Deel dit artikel:

‘De Stig’ in première (en wij waren erbij)

05/03/2020
Redactie
Het Nieuwshuis

De documentairefilm 'De Stig', van de hand van Diederd Esseldeurs en Eric Goens, als reportagemaker ook al drijvende kracht achter de programma's 'Bargoens' en 'Het Huis', loopt in de Kinepolis-zalen. Vorige dinsdag zocht Stig Broeckx zelf de rode loper op tijdens de wereldpremière van ‚De Stig' in de Antwerpse Kinepolis.

Op 28 mei 2016 liet Stig Broeckx, toen een beloftevol profrenner, op een haar na het leven na een zware valpartij in de derde etappe van de Ronde van België. Hij belandde ruim een half jaar in een coma. Daarna begon een revalidatieproces dat niemand (behalve Stig zelf dan) voor mogelijk had gehouden. De docufilm brengt het verhaal van Stigs verbluffende comeback. Op een zeer pakkende en menselijke manier geeft Goens een intieme inkijk in de remonte van Stig Broeckx. Een jongeman die de moed nooit opgaf en als eeuwige positivo nog dagelijks werkt aan zijn herstel en zo een voorbeeld werd voor velen.

‘De Stig’ blijft hangen en maakt je nederig. Stig Broeckx en zijn ouders, voor wie ‘Zeg nooit nooit’ een levensmotto werd, kregen na de vertoning van de docufilm een staande ovatie van Zaal vijf van de Antwerpse Kinepolis, waar overigens flink wat ex-ploegmaats van Stig (onder wie André Greipel) aanwezig waren, net als de top van de Lotto-Soudal-ploeg waartoe hij behoorde. De ‘nieuwe’ Stig Broeckx kijkt overigens niet nostalgisch terug op zijn rennersbestaan en piekert niet langer over welke koersen hij nog had kunnen winnen als… Nee, de ‘nieuwe’ Stig Broeckx heeft zich al lang verzoend met zijn nieuwe ik, met zijn nieuwe leven dat hij op een zelfstandige manier wil leiden. Hij wil iets gaan doen, in de landbouw of in de sport. En hij wil nog sterker worden.

‘De Stig’ is het verhaal van een mirakel zoals je er maar weinig ziet. Het is een verhaal van hoop. Een verhaal dat elk van ons met de voetjes op de grond zet en zijn of haar zogenaamde ‘problemen’ (alleszins voor even) volstrekt doet relativeren. Op het einde van de docufilm maakt Stig de cirkel rond en gaat hij terug naar de plek van het onheil, de plaats van het verfoeide ongeval dat zijn leven veranderde. Voor Stig is die plek echter het begin geweest van iets nieuws. En het is net die boodschap die we met z’n allen moeten onthouden. Even slikken toch.