Eurobike 2018: de fiets als verliezer

Want hoe hard de sector ook klaagt, ieder jaar blijven er nieuwe bedrijven hun geluk beproeven in de fietsenbranche. Wat bewijst dat er wel degelijk nog een flinke boterham te verdienen valt met de handel in fietsen, onderdelen en kleding. Anders zouden die start-ups hun geluk wel in een andere sector beproeven.

De Eurobike zelf was dit jaar echter gevoelsmatig een compleet ‘andere beurs’. De voorbije jaren stuurden steeds meer grote fietsfabrikanten hun kat naar Eurobike. Omdat de vierkante meters in de beurshallen van Friedrichshafen peperduur geworden zijn. Omdat je elke ochtend naar de beurs en elke avond naar je hotel gegarandeerd in de file staat. Omdat voldoende hotelkamers vinden in de buurt voor grote fabrikanten met veel standpersoneel geen sinecure is. En omdat je op een beurs sowieso de aandacht moet delen met een massa andere fabrikanten. Zodat een aantal grote merken de Eurobike vaarwel zegde (Specialized, Trek, Giant, Mavic, Cannondale, …) om hun centen te investeren in groots opgezette dealerdagen met aansluitende consumentendagen. Omdat je daar de volle aandacht van het publiek hebt. En omdat je de zaak zelf inkleedt zoals je wil.

Bijkomend probleem voor de Eurobike was de timing. Jarenlang moest je eind augustus – begin september richting Friedrichshafen, maar omdat sommige merken hun nieuwe collecties steeds vroeger presenteren liet de organisatie van de Eurobike zich ertoe overhalen om dit jaar de fietsbeurs van 8 tot 10 juli te organiseren. De consumentendag ging overboord zodat er dit jaar enkel vakmensen en pers op de beurs werden toegelaten.

De verandering van datum zorgde er voor dat nog meer aansprekende merken de Eurobike de rug toekeerden en er véél vierkante meters beursvloer aan interessante last-minute tarieven vrij kwamen voor kleinere spelers. Die niet ontgoochelden want ondanks de afwezigheid van vele topmerken waren er bij ‘de kleintjes’ (en dat is met alle respect gezegd) best wel wat technische innovaties te vinden.

Jammer genoeg waren die technische innovaties slechts goed voor een kwart van de gesprekken, in driekwart van de ontmoetingen was ‘Wat denk jij van de toekomst van de beurs?’ immers de hamvraag. Wat in de eerste plaats jammer is voor de fiets want de fiets en niets anders dan de fiets hoort op een beurs als de Eurobike centraal te staan. En ik hou mijn hart vast voor 2019 want nog voor de Eurobike van dit jaar kondigde de beursorganisatie al aan dat de Eurobike in 2109 weer eens van datum verandert, deze keer naar 31 juli tot 3 augustus. Pal in de vakantieperiode dus. In het toeristische hoogseizoen, als de vrije hotelkamers aan de Bodensee sowieso al heel schaars zijn en meteen na de Tour de France ook de fietsenbranche een korte break neemt. Of de organisatoren van de Eurobike nog op hun beslissing zullen terugkeren is heel onwaarschijnlijk want de beurskalender voor de Messe Friedrichshafen zit ei- en eivol. Komt de beursorganisatie niet op zijn beslissing terug, dan is de kans reëel dat ze hun kip die jarenlang gouden eitjes legde in ijltempo de nek aan het omwringen zijn. En dat is vooral jammer voor de fiets.

AANVULLING (22 juli): inmiddels heeft de organisatie van de Eurobike toegegeven dat de beurs in 2018 twaalf procent minder bezoekers lokte dan in 2017, de grootste terugval in het bezoekersaantal ooit. Tegelijk kondigde de beursorganisatie een aangepaste datum aan voor de beurs in 2019. De Eurobike zal niet van 31 juli tot 3 augustus, maar wel van 4 tot en met 7 september 2019 plaatsvinden waarbij op zaterdag 7 september de beurs weer open zal zijn voor het grote publiek. En daarmee zijn we helemaal terug bij af want begin september was altijd al de periode waarin Eurobike werd georganiseerd. Duitsers en hun Gründlichkeit? Hmm, toch een deukje gekregen…