Bartacus

Grinta! is met twee teams vertegenwoordigd in deze 10de editie van de Transalp. Het Grinta! Granfondo Team met Kristof Houben en Bart Van Damme en het Grinta! Transalp Team, een gelegenheidsteam met belofterenner Lorenzo Derycke en mezelf. Voor team 2 is deze Transalp, hoe moeilijk het voor sommigen misschien is om dat te snappen, louter ‘training’. Lorenzo is op zoek naar een degelijke conditie en ikzelf denk vooral aan een scherpe(re) Marmottetijd en een paar leuke koersmaanden in juli en augustus. Team 1 speelt deze week wél een hoofdrol. En nog geen klein beetje. Ze maken aanspraak op het podium. En waarom niet: een ritzege?

Hoe dan ook, podium/ritzege of niet, Bart en Kristof etaleren dag na dag ‘grinta’ en daar bewonder ik ze voor. De gedrevenheid en ‘focus’ waarmee ze toewerken naar de cyclo’s is mooi om zien. Tot op het semi-professionele af. Voor sommigen misschien ‘te’. Ik zeg: zolang ze maar plezier beleven in wat ze doen.

Voor en na elke Transalp-rit vind je Bart Van Damme terug… op de rollen. Hij heeft zijn ploegmaat intussen zover gekregen hetzelfde te doen. De ‘warming up’ en ‘cooling down’ worden nauwgezet nageleefd. Je moet het maar doen als je dagelijks een volledige etappe plankgas geeft in de Alpencols. Eten, rusten en presteren: dat is het regime van Bart in de aanloop naar de Marmotte. De progressie die hij de voorbije twee jaar in de cyclo’s maakte onder de vleugels van het Grinta! Granfondo Team, mag er zijn. “Het resultaat van er steeds meer voor doen en laten”, aldus Bart. Respect.

Bart verdient gewoon een topklassering tijdens La Marmotte, zijn natte droom. Tot spijt van wie het benijdt. Wat Bart dan weer niet verdiende, zijn de blinde insinuaties aan zijn adres die onlangs, na de Gran Fondo Eddy Merckx, werden rondgestrooid op het forum van wielertoerist.be. En dan nog door een ex-teamlid dat het ‘nodig’ vond om na te trappen om God-weet-welke-reden. Wij trappen niet na, we zouden ook überhaupt niet weten waarom. Wij trappen alleen met de pedalen.

Tot slot nog iets over de rit van vandaag. In één woord: steil. Maar we schuiven zowaar op in het klassement. Worden wij (nogmaals: zonder ambitie) beter of gaat de rest elke dag iets meer stuk? Wordt vervolgd.