100% Getest: Eddy Merckx Corsa Pévèle

Toen ze bij Belgian Cycling Factory, het bedrijf achter Ridley en Eddy Merckx, aankondigden dat ze Merckx nieuw leven zouden inblazen en de gloriejaren zouden laten terugkeren, bleef ik nuchter maar vol hoop wachten tot die comeback er zou komen. Ik moest wat geduld oefenen maar begin dit jaar was het dan toch zover. Staal, carbon, aluminium en zelfs titanium zitten in het gamma, dat evenwel niet te uitgebreid en onoverzichtelijk is geworden. De 525 blijft de koersfiets, maar daarnaast krijg je drie lijnen: de Mendrisio-racefiets, de all-road Pévèle en de Strasbourg-gravelbike. Daarbij kan je dan kiezen welk framemateriaal je wil of kan je opteren voor een op maat gemaakte stalen of titanium versie daarvan.

Mijn testfiets was de Corsa Pévèle, met andere woorden de stalen allroadfiets. De stalen Corsa-modellen worden nog altijd gelast door Johan Vranckx, die dat al sinds zijn 16e doet, van in de beginjaren van het merk Merckx. Net zoals in de jaren ’80 zijn de buizen afkomstig van het Italiaanse Columbus, in dit geval zijn dat SL- en Zona-buizen die double- en triple-butted gemaakt zijn. Dat wil zeggen dat de wanddikte verschilt naargelang de noodzaak van stijfheid op die plek. Zo blijft het gewicht laag en de stijfheid hoog. Wandel je even rond de fiets, dan merk je de details op: de lasnaden zijn zeer proper, terwijl ze niet glad zijn gepolijst (dat zou het resultaat wel mooier maken, maar ook de naad verzwakken), de achterpat is mooi uitgewerkt, net als de bevestiging van de achterrem, en de brug bovenaan de staande achtervork toont het Eddy Merckx-logo. Net zoals bij zustermerk Ridley kan je jouw design en kleuren zelf kiezen, maar het Retro-design en de Desert Dune-hoofdkleur van de testfiets passen perfect bij een Merckx die al eens wat lichte gravel kan verdragen.

Allroad effent pad naar gravel

Deze Pévèle kan in een setup met een dubbel crankstel gemakkelijk banden tot 38 mm breed ontvangen en in de meeste gevallen zelfs 40 mm. Daardoor kan je hem zowel op het asfalt als op goed lopende grind- en boswegen gebruiken, mits aangepast schoeisel. Standaard kwam deze Merckx met 4ZA Levanto G-wielen en Vittoria Corsa N.E.X.T.-banden van 32 mm. Die eigen wielen hebben een interne velgbreedte van 23 mm, wat hen geschikt maakt voor allroadgebruik, maar ze hebben een wat afstompende invloed op het rijgedrag van de Pévèle. Ze lijken de fiets wat slomer te maken. Die indruk werd bevestigd toen ik er de (weliswaar veel duurdere) FFWD Raw-wielen in stak. Toegegeven, de meerprijs van 540 euro voor de 4ZA Levanto G ten opzichte van alu velgen is niet groot, maar ik zou aanraden om 350 euro extra te spenderen voor de veel betere DT Swiss ERC 1600 die je kan kiezen in de configurator. De Vittoria’s zijn wel een goede keuze, maar dan zou ik de tubeless-ready-versie nemen.

Toen ik hem gebruikte als gravelbike, merkte ik dat de korte wielbasis voor een direct stuur- en rijgedrag zorgde. Dat is iets waarmee je rekening moet houden als je de keuze maakt om voor ofwel een racefiets te gaan waarin gravelbanden passen, ofwel een gravelbike die ook vinnig genoeg is om op de weg in te zetten. De Pévèle behoort tot die eerste categorie, waardoor hij iets nerveuzer reageert als het terrein technisch wordt. Het is altijd een compromis, waarbij je moet kiezen naargelang jouw fietsgedrag. Ik heb geen probleem met een directe fiets, dus kon ik het karakter van de Corsa Pévèle ook op offroadpaden wel appreciëren.

Strak sturend staal

Op gewone asfaltwegen kon ik dat nog meer, want deze stalen fiets is geen slome jongen. De bracket- en balhoofdstijfheid zijn hoog genoeg, zodat je gerust eens op de pedalen kan rechtstaan om te versnellen. Deze bredere stalen buizen zijn natuurlijk veel minder slap dan bij fietsen uit de jaren ’70 of ’80. De carbon voorvork voegt daar nog wat lichtvoetigheid aan toe, waardoor je gewoon een goede, moderne fiets krijgt met een unieke, retro styling. Met de duurdere, stijve wielen veranderde hij al helemaal in een snelle bolide. Kortom, je hoeft geen schrik te hebben dat je niet mee zal kunnen met de groep als je aan de start verschijnt met deze Merckx.

De meest betaalbare optie in de configurator is die met de mechanische Shimano GRX 800 2×12 (vanaf 3899 euro) maar ook Rival of Force AXS en Ultegra Di2 zijn mogelijk. Mijn testfiets was uitgerust met Shimano 105 Di2, de meest budgetvriendelijke keuze als je elektronische versnelling wil. De zwarte afwerking ziet er nog altijd stijlvol uit, met alleen de remschijven als optisch minpuntje ten opzichte van bijvoorbeeld Ultegra. Dat is natuurlijk een eenvoudige upgrade. De voorderailleur ziet er wat lomper uit ten opzichte van de duurdere Di2-groepen en de cassette heeft een glanzende afwerking, maar daar merk je tijdens het schakelen niet echt iets van. Alleen het geluid van de ketting op de kransen komt wat prominenter naar voren door de andere constructie van de cassette. Voorts mis je het derde knopje op de shifters, maar dat is dan weer iets waar heel wat mensen met Ultegra en Dura-Ace nauwelijks gebruik van maken, dus is ook hier het nadeel niet groot.

Het stuur heeft een aangename vorm, maar de zadelpen zorgde geregeld voor gekraak tijdens onze testritten. Mijn ‘oplossingen’ met extra carbon montagepasta in het frame en met vet rond de bouten en de zadelrails konden niet baten. Mocht het mijn fiets zijn, zou ik die pen binnen de kortste keren vervangen voor een betere carbon zadelpen. Het zadel was dan weer een stevige meevaller. De Selle Italia SLR Boost is een van mijn favorieten, aangezien hij ondanks zijn minimalistische uiterlijk toch het perfecte zitcomfort schenkt.

Passend in het ‘allroad’-thema zorgden ze bij Merckx voor vaste bevestigingspunten voor een derde bidonhouder onderaan de schuine buis en voor een bovenbuistasje. De voorste bidonhouder kan je hoog of laag monteren – handig als je een frametas gebruikt, want die neemt dan al veel plaats in. De remleidingen komen pas bovenin de voorvorkpoot en in de schuine buis het frame binnen, waardoor ze wat in de weg kunnen zitten of kunnen schuren tegen het frame als je een stuurtas monteert. Aan de andere kant maakt dit aanpassingen (bv. een kortere/langere stuurpen) en herstellingen wel gemakkelijker en is er geen speciale constructie nodig om de leidingen door het balhoofd te laten lopen.

Conclusie

Met de Eddy Merckx Corsa Pévèle had ik een echte allroadfiets, die zowel op de weg als op goed lopende offroadpaden perfect uit de voeten kon. Een goed comfortniveau ging gepaard met een nog beter dan verhoopt acceleratievermogen. Met betere wielen en een geluidloze zadelpen blonk de Merckx nog meer uit. De details en het vakmanschap van het frame brengen deze Corsa Pévèle naar een hoger niveau. Breng je dan ook nog de mogelijkheden van de online configurator in rekening (kleur- en designkeuzes, verschillende onderdelenopties), dan is dit een fiets die je helemaal de jouwe kan maken. Ben je niet overtuigd van de kwaliteiten van staal, dan kan je nog altijd kijken naar de alu of carbon Pévèle, want ook die kan je in jouw favoriete kleuren uitdossen.

Prijs: 5040 euro (frameset: 1999 euro)

Meer info op de website van Eddy Merckx >>