Oef, de langste toertocht van België leeft nog

De Pajotse400 is een toertocht die in 2016 voor de vierde keer zal plaatsvinden. En dat mag een klein wonder heten, want de organisator – de sportregio’s Pajottenland en Zuidwest Rand- wilde er door omstandigheden de stekker uittrekken. Maar dankzij een paar enthousiaste ex-deelnemers is de Pajotse400 springlevend en klaar voor een vierde editie. Met een nieuwe startlocatie, een vernieuwd concept én een Bekende Vlaming die er mee zijn schouder onder zet.

400 km rijden in 24u, dat is de uitdaging bij de Pajotse400, een toertocht in mijn achtertuin, het Pajottenland, het Toscane van het Noorden zegt men ook wel. Ik reed vorig jaar een klein stukje van de Pajotse400 in het gezelschap van Ruben Dieudonné, de laatste lus van 100 km om precies te zijn. Ruben zelf reed de hele Pajotse400 uit, net als zowat vijftig andere stoere krijgers. Ze waren met meer gestart, maar de nachtelijke regen (vertrekken doe je om 22u ’s avonds) heeft veel renners (te) snel in de reserves doen grijpen. Ook Ruben praatte niet veel meer tijdens de laatste lus van 100 km, fijn gezelschap was hij dus niet, maar hij hield er verdorie nog een stevig gemiddelde op na. En hij haalde het al bij al vlotjes, Ruben had amper een half jaar eerder een koersfiets onder zijn kont geschoven. Respect. Karaktermens.

Het heeft er alle schijn van dat ik dit jaar de Pajotse400 ook zelf zal proberen uit te rijden. Ik ben het een beetje verplicht aan Ruben, die ook zelf terug zal deelnemen, wat had je gedacht? Hij haalt het wellicht met de vingers in de neus. Of ik zo’n lange afstand in mijn benen heb, weet ik niet. Ik twijfel. Mijn langste tocht tot nu toe bedroeg 160 km. Dat ging toen aardig bergop, maar 400 km aan een stuk, weliswaar met een paar bevoorradingen tussendoor, is toch nog van een ander kaliber. Verstand op nul en gaan wellicht. Juni is nog veraf.

Door omstandigheden ben ik deze fijne fietstocht trouwens al een beetje mee aan het organiseren. De sportregio wou er eigenlijk na de derde editie in 2015 de stekker uittrekken, maar dat zagen heel veel ex-deelnemers niet zitten. Verontwaardiging alom. “De Pajotse400 is uniek in haar soort, wellicht de langste toertocht in België, die kan je niet zomaar schrappen,” vonden velen. Sportregio Pajottenland had wel begrip voor de vele ontgoochelde reacties en zocht naar oplossingen om de Pajotse400 te kunnen verderzetten. Vrij snel kwam er een vergadering met een paar vrijwilligers (lees: Ruben en ik) om te bekijken of een nieuwe editie op de rails kon worden gezet.

En zo rolden we een stukje in de organisatie, Ruben en ik, en zullen we vanaf volgend jaar op zoek moeten gaan naar andere enthousiastelingen om dit event overeind te houden. De sportregio houdt er dan definitief haar handen af  en met twee gemotiveerde fietsgekken is dit niet te organiseren. Kopzorgen voor later.

Begin februari trekken we alle promotieregisters open. We hebben een nieuwe startlocatie (een echte wielerpiste!), we vonden een Bekende Vlaming die mee zal rijden (echt waar!) en we hebben ook lichtere versies van het concept voor wie 400 km te hoog gegrepen is (marketingtruukje). Kortom, de Pajotse400 heeft alles in zich om uit te groeien tot een vaste waarde op de toerkalender. Lancering op 9 februari, en dan duimen dat we er een blijvertje kunnen van maken. (KJ)

Foto 1: Myriam Alioua
Foto 2: Ruben Dieudonné