Deel dit artikel:

100% Getest: Trek Checkmate SLR 7 AXS

Trek stopte onlangs de Madone aeroracer en de Emonda ‘klimfiets’ in de blender met de nieuwe Madone Gen8 als resultaat. Twee racefietsen werden één. Opvallend genoeg deden ze op gravelgebied net het omgekeerde in Waterloo - Wisconsin. De Checkpoint kreeg er een maatje bij: de Checkmate! Maak kennis met de nieuwe gravelracer van Trek.

Wanneer ik testritjes maak en die deel op Strava, dan durf ik ook al eens een fotootje te plaatsen van het vehikel waarmee ik mijn rondje maakte. Kwestie van mijn vrienden en kennissen nu en dan eens Dennis Black Magic-gewijs wat ‘bikeporn’ voor te schotelen. Van alle fietsen die ik daar de afgelopen jaren al deelde, moet de Checkmate SLR in licht- en olijfgroen zowat de gravelbike zijn waarop ik de meeste reacties kreeg.

‘Knappe fiets, hoe rijdt die!?’,
‘Heb je er nog eentje op overschot?’,
‘Als je nog iemand zoekt om te testen, je weet me te vinden’…

Dat soort comments dus. Dit om maar te zeggen: die nieuwe gravelracer van Trek is er eentje die tot de verbeelding spreekt en waarvan de looks blijkbaar heel wat mensen kunnen bekoren.

(Lees verder onder de foto)

Serieus prijskaartje

Aan spullen die veel mensen kunnen bekoren hangt jammer genoeg meestal ook een serieus prijskaartje. Je voelt me al komen. Zal ik maar meteen met de deur in huis vallen? Deze Trek Checkmate SLR 7 AXS kost € 8.999 en is daarmee de ‘goedkoopste’ Checkmate in de aanbieding. Slik! De SLR 7 wordt afgemonteerd met een SRAM Force eTap AXS groepset en Bontrager Aeolus Pro 3V carbon wielen. ‘Downgraden’ gaat dus niet meer, ‘upgraden’ wel. Voor wie het allemaal nog een stuk exclusiever mag, is er de Checkmate SLR 9 AXS met de nieuwe 13-speed SRAM Red AXS XPLR-groepset en Aeolus RSL 37V -wielen. Prijs: €10.999. En dan heb je – ook voor € 8.999 trouwens – nog de SLR 8 AXS die met een vorige generatie SRAM Red AXS 12-speed groepset wordt opgebouwd. De wielen daar zijn Aeolus Pro 3V-exemplaren, net als bij de SLR 7.

(Lees verder onder de foto’s)

Geen SL-versie

Met die drie opties moet je het dus doen. Ben jij verknocht aan Shimano? Dan zal je een Checkmate SLR frameset van €3.499 moeten kopen en zelf (laten) opbouwen tot een volledige fiets. Een SL-variant van dat frame bestaat niet, de Checkmate is er momenteel enkel in hoogwaardig OCLV 800 carbon. Het is dus jammer genoeg geen fiets voor iedereen. Met deze nieuwe gravelracer mikt Trek op gravelrijders die het menen en voor wie een gravelbike – understatement van de maand in aantocht! – ook iets mag kosten. Dat vind ik trouwens best opvallend. Onlangs kregen we een nieuwe Madone SL7 Gen8 over de vloer op de redactie en die was zomaar eventjes €1.500 goedkoper dan de Madone van de vorige generatie in eenzelfde afmontage. Voelt Trek dat de verkoop van racefietsen achteruitboert, in tegenstelling tot die van gravelbikes en wil het dus geld rapen in een segment waar er ook effectief geld te rapen valt? Wie zal het – behalve de bobo’s bij Trek – zeggen? Alleszins: de beperkte keuzeopties en uitsluitend hoge prijspunten van de Checkmate-collectie liggen me toch wat zwaar op de maag.

(Lees verder onder de foto)

Nood aan een lichtere, snellere fiets

Dat gezegd zijnde, is en blijft de Checkmate SLR wel een fiets met animo. Ik begrijp evenveel van schaken als van kwantumfysica of de vrouwelijke psyche, maar ik weet wel nog net dat je je tegenstander bij het nekvel hebt wanneer je tijdens een potje schaak ‘schaakmat’ kan zeggen. De naam van deze fiets verraadt dus al dat Trek met z’n nieuwe gravelbike de puntjes op de ‘i’ wil zetten, zeker nu gravelwedstrijden de laatste jaren zo’n enorme vlucht hebben genomen. Dat de Checkpoint geen fijne fiets was, dat wil ik niet gezegd hebben. Maar het was nooit echt de lichtste (of snelste) gravelbike van het pak en dus leende die fiets zich niet echt voor de alsmaar sneller wordende races. Zeker in de Europese gravelkoersen draait het niet altijd rond ultra-afstanden en uitputting, maar eerder rond intervals waarbij je in het donkerrood gaat en stuurmanskunst wanneer je op smalle offroad paden doorheen een peloton moet zien te laveren.

(Lees verder onder de foto)

Sportieve geometrie, maar niet extreem

De Checkmate SLR heeft dus in vergelijking met de Checkpoint SLR serieus wat ‘peper in de kont’ gekregen. Het frame is enerzijds een stuk lichter geworden. In maat M weegt mijn testfiets 8,4 kilogram. Het topmodel, de SLR 9 AXS, doet daar nog zo’n halve kilo van af en duikt dus onder de 8 kilogram. Anderzijds is ook de geometrie een stuk agressiever en sportiever. Qua geometrie kan je stellen dat deze gravelbike aansluit bij andere snelheidsduivels als de BMC Kaius 01 en de Canyon Grail. In maat M is de Checkmate goed voor een wielbasis van 1022 mm (bij de Checkpoint SLR is dat nog 1041 mm), een stackhoogte van 560 mm, een heel korte reach van 392 mm, een liggende achtervork van 426 mm en een vrij grote ‘bottom bracket drop’ van 80 mm. Zeggen al die cijfertjes je niks? Dan komt het er in mensentaal min of meer op neer dat je te maken hebt met een wendbare, vlotjes accelererende fiets (dankzij de korte liggende achtervork), die tegelijk ook heel stabiel is (door de trapas die heel laag in het frame zit en de wielbasis die in vergelijking met andere gravelracers nog iets langer is) en waarvan de zithouding diep, maar niet al té extreem is (door de stack en reach die bijvoorbeeld tegenover die van de BMC Kaius nog iets vergevingsgezinder zijn). In het frame passen banden van maximaal 45 mm breed.

(Lees verder onder de foto)

The proof of the pudding…

Als je puur naar de geometrietabel kijkt, dan kan je dus meteen vermoeden waar Trek met deze Checkmate SLR naartoe wil, maar zoals onze Britse vrienden het zo graag zeggen: ‘the proof of the pudding is in the eating.’ En aan dit dessertenbuffetje schuift ondergetekende maar wat graag aan. Had ik trouwens het volledige menu al eens overlopen? Dat bestaat uit een SRAM Force AXS 12-speed groepset (met powermeter!) met een 42-tands voorblad en een 10-44 XPLR cassette, Bontrager Aeolus Pro 3V carbon wielen met 40 mm brede Bontrager GR1 Team Issue banden, een SRAM DUB T47 trapas met schroefdraad, een universele UDH-derailleurhanger, een D-vormige carbon zadelpen met een Bontrager Aeolus P2 Pro zadel en – last but not least – een Trek Aero RSL geïntegreerde carbon cockpit die ter hoogte van de shifters 39 cm breed is en naar de uiteindes toe 40 cm breed wordt. Datzelfde stuur tref je trouwens ook aan op de nieuwe Trek Madone racefiets.

(Lees verder onder de foto)

Aerodynamica en IsoSpeed

Deze Checkmate heeft wel nog meer trekken meegekregen van de nieuwe Madone. Zo komen de buisvormen van de balhoofdbuis, de voorvork, de staande achtervork… je misschien wel bekend voor? Aerodynamica is ook in gravelwedstrijden een dingetje en dus was het de normaalste zaak van de wereld om de Checkmate SLR goed te stroomlijnen. Wat dan weer van de Checkpoint werd overgehouden, is het IsoSpeed-systeem om trillingen te absorberen. IsoSpeed is een soort ophanging die de zadelpenklem afzondert van de rest van het frame, waardoor de zadelpen vrijer kan bewegen en meer kan doorbuigen, zonder dat die beweging de geometrie verandert. Dankzij een plastic afdekkapje met magneetjes blijven het hele systeem en de zadelpenklem netjes uit het zicht. Frame en vork hebben een aantal bevestigingspunten voor spatborden, extra bidonhouders en een frametasje op de bovenbuis. Maar zoek niet naar een intern opbergvak in de onderbuis zoals je die op de Checkpoint wel vindt. De gravelracers die mee betrokken waren bij de ontwikkeling van deze Trek gaven aan dat het tijdens een koers teveel gedoe is om je tools uit het frame te halen en ze er nadien weer netjes terug in te stoppen.

(Lees verder onder de foto)

‘Valse trage’

De Checkmate SLR is een fiets waaraan ik in alle eerlijkheid even moest wennen. Van liefde op het eerste zicht was niet meteen sprake. Maar hoe langer ik de Trek bij me had, hoe meer ik hem kon appreciëren. Net zoals je wagens hebt die voor de eindeloze Amerikaanse highways gemaakt lijken te zijn, zo doet ook het rijgedrag van deze Trek me denken aan de brede gravelwegen waarop je in de Midwest kilometers en kilometers tussen de maïsvelden rechtdoor kan brommeren. Dit is een gravelracer die heel veel stabiliteit en vertrouwen biedt. En eens je hem op snelheid hebt getrokken, dan kachel je met gemak stevig door. Voor mij is de fiets wat men noemt een ‘valse trage’: het lijkt in eerste instantie alsof je niet heel erg snel gaat, tot je op je fietscomputer kijkt en moet vaststellen dat je toch lekker aan het beuken bent. Door zijn stabiliteit, zijn grote framestijfheid en het vrij smalle stuur voelt de Checkmate SLR aan als een ideale bondgenoot voor de grote motoren die op lange rechte stukken gravel het kot eens willen opentrekken’. De fiets is minder vinnig, kwiek en licht dan pakweg de S-Works Crux, maar maak je vooral geen zorgen dat je pk’s verloren gaan, want elk greintje energie dat je door het frame jaagt, wordt omgezet in voorwaartse beweging.

(Lees verder onder de foto)

Injectie vinnigheid

De vinnigheid zou je evenwel een duwtje kunnen geven door te opteren voor een nog lichtere wielset. De Aeolus Pro 3V-wielen zijn middenklasse in het Bontrager-assortiment en dat laat zich wel wat voelen. Met een interne velgbreedte van 25 mm zijn ze wel ideaal voor gravel, maar vooral bergop zetten ze iets teveel een rem op het acceleratievermogen. Maar wanneer je over andere wielen spreekt, dan zit je bij de SLR 9-versie van deze fiets (met Aeolus RSL 37V-wielen) en spreken we ook alweer over een prijscategorie met nog een extra cijfer erbij. Banden met nog iets minder rolweerstand monteren is in dat opzicht een meer budgetvriendelijke ingreep. De GR1 Team-banden van Bontrager zijn met hun licht noppenpatroon heel allround, maar voor wie echt op zoek is naar gratis snelheid, is er beter gravelrubber te vinden.

(Lees verder onder de foto)

Heel comfortabel

Een kenmerk dat steeds aanwezig is bij racefietsen en gravelbikes van Trek, dat is comfort. Ook nu weer leveren de Amerikanen met de Checkmate SLR een fiets af die heel vergevingsgezind is. Zeker achteraan: daar werkt de combinatie van het IsoSpeed-systeem, de carbon zadelpen met 5 mm offset en het Aeolus P2 Pro-zadel heel goed. Ik zou het helemaal niet als een straf ervaren om met dit vehikel mijn tanden eens in een paar kasseistroken van Parijs-Roubaix te zetten, integendeel! Ook de RSL cockpit vind ik trouwens heel erg fijn. Door de beperkte breedte van 39 centimeter moet je wel wat meer moeite doen om deze gravelbike de bochten in te sturen, maar de vorm van het stuur en de manier waarop het in de hand ligt, vond ik vanaf de eerste seconde erg prettig.

(Lees verder onder de foto)

Conclusie

De Checkmate SLR 7 is een gestroomlijnde gravelracer die geknipt lijkt voor wedstrijden als Unbound Gravel en andere uithoudingstoestanden. Het is een Trek die qua stuurgedrag en comfort heel relaxed aanvoelt, maar tegelijk zorgt de grote framestijfheid ervoor dat het ten allen tijde stevig vooruitgaat. Bovenal is het een gravelbike pur sang: ondanks de vrij korte reach is hij heel stabiel en ideaal voor lange afstanden. Waar hij naar mijn aanvoelen net iets minder zijn mannetje staat, is op steilere stukken bergop en meer technische passages. De 39 cm smalle cockpit ligt fijn in de hand, maar op een gravelbike vraagt zo’n stuurbreedte gewenning. Je hebt immers weinig hefboom op overschot om de Checkmate door de bochten te loodsen. Het feit dat je de fiets niet standaard afgemonteerd met Shimano GRX kan kopen, vind ik jammer. En ook het prijskaartje zet een serieuze domper op de feestvreugde. Maar goed: wie de Garry Kasparov van het gravelracen wil worden, die moet er iets voor over hebben om z’n tegenstanders schaakmat te zetten met een Checkmate.

De Checkmate SLR 7 is verkrijgbaar in vier verschillende kleurstellingen, maar binnen het Project ONE-programma van Trek kan je uiteraard ook kiezen voor custom kleuren.

Alle info, specificaties en kleurencombinaties van de Checkmate SLR vind je op de website van Trek.