Deel dit artikel:

100% Getest: Merida Big Nine 3000

We gaan er nu niet flauw om doen, maar het gaat niet zo heel erg goed met de hardtail. De full suspension wordt steeds veelzijdiger en de gravelbike knabbelt aan het segment van hardtails. Dat de hardtail toch nog een toekomst heeft, bewijst Merida met haar Big Nine-series. Wij gingen op stap met de Big Nine 3000.

Merida Big Nine is een naam met een geschiedenis die in mountainbikemiddens klinkt als een klok. De Big Nine-familie kent zijn eerste wortels in 2016. En met grootheden in crosscountry-racing als Jose Antonio Hermida en Gunn-Rita Dahle bewees Merida dat ze mee om de knikkers streden. Op het hoogste XC-niveau is Merida helaas niet meer aanwezig, nochtans hebben ze de bikes om dat vlotjes opnieuw te herhalen.

Hardtails dus. Voor 2024 pakt Merida meteen uit met twee versies, met twee carbonframes en een aluminiumframe. De Big Nine is er voortaan in een gewone en een TR-versie, waarbij de TR voor trail staat. Wat alle versies en modellen gemeen hebben: langer, lager en luier. En dat brengt ons al meteen bij de geometrie.

Geometrie

Neen, dat langer, lager en luier slaat niet op een tweemeter lange, zetelhangende puber die zijn baggy broek veel te laag draagt. Het gaat om een langere bovenbuis, lager bottom bracket en een vlakkere (luiere) balhoofdhoek. Het is met name de balhoofdhoek die met 68° best opmerkelijk is voor een hardtail. De reach werd groter, wat dan weer gecompenseerd wordt door een kortere stuurpen en een steilere zitbuishoek (75,3°). Door het frame lager tegen de grond te plaatsen krijg je meer speling boven de bovenbuis (standover clearance) en meer comfort maar ook een beter daalvermogen, zonder dat hij te lui wordt op de singletracks. De chainstays groeien mee naargelang de maat.

Met het Agilometer-maatsysteem kan je de maat kiezen die met jouw wensen overeenkomt: langer voor meer stabiliteit, korter voor meer behendigheid of ergens daar tussenin voor een goede balans van beide. Het Agilometer-systeem zorgt, doordat je een maatje groter of kleiner kan kiezen, je meer keuzemogelijkheden hebt.

Frame

Ons testmodel, de Big Nine 3000, is voorzien van het CF3-carbonframe. In de Big Nine-serie heb je de keuze uit twee carbonframes. De CF5 is het high-end frame, goed voor, aldus Merida, 880 gram. Het CF3-frame is een tikje goedkoper, met 1100 gram een stuk zwaarder, maar maakt vooral gebruik van minder bewerkelijke carbonvezels.

Dat maakt dat je meer vezels nodig hebt om toch dezelfde sterkte te bekomen. Merida gebruikt een ‘Anti Wrinkle System’ waarbij de inwendige vormen van het carbonframe aan de binnenzijde van het frame extra glad zijn. Dat voorkomt ‘vouwen’ in het frame, waardoor het stijver gemaakt kan worden. Het mag gezegd, het frame ziet er onberispelijk uit.

De vorm van de staande- en liggende achtervorken zorgt voor demping en dus meer comfort. Zoals het tegenwoordig hoort, is er ruimte voor banden tot 2.4”.

Een kortere zitbuis leidt bijna onvermijdelijk tot een langere zadelpen, goed voor meer flex en dus comfort. Die zadelpen is overigens 30,9 millimeter breed wat maakt dat je een ruime keuze aan seatdroppers hebt. Merida neemt voorgoed afscheid van de voorderailleur op de Big Nine-modellen. Op de onderbuis heb je de mogelijkheid om twee bidonhouders te monteren. Aan de onderkant van de bovenbuis is er nog een derde mogelijkheid om spullen te monteren.

De kabelgeleiding loopt erg mooi binnendoor, onder de stuurpen, langsheen de door Merida zelf ontwikkelde Wire Port.

Aangename prijs

De Big Nine 3000 is voor België en Nederland met 2199 euro de goedkoopste versie met carbonframe. Voor dat geld krijg je dus het CF3-frame met een Shimano Deore 12-speed aandrijving en Shimano MT-200 remmen. Aangenaam verrast zijn we door de SR Suntour Raidon voorvork. 34 millimeter dikke vorkpoten, soepel veerkarakter, prima lock out…, meer dan we gewend zijn van vorken op een fiets in deze prijsklasse. Merida staat zelf in voor een setje aluminiumvelgen met 25 millimeter interne velgbreedte. Over Maxxis Recon Race banden ga je ons zelden tot nooit horen klagen. 

Speciale vermelding voor de manier waarop je een minitool in het Merida Comp zadel kan opbergen. Met 12,4 kilogram is de Big Nine 3000 niet meteen een pluimgewicht, het gros van dat gewicht moet in de wielen gezocht worden.

Merida Big Nine 3000

Sportieve geometrie, een carbonframe met de belofte dat het comfort biedt, een reeks no-nonsens onderdelen en een aanvaardbare prijs, meer is er niet nodig om goedgezind op stap te gaan. Ik heb de afgelopen wintermaanden mijn kilometers gesleten aan boord van deze Big Nine 3000. Dat betekent dat ik er flink wat typische Vlaamse parkoersen (lees: veldwegels zonder uitdaging) mee gedaan heb. Een paar keer trok ik ermee richting Waals-Brabant op zoek naar wat ruwer terrein, een keer naar Bois des Rêves in Ottignies. Op die trails bleek een hardtail niet meteen het meest geschikte machientje.

Op een typisch Vlaams – en bij uitbreiding Nederlands – parkoers kan je prima uit de voeten met deze Merida. Het frame is alleszins stijf en sterk genoeg om elke input die je op de pedalen zet daadwerkelijk in voorwaartse stuwing om te zetten. En zelfs op kapotgereden veldwegels blijft het comfort op een aanvaardbaar niveau. Het stuurgedrag flitsend noemen zou de waarheid geweld aandoen, maar het is nu ook weer niet zo dat het erg veel moeite kost om van richting te veranderen. De Manitou-vork, eens goed afgesteld, verbaast door een progressief en soepel veerkarakter, met als extra een perfect functionerende lock out. Prima keuze van Merida.

De Shimano-aandrijving kwijt zich netjes van haar taak. Akkoord, het is niet het mees sexy setje en schakelen gaat net een tikje trager dan je van bijvoorbeeld een XT gewend bent, maar het is betrouwbaar en doet wat moet. Een gelijkaardig verhaal wat de remmen betreft. Neen, het zijn niet de krachtigste en best doseerbare remmen, maar ze doen wat moet en hebben mij eigenlijk geen enkele keer in de steek gelaten. 

Waar we minder opgewonden van worden, is het aluminum wielsetje. Het hoge gewicht staan flitsende acceleraties en lichtvoetig klimmen in de weg. Wielen zijn roterende massa. Dat na elke bocht opnieuw in gang krijgen, kost nu eenmaal meer energie. Maar je moet alles in het juiste perspectief zijn. Dit is een hardtail van goed tweeduizend euro. Daarvan mag je niet hetzelfde rijgevoel verwachten als van een high-end full suspension die vijf keer zo duur is. Er moet nu eenmaal bespaard worden op onderdelen en dat gebeurt nu eenmaal vaak op wielen. Een lichter wielsetje lijkt me in deze een prima update. En dan hou je het standaard wielsetje dat er nu inzit, gewoon om mee in de winter door de modder te gaan rossen.

De Merida Big Nine 3000 is in deze prijsklasse een prima hardtail die doet wat moet. Je krijgt een uitstekend carbonframe met een hedendaagse geometrie en degelijke en betrouwbare onderdelen. En die extra en lichtere wielset moet je maar gewoon mee in je budget incalculeren.

Gerelateerde artikels