100% Getest: Trek Domane SLR 7 eTap

Niet iedereen heeft de harde, stijve eigenschappen van een pure koersfiets als de Madone nodig, en nog veel minder hebben nood aan de bijpassende geometrie die je in een lage, gestrekte positie dwingt. Nee, dan is de kortere bovenbuis van een endurancefiets zoals de Domane vaak een veel betere keuze. Dankzij de IsoSpeed-technologie worden schokken ook nog eens gedempt, waardoor je langer van het fietsen kan blijven genieten. Het enige grote minpunt dat we konden opmerken bij de vorige Domane was het gewicht. Daaraan is gesleuteld, want deze vierde generatie weegt 300 tot 700 gram minder dan het vergelijkbare vorige model. De voornaamste oorzaak daarvan, naast de keuze voor OCLV 800 carbon bij de Domane SLR, is het weglaten van de IsoSpeed aan de voorkant. Dikkere banden moeten dat compenseren. Bovendien is de IsoSpeed aan de achterkant niet meer verstelbaar, terwijl de duurdere uitvoeringen van de derde generatie die optie wel boden. Dat klonk toen leuk maar in de praktijk maakten maar weinig mensen daar gebruik van, terwijl het voor extra gewicht zorgde.

In tegenstelling tot vroeger zorgt de IsoSpeed-ophanging niet meer voor een lossere verbinding tussen bovenbuis, zitbuis en achtervork maar zondert het de zadelpenklem af van de rest van het frame, waardoor de zadelpen vrijer kan bewegen en meer kan doorbuigen, zonder dat die beweging de geometrie verandert. Dankzij een plastic afdekkapje met magneetjes blijven het hele systeem en de zadelpenklem uit het zicht. Dat helpt om de snelle looks te behouden waarmee deze nieuwe Domane is gezegend. We zien namelijk wat aero invloeden rond de vorkkroon en bij de vorm van de onderbuis, en de kabels zijn mooi weggewerkt. Trek koos daarbij voor een handig systeem, waarbij de remleidingen onder de stuurpen lopen, waar ze zijn afgeschermd door een plastic kapje. Dat soort oplossingen kan op onze appreciatie rekenen.

Net als bij de vorige Domane opteerde Trek voor de T47-bracketstandaard, die ideaal is om te combineren met brede, stijve trapassen en die toch gewoon in het frame schroeft, waardoor je geen schrik moet hebben voor gekraak – iets dat wel kan gebeuren met PressFit-brackets. Eveneens bewaard is de ruimte voor 38 mm brede banden. Trek monteert zelf 32 mm brede Bontrager R3-banden en die bleken enerzijds goede grip te geven maar anderzijds een zekere loomheid over de fiets te leggen. Vervingen we die door sneller rubber, dan was het verschil duidelijk.

Ondanks zijn snelle uiterlijk is de Domane een fiets die het vuile werk niet schuwt. Je kan er namelijk vaste spatborden op monteren, dankzij subtiel ingewerkte bevestigingspunten, en zelfs een bovenbuistasje. In de onderbuis is een holle ruimte, waarin een materiaalrol past, zodat je reservegerief onzichtbaar kan opbergen. Naast de bandruimte is dat een extra uitnodiging naar de gravelrijder die één fiets voor weg en gravel wil. Uiteraard grepen we die invitatie met beide handen en plaatsten we ook gravelbanden onder de Domane.

Comfort te over

We kunnen alleen maar lovend zijn over het rijcomfort dat deze Trek Domane biedt. Hij voelt zacht aan zonder dat het slap wordt, waarmee we bedoelen dat hij wel degelijk klappen en trillingen opvangt maar dat het geen afgeleefd hobbelpaard is. De IsoSpeed en de D-vormige zadelpen doen hun werk en de brede banden doen eveneens hun duit in het zakje. Minder zichtbaar maar eveneens belangrijk is het Bontrager IsoCore-stuur. In het carbon zit een dempende laag verwerkt. Uiteraard hebben we dat niet kunnen vergelijken met een gewoon stuur, maar we merkten wel degelijk geen vermoeidheid in de handen of de nek.

Bovendien is de reach 1,4 cm korter en de stack 2,8 cm hoger dan een Émonda in dezelfde maat 56, wat betekent dat je dichter bij het stuur zit en dat het stuur automatisch hoger staat, zonder dat je spacers moet gebruiken. Wil je hetzelfde comfort in een agressievere geometrie, dan moet je naar het Domane RSL-frame kijken, dat gemaakt is voor de profrenners van Trek-Segafredo. Dan mis je wel de opbergruimte en de bevestigingspunten, wat dan weer 100 gram gewicht scheelt.

Dankzij het lagere gewicht – onze fiets woog 8,4 kilo – trok deze Domane een pak sneller op dan zijn voorganger. Zo wordt het toch meer een racefiets dan een rijdend salon. De stuurkwaliteiten bleven wel hetzelfde en dat is maar goed ook, want we herinneren ons nog levendig hoe de derde generatie van de Domane daalde alsof hij op rails stond. Dit soort fietsen schenkt zijn berijder extra vertrouwen en dat komt altijd van pas voor mensen die het bijvoorbeeld niet gewend zijn om een Alpencol af te dalen.

Knap samengesteld

De SLR 7 eTap schakelt uiteraard met een elektronische SRAM-groepset, in dit geval de Force AXS. Die doet het nog altijd uitstekend en de geïntegreerde powermeter was een welgekomen aanvulling in de onderdelenlijst van deze Domane. Alleen de shifters hadden aan de onderkant iets minder scherp mogen zijn, zodat je ze bij het rechtopstaand klimmen, wanneer je de hendels stevig vastneemt, niet zo hard voelt. De intuïtieve manier van schakelen is zo gemakkelijk dat je bij de overstap naar een ander merk meteen moet denken: waarom doet niet iedereen het zo? Maar zo heeft elke groepset zijn eigen kwaliteiten.

De wielen komen vanzelfsprekend ook uit de Bontrager-stal. De Pro 37 heeft een moderne, brede velg, waarbij vooral de binnenbreedte van 21 mm interessant is om de dikke banden een mooie vorm te geven. Met DT 350-naven en DT Aerolite-spaken is bovendien gekozen voor betrouwbare kwaliteit. Dit zijn geen wielen die je meteen zal willen vervangen, integendeel. En een extra pluspunt: de banden zijn meteen tubeless gemonteerd.

We verkiezen het Bontrager Aeolus-zadel boven de Verse die op deze Domane zit, maar desondanks was dat zachte zadel geen spelbreker tijdens onze langere ritten.

Twee in één

Ondanks de goede raad van de fabrikant om maximaal tot 38 mm breed te gaan, moesten we toch onze toevlucht zoeken tot 40 mm brede Continental Terra Speeds, aangezien we niets smallers hadden liggen. Er bleef trouwens nog meer dan voldoende speling aanwezig. Met dat soort gravelband kan je zowat overal in Vlaanderen uit de voeten, dus op dat vlak moet de Domane niet onderdoen ten opzichte van een reguliere gravelbike. Wel bleek hij iets vinniger te sturen dan de jongste gravelbikes waarmee we op pad waren geweest, maar ook daaraan raakten we snel gewoon. Kan deze ene fiets dus dubbele dienst doen? Ja, in onze contreien wel, zo ondervonden we.

Conclusie

Onze Domane bleek een perfecte fiets voor lange afstanden. Enerzijds biedt hij veel comfort, anderzijds voelt hij niet traag aan, zeker als je de standaard banden vervangt. Dat is overigens de enige upgrade die we zouden uitvoeren, want daarnaast is deze fiets tot in de puntjes afgemonteerd. Dat mag ook wel, want met een prijs van 10.999 euro is deze Domane SLR 7 zo’n 1800 euro of meer duurder dan vergelijkbaar afgemonteerde concurrenten. In vergelijking met die concurrentie ziet de Domane er misschien net iets gesofisticeerder uit, maar je zit toch wel in een zeer hoge prijsklasse voor een fiets met SRAM Force. Stel je je echter tevreden met de iets zwaardere Domane SL 7 eTap, dan zakt de prijs gelukkig naar 7899 euro. De prijzen voor de nieuwe Domane starten bij 3699 euro en daarvoor krijg je de SL-uitvoering met mechanische Shimano 105.

Info: www.trekbikes.com