En daar hebben ze bij de organisatie een goede reden voor. Op 21 en 22 september vinden in en rond Leuven namelijk de 1ste Belgian Transplantoux Games plaats. Een nationale kennismaking met verschillende sporttakken in voorbereiding op de World Transplant Games die volgend jaar in het Duitse Dresden georganiseerd worden.
Onmiddellijk klauterwerk
Logischerwijs verhuisde de traditionele Transplantoux Classic dus ook mee. En dat heeft naast de datum nog andere consequenties, zo ontdekten we al snel. Herinneren we ons de toertocht vanuit Zonhoven met zijn vlakke aanloop richting het meer heuvelachtige deel van Limburg nog, dan worden we in het Leuvense onmiddellijk tegen de oren gekletst met flink wat klauterwerk. Om deelnemers die voor het ‘charity-aspect’ van de sympathieke toertocht komen niet te weren, is er een korte route van 31 kilometer. Dat lijkt niet veel, maar de recreant-sympathisant zal al snel ontdekken dat ook die tocht pittig is. Doorwinterde fietsers kunnen zich dan weer uitleven op de twee parcoursen van 83 of 127 kilometer.
Verrassend verkeersluw
Vanaf de startplaats aan het Gymnasium van de KU Leuven slingert de route over mooie fietspaden door het Arenbergpark om al snel de stad letterlijk achter te laten. Een betonstrook zorgt voor het nodige comfort naast de aanwezige kasseien. Terwijl de E40 in de verte op de achtergrond hoorbaar is, klinkt het gehijg van de eerste inspanning veel luider. De eerste kilometers lopen gezapig omhoog tot aan de Weiberg in de buurt van Leefdaal. Trosjes fietsers genieten er van de rustige landbouwwegen, maar voor de rest is de omgeving verrassend verkeersluw. In de verte nadert het vliegverkeer de luchthaven van Zaventem.
Toepasselijke Lijkstraat
Na een passage door het kleine dorpscentrum van Everberg ligt een volgende verrassing te wachten. Een kleine tunnel onder de E40 vormt de poort naar een pittige klim: de Rosberg. De 32 achteraan is hier welgekomen. Dat het straatnaambordje “Lijkstraat” aanduidt, is meer dan toepasselijk. In de wetenschap dat er nog verrassingen om de hoek kunnen liggen, probeer ik nog even in leven te blijven.
Op de Brabantse Pijlroute
Via Tervuren en Overijse gaat het richting Huldenberg. Ondertussen zitten we voor een stuk op de afgepijlde fietsroute van de Brabantse Pijl. In deze zomerse sfeer besef ik dat ik de Brabantse voorjaarsklassieker misschien wel te weinig waardering gegeven heb. De route flirt met de grenzen van het Zoniënwoud om vervolgens richting Huldenberg te trekken en ter hoogte van Sint-Joris-Weert de Brabantse Wouden te bereiken.
Aan de voet van de Koxberg vliegen drie jeugdige fietsers voor mij er meteen in. Het schouwspel dat ze ten tonele brengen is ronduit vermakelijk. Noem het gerust haantjesgedrag. Hun duel begint schouder aan schouder, vervormt vervolgens tot een treintje met drie wagons en eindigt als een splinterbom. De winnaar van het duel draait op de top terug, op zoek naar de geslagene. Uit sympathie of als ultieme vernedering, wie zal het zeggen?
Drukte aan de crèmerie
Even verderop ontstaat een drukte van jewelste. De crèmerie aan het Zoet Water trekt mensen van heinde en verre. De verleiding is net niet groot genoeg om een wachtrij te trotseren. Via Oud-Heverlee gaat het onder Leuven door richting Bierbeek tot in de omgeving van Hoegaarden. Ook de oostelijke lus is nog uitdagend. Al zijn de beklimmingen minder steil en over het algemeen ook korter. Toch zorgt de opeenvolging van klimmen en dalen ervoor dat het melkzuur de benen iedere keer wat voller doet lopen.
Tot op 21 september?
Moe en voldaan komen we opnieuw aan in Leuven. Waar op het moment van onze verkenning heel wat studenten rondlopen. Dat zal op 21 september ongetwijfeld anders zijn. Zoals we dat van de organisatie van de Transplantoux Classic gewend zijn, verwachten we ook nu weer een gezellig terras voor de babbel nadien. En met dit uitdagende parcours zal die verpozing meer dan welgekomen zijn. Tot op 21 september?