Lumberjack Ride 2019: bijltjesdag in de Limburgse Kempen

Gezelligheid troef

Wat ook op de site te lezen staat, is dat je best een houthakkershemd aantrekt én een paar vrienden meebrengt. Ik pik onderweg dus nog twee vroege vogels op, die ik voor de tocht van 120 kilometer warm wist te maken. Wanneer we aankomen in Zutendaal, is er van zonlicht nog lang geen sprake. De enige gloed die we nu al aan de einder bespeuren, komt van een gigantische vuurschaal en gezellige snoerlichten. Ze dompelen de startplaats aan de rand van het bos in een feeëriek sfeertje.

We zijn ruim op tijd voor de start, maar al heel wat mountain- en gravelbikers zijn op post om bij een kop koffie te verbroederen. Niet enkel het sportieve, maar ook het sociale aspect telt mee tijdens dit soort tochten. Daarom wordt er straks ook in groep gestart: je komt gedurende de dag vaak mensen tegen die ongeveer hetzelfde tempo rijden als jij. En dan raak je al wat sneller aan de praat met elkaar.

Comfortfood voor echte venten en vrouwen

Bij het binnenwandelen van de bevoorradingspost herken ik als een uitgehongerde bloedhond meteen de geur van zwarte pensen en appelmoes. Een fata morgana? Gelukkig niet: naast de gebruikelijke suikerwafels, winegums en carré confituurtjes worden in een grote braadpan aan de lopende band pensen gebakken. We worden ook met soep verwend. Aangepast krachtvoer voor fietsende houthakkers. Ik heb best al wat toertochten meegemaakt, maar dit is wel een heel aangename verrassing.

Nog meer goed nieuws: binnen 40 kilometer komen we hier nog eens langs. We zien de resterende baggerwerken al een stuk beter zitten en springen met hernieuwde moraal én een volle maag terug op onze gravel- en mountainbikes.

Another day in paradise

Het parcours draait en keert de hele dag dat het een lieve lust is en van enige vorm van oriëntatie is geen sprake. Mijn fietsmakkers en ik zijn volledig op onze Garmins aangewezen, want de route is niet uitgepijld. Dat is even wennen, maar het vormt nooit echt een probleem. We kunnen zorgeloos genieten van de prachtige streek. Het Nationaal Park Hoge Kempen is het enige nationale park dat België rijk is én een gigantische groene long tussen Genk en Maasmechelen.

De glooiende bossen, heiden en zandgronden vormen een waar paradijs voor natuurliefhebbers. Al worden zowel mens als dier er vandaag opgeschrikt door concerto’s van schurende schijfremmen en knarsetandende kettingen. De vettige bospaden zijn een beproeving voor de lumberjacks én hun materiaal. Sommigen zijn op de tweede bevoorrading haast onherkenbaar door het slijk in hun aangezicht.

Flanellen hemdjes en flanellen benen

De slotfase van de rit heeft, geheel onverwacht, nog een paar kuitenbijters en stukken vals plat in petto. Mijn flanellen hemd was vandaag een aangenaam warme bondgenoot, maar de flanellen benen waarmee ik de laatste 20 kilometer rondfiets testen mijn doorzettingsvermogen. Onze snelle start van vanochtend eist nu zijn tol, al ben ik verre van alleen: ook voor heel wat andere deelnemers die we onderweg nog oprapen, is het bijltjesdag op de laatste hellende stroken. Pompen of verzuipen! Mijn aandachtsveld vernauwt zich langzaamaan tot mijn stuur en voorwiel, maar plots wordt die tunnelvisie doorbroken door echo’s van schlagermuziek in het bos…

De aankomst is vlakbij en daar heeft de DJ blijkbaar al een blik après-skihits opengetrokken. We hebben onze fiets nog niet opzijgezet of we krijgen al meteen een proefbuisje Jägermeister in de fikken geduwd. Toverdrank voor de ene, hoestsiroop voor de andere. Wie de korte lus van 60 kilometer heeft gefietst, is hier al even aan het après-biken en dus zit de sfeer er goed in. De Kwaremont stroomt onafgebroken uit de tapkranen, de hamburgers worden vlotjes tussen pistolets geschoven en meezingers als ‘Sweet Caroline’, ‘Ik moet zuipen’ en ‘Bovenop de berg’ doen ons bijna vergeten dat we nog een terugrit van twee uur voor de boeg hebben.

Kortom: ‘Atje voor de sfeer’ en duimpje voor de organisatie!

De Lumberjack Gravelride was pittiger dan verwacht en had door de modder vaak de allures van een mountainbiketocht. Maar ik heb me in de Limburgse bossen geamuseerd als een kind in een snoepwinkel. Ik kom sowieso nog eens terug. Al zoek ik volgende keer wel een hotelletje of blokhut in de buurt. Kan ik wat langer snoozen…

Deze zomer wordt een XL-editie van de Lumberjack Ride georganiseerd, maar dan vanuit Haspengouw. Alle info daarover vind je op de website van Café Coureur.