100% Getest: Ridley Kanzo Adventure

Die kleur…

Standaard komt de Kanzo Adventure in een combinatie van een soort legergroen met een zandkleurige camouflagetint. Ziet er niet slecht en redelijk avontuurlijk uit, maar de combinatie van British Racing Green met gouden letters van de testfiets is simpelweg om duimen en vingers bij af te likken. Weet evenwel dat de fiets niet standaard in deze kleur zal worden aangeboden. Wil je een Kanzo Adventure in deze machtig mooie, tijdloze en chique kleurencombinatie, dan zal je hem zelf moeten samenstellen in de customizer op de Ridley website.

Klassieke Shimano Ultegra derailleur, fraaie kabeldoorvoer en 45 mm brede sloffen: de Kanzo Adventure ten voeten uit.

Wat zullen we drinken, zeven ritten lang?

De geometrie van de Kanzo Adventure is wat meer op comfort en stabiliteit gericht, vandaar het lagere bracket, de kortere bovenbuis en de hogere balhoofdbuis. Om het gebruik van 650b wielen mogelijk te maken werd de rechter liggende achtervork meteen na het bracket naar beneden geknikt, op de staande achtervork zit een mannetje met een bevestigingsoog voor een spatbord. De overgang van de bovenbuis naar de staande achtervork is heel vloeiend, de aluminium zadelpen (duurzaamheid!) wordt met een klassieke externe strop in de zitbuis geklemd. Alle kabels en leidingen lopen netjes binnendoor en alle leidingen en kabeltjes die naar achter moeten, worden heel fraai aan de linkerkant van de balhoofdbuis het frame in geleid. Heel proper gedaan. Wie lang in het zadel wil blijven, moet veel kunnen drinken en om die reden vind je een hoop nokken en nokjes op het frame. Op de zitbuis en zowel op de bovenkant als onderkant van de onderbuis kan je een bidonhouder kwijt. Op de vorkpoten zitten nokken die je kan gebruiken voor een bidonhouder of een bagagesysteem, bovenop de bovenbuis zitten vlak achter het balhoofd nog eens twee nokken waar je bijvoorbeeld een magnetische bovenbuistas van Apidura kunt bevestigen. Kortom: de dorstige avonturier komt aan het stuur van de Ridley Kanzo niks te kort.

FSA 48/32 crankstel en let op de naar beneden geknikte rechter liggende achtervork. Het zadel is niet het elegantste, maar wel één van de comfortabelste.

Op de kwaliteit van de Shimano WH-RS171 wielen valt op zich weinig af te dingen, maar als de Kanzo specifiek gebouwd werd om met bredere banden te worden gebruikt, dan was de inzet van een paar wielen met bredere velgen logischer geweest. Nu moet die 45 mm brede band zijn steun zien te vinden op een velg met een binnenbreedte van 19 mm en dat is toch niet bepaald riant. Afwerken doet Ridley met spullen uit eigen huis zoals het Forza Stratos zadel en het Forza Cirrus E2 stuur.

Gravelgevoel

Van zodra je de Kanzo Adventure in handen neemt, krijg je het typische gravelgevoel. De zithouding is compact en relaxt, maar zeker niet overdreven lui of saai. Het Forza Cirrus E2 stuur met lichte flare ligt bijzonder prettig in de hand en hoewel het Stratos zadel er een beetje lomp uitziet (brede neus, diepe centrale groef) biedt het vanaf de eerste tot de laatste meter een massa comfort. Je zit trouwens ook letterlijk stevig in het zadel en het Forza stuurlint biedt een pak grip en demping. Het stuurlint is wel vrij dik zodat je op de bovenkant van het stuur (waar de leidingen onder het stuurlint liggen) toch wel met een dik pakket rekening moet houden.

Liever rechtdoor

Voor de avonturier is de combinatie van het 48/32 crankstel met de 11-30 cassette goed gekozen, in het vlakke West-Vlaanderen waar ik de meeste van mijn testkilometers afwerk blijft de ketting gewoon op het grote blad liggen. Met zijn 9,65 kilogram (zonder pedalen) is de Kanzo Adventure niet de lichtste van het pak, al heb je daar op goed lopende paden amper last van want er zit best wel wat ‘loop’ in de fiets. Anders wordt het als je veel moet draaien en keren want dan vergt het wat meer energie om de fiets terug op gang te krijgen. Dat ligt trouwens niet aan de fiets zelf, maar vooral aan de bredere banden die ook meer wegen en dus meer kracht vragen om na een bocht weer op gang geslingerd te worden. Zodat je op technischer terrein al snel op zoek gaat naar een andere strategie en wel die van zoveel mogelijk snelheid bewaren in de bocht zodat je na de bocht minder hard moet optrekken. Snel door de bocht lukt aardig want het flare stuur biedt meer hefboom en de WTB Riddler banden hebben op een klassieke gravelondergrond grip op overschot. Omdat ook centraal op het loopvlak veel nopjes zitten, is de rolweerstand op de verharde weg wel wat groter dan bij banden met een diamantprofiel. Een beetje experimenteren met de bandenspanning is sowieso aangewezen want zeker bij dergelijke brede sloffen is de zoektocht naar de juiste balans tussen grip, comfort, snelheid en rolweerstand niet evident.

Conclusie

“Hoe ver moet je gaan voor je een fiets het label ‘Adventure’ mag opkleven?”, dat is een beetje de vraag. Vergelijkbaar met “Mag je een moderne SUV ook nog wel een ‘terreinwagen’ noemen?” Dat Ridley naast de X-Tral (nu Kanzo Speed) een extra model nodig had om een groter deel van de gravelmarkt te kunnen bedienen is duidelijk. Dat de Kanzo Adventure een verduveld goede fiets is, is evenzeer duidelijk want met het extra comfort en bagagecapaciteit kan je de Kanzo Adventure inzetten op terreinen waar de Kanzo Speed al lang de handdoek moest gooien. Voor negentig procent van de gravelrijders uit de Benelux zal de Kanzo Adventure al meer dan avontuurlijk genoeg zijn. Wil je echt zwaar off-road gaan, dan kan één van de versies met een Sram 1x aandrijving een betere keuze zijn want op die achterderailleurs zit er wat meer spanning. De paar resterende avonturiers voor wie de Kanzo Adventure dan nog niet avontuurlijk genoeg is, die moeten de framekit bestellen en de fiets zelf naar hun wensen opbouwen. Met 700c of 650b wielen, die keuze is aan hen.

P.S.: Khardung La is met 5.359 meter één van de hoogste berijdbare wegen ter wereld. Je vindt de weg in het uiterste noorden van India. Voer je in Google Maps een willekeurig adres in de Benelux als vertrekpunt en ‘Leh’ als bestemming in, dan krijg je zowel voor auto’s als fietsen de melding ‘We kunnen je geen route naar ‘Leh’ berekenen. Om maar te zeggen dat het een flink eind fietsen is…