anderhalve maand in test. Is de fiets effectief sneller zoals de fabrikant beweert? En is hij comfortabel genoeg als je niet van plan bent om er wedstrijden mee te rijden? Dit zijn onze bevindingen.

Het doet wat met een mens. Nieuw speelgoed uittesten is altijd fijn. Als je dan ook nog eens de eerste van de hele Benelux bent die dat nieuw speelgoed in handen krijgt, dan slaak je een vreugdekreetje. Mooi speeltje bovendien.

Liv mag dan wel een fietsmerk specifiek voor vrouwen zijn, dat vertaalt zich vooral in de geometrie van de fiets en niet in de looks. Dat ik tijdens mijn testritjes complimenten over de fiets krijg van mannen zegt veel over het uniseks karakter van de fiets. In strak zwart met metallic strepen op het frame en de voorvork die in het zonlicht mooie regenboogkleuren weerkaatsen, kan je weinig mensen tegen de borst stoten. Net dat tikkeltje blingbling genoeg voor vrouwen die hun fiets niet te mannelijk willen. Stoer genoeg voor vrouwen als ik die alleen in hun kledij een vrouwelijke touch willen.

Knaldrang

Alleen al aan het uiterlijk kan je aflezen dat deze fiets niet gebouwd is om aan een gezapig tempo schaapjes in de wei te gaan tellen. Tien jaar nadat de allereerste versie van de fiets op de markt kwam (toen nog kortweg als Envie), tovert Liv naar eigen zeggen de lichtste en snelste update uit zijn hoed. De EnviLiv wil knallen. Dat zie je aan de hand van de ellipsvormige aero buizen, de ingewerkte kabels, het platte aero stuur en de 50 mm hoge Giant SLR 1-wielen. Elke fiets wordt afgeleverd met twee aerodynamische bidonhouders erop gemonteerd die perfect aansluiten op het frame. Mooi meegenomen.

Om de al snelle fiets nog aan snelheid te laten winnen, werd geknabbeld aan het gewicht. Het kader van de EnviLiv Advanced Pro werd 205 gram lichter gemaakt ten opzichte van zijn voorganger. Ook het stuur en de stuurpen zijn op dieet geweest en verloren samen 95 gram. Onze testfiets in maat small weegt 7,45 kilo. Dat is zonder pedalen maar mét bidonhouders en ook mét geïntegreerde computer mount die standaard gemonteerd wordt voor je fietscomputertje. Dat laatste vinden we een fijn detail dat toch ook weer een extra aankoop van een nieuwe houder uitspaart.

Lichte vogel

Eerlijkheidshalve moet ik vertellen dat ik bijna de hele winter op pad ben geweest met de gravelfiets. Daarna voelt elke racefiets aan als een Formule 1-wagen. Toch heb ik al meteen bij de eerste rit het gevoel dat de EnviLiv maar één ding wil: vooruit. En snel! De fiets reageert supersnel op elke aanzet om het tempo op te drijven. Optrekken na een bocht gebeurt onmiddellijk. Ook bergop komt de EnviLiv goed tot zijn recht. Je hebt het gevoel dat deze lichte vogel naar boven wil vliegen en de neiging heeft om de stijgingspercentages gevoelsmatig naar beneden af te ronden. Dat compenseert ruimschoots de extra opgebouwde winterkilo’s van deze nederige testrijder.

Ik verwachtte een zeer agressief rijgedrag, maar dat valt best mee. Uiteraard reageert de fiets best snedig en direct op elke bijsturing, maar niet zo dat je voorwiel continu van links naar rechts zwalpt. Wat ook meevalt, is de windgevoeligheid. Bij een testritje bij 5 beaufort verwachtte ik dat ik met deze lichte fiets en wielen van 50 mm hoog af en toe een metertje uit mijn lijn zou geblazen worden. Dat gebeurde niet.

De hookless velgen komen met tubeless gemonteerde banden, die gerust breder kunnen als je meer comfort wil.

Toe overlap

Wel stelde ik vast dat ik bij een stop aan een kruispunt soms met mijn gedraaid voorwiel bleef haken achter de punt van mijn schoen. Zo’n toe overlap komt wel vaker voor bij kleine fietsen. Eerst dacht ik dat het aan mijn winterschoenen lag, die uiteraard groter uitvallen dan een zomerschoen. Maar ook met meer zomerse schoenen bleef ik met mijn tip soms haperen achter mijn wiel als ik vanuit stilstand wou vertrekken.

Ben je net als ik een fietser die vaak zijn handen in het midden van het stuur legt, hou er dan rekening mee dat dit stuur daar niet is voor gemaakt. Echt comfortabel is het platte aero stuur niet om in het midden vast te houden. Ook al niet omdat het stuurlint niet tot ver in het midden doorloopt. Gebruik je het smalle stuur (380 in maat small) wel zoals het hoort, met je handen aan de remhendels, dan ligt het lekker in de – euh – hand.

Wie interesse heeft in deze EnviLiv doet best goed navraag over de juiste maat en de geometrie van dit model bij zijn fietsenmaker. Omdat ik in een ander Liv-model perfect zat op een maat small, testte ik hier dezelfde maat. Ik had het gevoel dat de fiets een tikkeltje te groot was. Sowieso heb je keuze tussen vijf maten: XXS, XS, S, M en L. Sta ik stil met de fiets tussen mijn benen, komt de bovenbuis net tegen mijn kruis. De zadelpen moest 3 centimeter afgezaagd worden om mijn zadel laag genoeg te krijgen. De overvloed aan spacers zou ik er ook uit zwieren. Niet alleen oogt dit absoluut niet mooi – en al zeker niet bij een aero fiets – ik zou dieper en agressiever moeten kunnen zitten op deze fiets. Maar omdat dit alleen maar om een testfiets ging, bespaarden we ons dit werkje.

Veel extra’s

Verzot op snufjes? Die krijg je in overvloed op de EnviLiv Advanded Pro. Elektronisch schakelen doe je vlot met Shimano Ultegra Di2, de Giant Power Pro-power meter vertaalt al jouw krachtinspanningen feilloos in harde cijfers en de Cadex-racebanden worden meteen tubeless geleverd. Die banden zet je best wat platter als je verwacht slecht wegdek of kasseien op je pad te vinden. De EnviLiv is geen comfortfiets, schokken komen makkelijk door. Toch zwierden we op het einde van de rit niet gebroken ons been over het zadel. Over zitcomfort hadden we geen klachten. Het Liv Alcara SLR-zadel zit prima. Al blijft een zadel natuurlijk iets persoonlijks en kan dat voor andere vrouwen anders liggen.

Ik verwachtte half dat ik met deze wedstrijdfiets niet heel erg klein zou kunnen schakelen. Dat blijkt onterecht. De Ultegra 12-speed biedt vooraan bladen van 36/52 en achteraan heb je twaalf kransjes tussen 11 en 30. Wat wil zeggen dat je best een klein verzet kan draaien als je plots boven de 10 procent moet klimmen. Wil je je vriendinnen verrassen en vanuit het wiel wegspringen, dan schakel je vlot naar het grote mes.

Kortom: mocht de fabrikant vergeten dat de fiets bij mij staat, ik zou er niet rouwig om zijn. Fijne fiets. 5999 euro is niet goedkoop maar ook niet extreem duur meer in deze moderne tijden. Je krijgt bovendien veel waar voor dat geld.

Lees voor meer specificaties over de fiets ook: Vernieuwde EnviLiv is lichter en sneller – Grinta!