Acaibes: superfood en supersmaak?

De vraag kwam van Holy Berry, een Gents bedrijfje dat hard inzet op de promotie van die acaibes. Of we geen zin hadden om de bes te testen. Dat ze daarvoor aankloppen bij een sportmagazine als Grinta! is niet geheel verwonderlijk. De acaibes wordt gepromoot als superfood voor sporters. Wout van Aert, sportdokter Servaas Bingé en sportdiëtiste Stephanie Scheirlynck zijn alvast de bekende namen die acai op hun menu zetten.

Ik vertelde Holy Berry maar meteen dat ik een ingebakken wantrouwen heb tegenover al die zogenaamde superfoods. Als je alles zou geloven, dan zou je er na het eten van een karrevracht superfoods ineens slanker uitzien, met een betere darmflora, dikker haar en bovendien een betere conditie en minder blessures. Soit, misschien wat kort door de bocht, maar heel wat zaden, bessen en algen die onder het label ‘superfood’ vallen, worden vaak eigenschappen toegedicht waarvan je maar weinig echt wetenschappelijk bewijs vindt.

Holy Berry was niet eens beledigd. Zelf zijn ze hard overtuigd van hun product. Volgens hen is de acaibes het ideale ingrediënt voor een alternatief ontbijt of tussendoortje. “Probeer het toch maar eens”, zeiden ze. “We zijn benieuwd wat je vindt van de smaak en het gebruiksgemak.” Omdat ik niet zo’n boterhamliefhebber ben en voortdurend op zoek ben naar nieuwe manieren van ontbijten, stouwde ik mijn diepvries vol met alle mogelijke Holy Berry-producten.

Eigenschappen

Eerst even over de acaibes. Dit kleine, donkere besje ziet eruit als een kruising tussen een blauwe bes en een kleine olijf. Het groeit aan palmen in Zuid-Amerika, in het Amazonegebied. Gevraagd naar hoe duurzaam die oogst wel is en of daar geen wildkap van tropisch woud voor gebeurt, krijg ik bij Holy Berry als antwoord dat ze alleen met duurzame oogst werken. Er is geen sprake van plantages. Twee keer per jaar gaan lokale stammen in het wild bessen gaan plukken. Goed voor de lokale economie en ook goed voor de palmen die kans op herstel krijgen. Er komen bovendien geen pesticides aan te pas. Omdat Grinta! geen reisje naar Latijns-Amerika wil betalen, kan ik het moeilijk gaan verifiëren, maar ik wil ze het voordeel van de twijfel geven. Op hun website lees je meer over hun duurzaam beleid, mocht het je interesseren.

Eveneens op de website van Holy Berry staat een heel lofdicht over de krachtige eigenschappen van de acaibes. Ik benoem er een paar: dubbel zoveel antioxidanten dan de gewone blauwe bes, veel vezels, aminozuren, omega vetzuren en nutriënten. De proteïnestructuur zou gelijkaardig zijn aan die van ei, waardoor de bes aanbevolen wordt voor sporters, vegetariërs en veganisten. Omdat het natuurlijk aantal suikers bovendien zeer laag ligt, is het ook geschikt voor mensen met een insulinegevoeligheid.

Let’s taste!

Baat het niet, dan schaadt het niet. Met die leuze in het achterhoofd ging ik aan de slag met de acaibes. Holly Berry biedt meerdere mogelijkheden om de bes te gebruiken. Er is de pure pulp die je kan verwerken in een bowl of shake. Er zijn de bowl mixes: de acaipulp is in makkelijk doseerbare bolletjes gevormd. Wie wil kan de pure vorm gebruiken of een van de mengelingen met andere fruitsoorten. Gewoon nog melk of yoghurt bij mixen, garneren met granola of noten en klaar. Wil je het nog makkelijker, dan kies je voor de kant-en-klare smoothie bowls of breakfast bowls.

Welke vorm je ook kiest, het zijn allemaal diepvriesproducten. Oorspronkelijk stelde ik het daardoor in de ochtendrush altijd uit om een eigen shake of bowl te maken. Omdat ik elke keer vergat de acaipulp of –bolletjes op tijd uit de diepvries te halen om te ontdooien. Nochtans hoeft dat niet. Je dompelt ze eventjes in de verpakking onder in heet water, en de pulp is snel makkelijk te mixen. Beter nog: als het product nog halfbevroren is, krijg je een ideale frisse, smeuïge substantie. Blijft nog over: de opkuis achteraf. Op werkdagen is het opruimen van de mixer, de snijplank en de misbeker er soms net te veel aan.

Vergis je door het woordje ‘bes’ niet: de acai is van nature allesbehalve zoet. De pure pulp is dus zeker niet heel erg smakelijk. Je moet het echt wel ergens in verwerken. Zelf geef ik de voorkeur aan de pure pulp of de doseerbare bolletjes gemixt met ander fruit. De kant-en-klare smoothie bowls vond ik net iets te zoet.

En zoveel meer

Wil je experimenteren met de acaibes? Op de websiste van Holy Berry vind je heel wat recepten voor bowls, desserts en gezonde tussendoortjes. Het recept waar ik vaak naar teruggrijp is er eentje van Sandra Bekkari: 100 gram pure acaipulp mixen met een banaan en 100 gram yoghurt. Versieren met vers fruit en granola. Klaar in een wip. Echt goedkoop is de acaibes niet, zeker niet voor dagelijks gebruik. Af en toe ter afwisseling kan het zeker.

Conclusie

Voel ik me een ander mens sinds ik af en toe ontbijt met acaibes? Neen. Fiets ik er beter door? Ook niet echt. Wel merk ik dat ik langer verzadigd ben en minder snel weer honger krijg. Ook op de fiets duurt het langer dan anders eer ik naar mijn achterzak grijp om bij te tanken.

Van de superkrachten ben ik nog niet helemaal overtuigd. Van de smaak en het gebruiksgemak wel. De acaibes staat voortaan af en toe op mijn boodschappenlijstje. Je vindt de producten van Holy Berry in enkele supermarkten en biowinkels. Je vindt een overzicht van alle verkooppunten op hun website. Online bij Holy Berry rechtstreeks kopen kan ook.

www.theholyberry.com

Prijzen

• Zakje acaipulp van 100gr: 2,16 euro
• Kant-en-klare bowl voor 1 persoon: 4,99 euro
• Zak Smoothie Bowl van 250 gram: 5,26 euro