100% Getest: Stoemper Vincent

Stoemper werkt vanuit Springfield Oregon en wordt gerund door Todd Gardner en David Alvarez. De eerste deed een massa ervaring op als framelasser bij Burley om daarna samen met Alvarez in het Stoemper avontuur te stappen. Alvarez is een duivel-doet-al die reeds voor een flink aantal Europese fietsbedrijven werkte en het klappen van de zweep kent. En aangezien hij een hele tijd in Vlaanderen woonde en werkte, kwam hij met de merknaam ‘Stoemper’ op de proppen. Koppel de technische skills van Gardner aan het marketinginzicht van David Alvarez en je krijgt een merk met potentieel. Alle Stoemper frames worden in overleg met de klant op maat gemaakt en in gelakt in een kleur naar keuze.

Elegantie is het codewoord. Zeker wat de fiets betreft.

Wie is hier het mannetje?

De Stoemper Vincent testfiets is met Sram RED eTap 11-speed disc afgemonteerd en het voordeel van custom building is meteen duidelijk. “Nee, er zitten geen gaten in dit frame om derailleurkabels doorheen te leiden. Omdat we vooraf wisten dat we dit frame met RED eTap zouden opbouwen was dat helemaal niet nodig. Afhankelijk van de keuzes die de klant maakt, kunnen wij het frame in de juiste richting aanpassen”, verduidelijkt Alvarez. Het frame van 3/2.5 titanium straalt in al zijn eenvoud. Gewoon een vlakke bovenbuis en een staande achtervork die ter hoogte van de zadelpenstrop is aangezet: niks meer of niks minder dan klassiek. De flat mount nok voor de remklauw is op de linker liggende achtervork gelast en zowel op de staande als liggende achtervork zit een mannetje. “Puur voor de stijfheid zijn die eigenlijk niet nodig, dus misschien moeten we er nog eens over nadenken of we die daar wel laten zitten. Of we kunnen er schroefdraad in trappen zodat die mannetjes gebruikt kunnen worden om er een spatbord aan te bevestigen”, legt Alvarez uit. In de tapse balhoofdbuis met 1,5” onderste lager en geïntegreerde lagerschalen draait een full carbon vork van Parlee, de voorderailleur wordt met een klemband op de zitbuis bevestigd en de Thomson zadelpenstrop is van de klassieke soort. De olieleiding loopt door de onderbuis, onder het bracket en dan onder de linker liggende achtervork naar de achterste remklauw. Zowel de staande als liggende achtervork is lichtjes S-bent, jammer genoeg is het wijnrood op de liggende achtervork al een beetje weggesleten door de binnenkant van de schoen die er bij elke pedaalslag tegenaan schuurt. Voor de rest is de combinatie van titanium met zwarte letters en een paar wijnrode accenten bijzonder geslaagd.

Old school zadel, high end wielen, frame met mannetjes en fraaie lak.

Eerst nadenken, dan bestellen

Kies je voor de Stoemper Vincent, weet dan dat je met een allround inzetbaar frame begint dat ook wel zijn beperkingen heeft. Want is dat tenslotte niet de definitie van ‘allround’: overal inzetbaar zonder specifiek in één bepaalde discipline uit te blinken. Vandaar dat je goed moet nadenken over de onderdelen waarmee je het frame aankleedt en op dat vlak was de testfiets niet 100% mijn ding wegens ‘een beetje te veel van alles’. Zo zijn de Hunt wielen heel fijne koerswielen wegens écht strak en prima gelagerd. Maar een 50 mm hoge velg vooraan is van het goede te veel in de Stoemper want de minste stoot zijwind gaat met je voortrein aan de wandel. De overbrengingsverhoudingen van 50/34 en 11-32 vallen ook moeililjk te rijmen met een aero wielset en het Turbo zadel is in deze setup een miskleun. Waren het mijn centen en werd het mijn fiets, ik bouwde hem ofwel als old school kilometervreter (lage velgen, 52/36 en 11-28) ofwel als pure racefies (53-39 en 11-25 met hoge velgen) op, met een nadrukkelijke voorkeur voor de eerste opbouwmogelijkheid.

3.415 euro voor frame en vork is een flinke smak geld, dus voor je dat geld van je bankrekening haalt weet je best wat je er voor in de plaats krijgt en wat je er mee gaat doen. Omdat het frame neutraal, stabiel en comfortabel rijdt zou ik er een langeafstandsracer van maken. Het soort fiets waar je ’s ochtends mee vertrekt en 250 kilometer later ’s avonds weer de oprit mee opdraait zonder een centje pijn. Is het om criteriums te koersen, dan vind je in carbonland goedkopere, stijvere en agressievere alternatieven. En ben je dan de kilometers aan het weg stoempen, dan weet je welk deuntje te neuriën…

Alle details over de Stoemper Vincent vind je hier.

En voor muzikale inspiratie beluister je dit maar eens.