Le Grand Départ ’24: op verkenning met Bernard Hinault

Ik had het geluk en de eer dat ik bij de officiële persconferentie van de start van de Tour de France, die in 2024 doorgaat in Italië, aanwezig mocht zijn. Het Italian Bike Festival was de ideale gelegenheid om de Tour voor te stellen. De grote perszaal van het autocircuit van Misano was the place to be. Onder meer de vijfvoudige Franse Tourwinnaar Bernard Hinault kwam er de Tourdelegatie vertegenwoordigen. Alle belangrijke burgemeesters uit de regio (Florence, Rimini, Cesenatico, …) en tal van ex-wielergrootheden tekenden present, ook de voormalige Italiaanse bondscoach Davide Cassani was op de afspraak.

De regio Emilia Romagna zal eind juni 2024 druk worden bezocht door heel wat wielerliefhebbers die de Tourstart van dichtbij willen bijwonen.  In Florence, de geboortestad van Gino Bartali (Toscanië) wordt het officiële startschot gegeven, Le Grand départ,  waarna de renners na 50 km via enkele pittige hellingen doorheen Emilia Romagna  naar de aankomstplaats in Rimini zullen fietsen.

Wijlen Marco Pantani

Tijdens de persconferentie werd alles netjes gepresenteerd met foto’s, video’s en sfeerbeelden van de wielerhelden van weleer en nu. Natuurlijk kregen vooral de Italiaanse Tourwinnaars, waaronder Fausto Coppi, Felice Gimondi en Vincenzo Nibali, veel aandacht. Maar het was vooral wijlen Marco Pantani die het meest in de picture werd gezet. Het is namelijk in zijn regio, over zijn trainingswegen, dat de Tour een onvergetelijke passage zal maken. Zijn berg, De Cipo Pantani of Monte Carpegna, werd niet opgenomen in het parcours maar moet je als wielertoerist zeker eens doen. Die klim is 6 km lang met een gemiddelde stijging van 10,5% en een piek van 20%. Een beest van een klim waar Pantani zichzelf steeds kwam pijnigen om top te zijn voor de grote momenten. Pantani is hier nog steeds een beetje God. Een bewijs hiervan is zijn museum dat heel veel bezoekers over de vloer krijgt en dat wordt opengehouden door la mama en papa Pantani. Bernard Hinault was eveneens onder de indruk van het mooi ingerichte Pantani museum, dat je een beeld geeft van het leven van de kleine Marco tot de grote Il Pirata.

Zijn trainingswegen worden op zaterdag 29 juni 2024 een deel van de eerste rit van de Ronde. Die eerste rit gaat van Florence naar Rimini en daarbij moeten zeven beklimmingen worden bedwongen. Met 3.800 hoogtemeters belooft het een pittige ouverture te worden. De vierde beklimming van de dag wordt de Barbotto, een klim met een gemiddelde stijging van 7,6% en waarbij de laatste km 15% stijgt met een piek van 18%. Daarna volgen nog de Côte de San Leo (4,6 km aan 7,7%), de côte de Montemaggio (4,2 km aan 6,2%) en de côte de Saint-Marin of San Marino. Deze laatste is 7,1 kilometer lang en stijgt gemiddeld met 4,8%. De top ligt op 25 kilometer van de streep, waarna de renners in 10 kilometer vanuit het mini-landje terug dalen naar Italië en waarna het dan in volle vaart richting de Adriatische kuststad Rimini gaat, waar de eerste gele trui zal worden uitgereikt.

Verkenning van Rit 1 met Bernard Hinault

Ik mocht mee op verkenning met Bernard Hinault en Davide Cassani voor de laatste 60 km van deze rit. De klim naar San Leo is alvast niet van de poes en ook de daaropvolgende klim naar Montemaggio, die net naast San Marino ligt, is er eentje om U tegen te zeggen. De beklimmingen zijn door hun kortere lengte weliswaar geen echte cols maar kunnen toch gensters slaan. Als de toppers echt al koers willen maken dan kunnen hier reeds de eerste verschillen worden gemaakt. Natuurlijk is er nog die laatste 20 km waar er nog een hergroepering kan plaatsvinden. Hinault was alvast in zijn nopjes over het parcours en keek al uit naar de rivaliteit tussen Vingegaard, Pogacar, Evenepoel en Roglic. Hij verwacht in de Tour van 2024 ook wel iets van het Franse opkomende talent Lenny Martinez, waarover hij met veel lof praatte en in wie hij de toekomst en hoop van het Franse wielrennen ziet. Hinault zelf was bergop niet meer de vinnigste, maar in de afdaling zag je toch nog zijn dalerscapaciteiten. Een Hinault in de vroegere vorm van zijn leven zou hier al de tegenstand hebben uitgedaagd.

De renners zullen niet veel tijd hebben om rondom zich te kijken maar wij daarentegen deden dat wel. En dat we genoten hebben. De prachtige uitzichten over de bergen, de mooie wijndomeinen die we voorbij reden en de pittoreske dorpjes maken het de moeite waard om in deze regio te fietsen. Zo zijn San Leo, Santarcangelo,  Longiano, Cesenatico, San Marino, …  zeker plaatsen die je ooit eens moet bezoeken. In de regio worden trouwens tal van granfondo’s georganiseerd.

Rit 2 en rit 3 doorkruisen Emilia Romagna

De tweede etappe in deze Tour is 200 kilometer lang en ziet er veelbelovend uit voor punchers die zich bergaf durven gooien. De start vindt plaats in Cesenatico, waar ook de laatste rustplaats van Marco Pantani is. Onderweg liggen er enkele heuvels en rijden de renners over het racecircuit van Imola, waar Julian Alaphilippe in 2020 wereldkampioen werd. De renners rijden zo naar Bologna waar ze voor het eerst over de aankomstlijn komen en waarna er nog twee ronden van 17,5 kilometer wachten. Het plaatselijke rondje voert telkens over de steile San Luca en na een korte afdaling stijgt de weg verder naar Montalbano. De eerste klim is 1,9 kilometer lang en stijgt met 10,6%, de tweede is amper één kilometer met een gemiddelde van 5,4%. Vervolgens duiken de renners een afdaling in van vijf kilometer waarbij de laatste vier kilometer nagenoeg vlak is. De specialist dalers kunnen hier hun troeven uitspelen. 

Rit 3 wordt er waarschijnlijk eentje voor de pure sprinters. Zij krijgen hun eerste kans om te schitteren op de weg van Emilia-Romagna naar Piemonte. De rit is 225 km lang en gaat zonder heuvels via een omweg door Lombardije naar Tortona, waar Fausto Coppi zijn laatste adem uitblies. De streek van de truffels en wijnlandschappen die op de werelderfgoedlijst van UNESCO staan, wordt aangedaan en ook enkele wegen van Milaan-San Remo. Eventuele vluchters zullen hier meer dan hun handen vol hebben om een massasprint te ontwijken.

Italian Bike Festival & EMCC

Tot slot nog een woordje over het Italian Bike Festival dat werd georganiseerd in Misano. Op de ruime parking vlakbij het autocircuit stelden heel wat merken hun waar tentoon. Alle grote fietsfabrikanten waren aanwezig: Trek, Pinarello, Scott, Factor, Giant, Orbea, Merida, … Tevens kon je er de fietsen testen op het circuit, vergelijkbaar met Grinta! Testfest. De beurs is best vergelijkbaar met Velofollies, maar wordt hier in open lucht georganiseerd. In de drukte kon je heel wat ex-renners tegen het lijf lopen (Mario Cippolini, Davide Cassani, Alessandro Ballan, Bugno, Gianni Basso, …).

Tijdens dit weekend werd onder een dertigtal journalisten, bloggers en influencers ook het tweede EMCC (European Media Cycling Contest) betwist. Dit jaar werd een tijdrit georganiseerd op het spiksplinternieuwe circuit dat de naam van Fausto Coppi meekreeg. Het circuit van ongeveer 1,2 km moest 10 keer afgelegd worden en de winnaar bij de heren werd de Slovaak Tomas Cepka, met een gemiddelde van 42,2 km per uur. Ikzelf eindigde op de tweede plaats en de Sloveen Miroslav Cvjeticanin vervolledigde het podium. Bij de dames won de Italiaanse Giulia De Maio. Deze mooie accommodatie is volledig verlicht en is voorzien van kleedkamers en douches. De jeugd uit de regio kan hier komen trainen in veilige omstandigheden op een volledig afgesloten parcours. Op de opening van dit circuit werd door vijfvoudig Tourwinnaar Miguel Indurain en tal van Italiaanse wielergrootheden een paar rondjes gereden, samen met de talrijk opgekomen jeugdige rennertjes. Misschien wordt hier wel de nieuwe Pantani ontdekt.