TEST FEST Oudenaarde: al spelend leren

Paardenkijkdag in Oudenaarde godbetert. Op de aankomststreep van de Ronde van Vlaanderen nog wel. Pakweg vijfhonderd meter verder staan ook enkele raspaardjes te kijk. En voor één keer mag je een gegeven paard recht in de mond turen. Ik fungeer als crew op Test Fest, al kan ik aan de lokroep van zoveel moois in de speelgoedwinkel nooit langer dan een paar uren volstaan. Tegen de middag ben ik spoorloos. Mijn diensturen zijn als de afgeleide van een voetbalwet: “Test Fest duurt van 10 tot 17 uur, en op het einde van de dag heb ik vooral fietsen getest”.

Eerst Coureur Espresso, dan coureur

In eerste instantie bewaak ik de ingang. Lees: nadat ik koffie ging halen van Coureur Espresso, en toch al eens even ging rondneuzen bij de aanwezige merken, bewaakte ik mee de ingang. Rode draad daar: mensen willen graag met hun eigen fiets de Test Fest ruimte opwandelen en dat is niet de bedoeling, want dan wordt het wel erg onoverzichtelijk. Die stuur ik wandelen naar de bewaakte fietsparking. Anderen vergaten zich aan te melden in het Centrum Ronde van Vlaanderen. Ook die stuur ik even wandelen naar de receptie in het Centrum. Laatste trend zo vroeg op de dag: mistig weer, lekke banden bij Specialized en op tijd en stond een refill van de koffie.

Ontdekkingstocht

Een van de deelnemers blijkt een collega van me te zijn. Maarten rijdt nog met een aluminium frame en 9-cassette achteraan. Hij ervaart het fietsplezier en acht de tijd rijp om de fietsevolutie naar zijn garage te brengen. Hij heeft daarvoor een budget bepaald voor een nieuwe fiets en ontdekte onlangs het bestaan van Test Fest. Ik maak hem even wegwijs in de evoluties die er ondertussen zijn geweest. Over gravelfietsen, aero fietsen, endurance en all-round. En dat de merken die verschillende fietsen dus meehebben om de testronde van pakweg acht kilometer mee te fietsen. Lange wachttijden zijn er niet. Ik zie hem terug na het eerste testritje met de Canyon Grizl. Dat viel een beetje tegen. Niet verwonderlijk: Maarten wil op de weg fietsen, en nam de gravelfiets met 40mm en lage bandendruk mee de baan op. Dan heb je uiteraard niet het gevoel dat het allemaal zo veel beter is. Na de tweede rit met de Endurace van hetzelfde merk hoor ik al meteen een ander verhaal. “Wat een verschil, spectaculair. Ik had niet gedacht dat ik zo een verschil tussen fietsen zou voelen. Dat is exact waar ik naar op zoek ben. Ik ga zo ook nog even bij andere merken langs waarvan een dealer in mijn regio zit. Dit wordt een ontdekkingstocht.”

Pannenkoeken

Ondertussen heb ik zelf ook iets anders ontdekt: bij Willier vallen pannenkoeken te rapen. En ze hebben ook een behoorlijke vloot mountainbikes mee, niet toevallig wegens de vele successen die ze ermee halen. Na de remschijf-formaat pannenkoeken, wordt de lokgroep te groot. Pedalen uit de tas, helm op het hoofd en koersschoenen aan. Als eerste haal ik de Origine Fraxion uit de schappen. Zadelhoogte meteen goed en gaan. Elke fiets heeft zijn eigen karakter, dat voel je al na een paar honderd meter. Deze is snel, reactief, wil vooruit. Anders dan hun Axxome die speelser is. Het klinkt wat wollig en marketingpraat? Je voelt het pas als je ze na elkaar uitprobeert. Het verschil is echt. Pascale is op stap met drie jonge kerels. Ze komen met een glimlach tot achter hun oren terug van het eerste testrondje op een Specialized. “Niet slecht!”.

De juiste wijn

Ik doe hetzelfde bij de overburen van Giant. Eerst met de TCR op pad, vervolgens met de nieuwere Propel. Concurrent van de Fraxion. Ook bij Giant zijn de verschillen duidelijk. Het is echter als met wijn: het is ook niet per definitie zo dat een duurdere fiets beter is, want mogelijks past hij daarom niet beter bij je fietsprofiel. In Piemonte vond ik de Dolcetto wijn lekkerder dan de befaamde Barolo, wegens toegankelijker en eleganter, minder zwaar. Bij mijn laatste testronde op de snelle Propel vlam ik Alleman voorbij. Alleman, met hoofdletter, notoir granfondorenner van Grinta! Granfondo Team. Of vlak parcours ligt hem minder, of mijn testfiets is een pak sneller, of het gaat vooral om een fiets voor de dame naast Tim.

Nu rijker, straks armer

Wat doe je op zo een testrondje met die fiets? Doen alsof en al spelende leren. Versnellen, vertragen en weer optrekken, de glooiende strook uit het zadel omhoog, het lange stuk hoger tempo houden, de brug in klimhouding. Na acht kilometer heb je een eerste beeld gevormd. Dat heeft ook Maarten ontdekt ondertussen. Ik dacht na die Endurace dat ik eruit was, maar ondertussen heb ik er nog wat getest en het doet me alleen maar meer twijfelen. Die Merida is ook een leuke fiets. De ene fiets rijdt wat zus, de andere wat zo. Niet fgedacht dat ik dat zo sterk zou voelen. En budgetair zit er ook wel wat verschil op, dat moet ik nog eens herbekijken. Gelukkig kan er gespeeld worden met de afmontage. Maarten heeft een uurtje of vier geïnvesteerd in fietsen testen, en gaat zo veel rijker naar huis. Er volgt ongetwijfeld een verarming binnenkort, maar dat zal dan alvast geen miskoop zijn. Ook zonder aankoopwens is het echter een plezant tijdverdrijf. Waar anders kan je zomaar proeven van de fietsen van Van der Poel, Cavendish, Pidcock of Remco?

Voldaan

Zelf ga ik ook meer dan voldaan naar huis. De pannenkoeken bij Willier blijken plots niet meer het formaat van een kleine remschijf te hebben, maar eerder van een fietswiel. Een zeer voldaan gevoel. Ook omdat ik alweer enkele testrondjes kon fietsen. Geen enkele fiets is hetzelfde en de verschillen ervaren is tof, ook als je niet echt op zoek bent. Soms subtiel, soms overduidelijk. Je moet het gevoeld hebben om het te geloven, en TestFest maakt dat mogelijk. Ik plan alvast een tochtje naar de porseleinwinkel, om er een nieuw spaarvarken uit te zoeken.

Wees erbij in Valkenburg

Zin om er de volgende keer ook bij te zijn? Dat kan al snel. Op zaterdag 14 oktober vind je Grinta! TEST FEST bij het Shimano Experience Center in het Nederlandse Valkenburg. Inschrijven doe je via deze link.