100% Getest: Storck TiX Pro

Opgericht in 1995 verwierf het Duitse Storck snel naam en faam als fabrikant van hoogwaardige racefietsen. Aanvankelijk –in de lijn van de ‘klassieke Duitse carbonschool’- knalharde koersfietsen en triathlonbolides, maar gaandeweg werd het gamma uitgebreid en kwamen er ook gebruiksvriendelijkere fietsen voor een grotere doelgroep bij. Storck hield wel vast aan zijn prijsstelling zodat het fietsen voor de happy few bleven.

This is Cross

Het TiX frame waarbij TiX staat voor ‘This is Cross’ bestaat in drie varianten waarvan de Comp met 1.699 euro het ‘instapmodel’ is. Het TiX Platinum frame kost 2.999 euro en de door ons geteste TiX Pro zit daar met een prijskaartje van 1.999 euro netjes tussenin. Voor alle duidelijkheid: we hebben het nog altijd over de prijs van de frameset. Compleet opgebouwd in de versie zoals wij met de TiX Pro reden kom je al snel in de buurt van de zesduizend euro uit. Waarmee de Storck vermoedelijk buiten het financiële bereik van de wedstrijdrijders zal vallen want om een beetje serieus aan veldrijden te doen heb je toch minstens drie complete fietsen en een batterij wielen nodig.

Schouders ophalen

Qua geometrie zijn de drie TiX frames identiek, alleen de gebruikte carbonvezels zijn anders zodat ook de gewichten variëren. De Platinum frameset weegt 1.290 gram, op Pro niveau kom je aan 1.370 gram waarvan 940 gram naar het frame gaat en 430 gram naar de vork. Het licht slooping frame maakt indruk met de heel vloeiende buisovergangen, de tonvormige bovenbuis en de schitterende voorvork met forse schouders en vrij ranke onderpoten. Dat er geen gat in de onderkant van de vorkpijp zit is wel zo handig, op die manier kan daar ook geen vuil samenklitten. Rond de voorband en ter hoogte van de staande achtervork is er meer dan genoeg ruimte voor band en prut, vlak achter de bracketschaal is de ruimte tussen de liggende achtervork iets krapper. De liggende achtervork gaat met een mooie boog over in de staande achtervork die via een breed uitgewerkte wishbone aan de zitbuis wordt gelinkt. En vooral die brede wishbone is belangrijk, kwestie van de zijdelingse stijfheid in de achtertrein te behouden. De bracketlagers zitten geïntegreerd, voor de steekasjes hield Storck de maat beperkt tot een tien millimeter exemplaar in het voorwiel en een negen millimeter exemplaar achteraan. Beslist niet overdreven dus, maar in ieder geval wel een strakkere verbinding dan met klassieke snelsluitingen. Je klemt de steekassen trouwens met een Torx 25 in het frame en het kleine sleuteltje kan je in de steekas zelf opbergen. Alle kabels en leidingen lopen door het frame wat wel zo handig is bij het veldrijden. Til je fiets op of gooi je hem op je schouder, dan zit er nooit een kabel of leiding in de weg.

Licht

Afgemonteerd met Shimano Ultegra draaiende onderdelen en hydraulische schijfremmen, DT Swiss R23 DB Spline wielen, Schwalbe Rocket Ron banden, een bij THM gemaakt Storck PowerArms crankstel met 46/36 kettingbladen van Praxis Works, een Storck ST aluminium stuurpen, Storck RBC 220 carbon stuur en een Storck MLP 150 carbon 31,6 mm zadelpen met monolink kop en Selle Italia SLS zadel komt de TiX Pro aan een scherp gewicht van 7,9 kilo, zonder pedalen weliswaar.

Kennismaking

Aan elke fiets moet je als tester eventjes wennen, al moet gezegd dat in dit geval de kennismaking niet meteen van een leien dakje liep. Omwille van een slecht gemonteerde plug in het balhoofd weigerde de TiX Pro aanvankelijk om de hoek om te gaan. Eens dat euvel aangepakt reageerde de Storck jammer genoeg nog niet zoals verhoopt. De tweede kink in de kabel bleek de Schwalbe Rocket Ron voorband te zijn. Op druk is er geen vuiltje aan de lucht, laat je de spanning in de voorband naar ‘veldritniveau’ zakken om meer grip te hebben, dan word je getrakteerd op een zwaar en weinig consistent stuurgedrag. Dus gingen de Rocket Rons er af en kwamen de vertrouwde Grifo’s in de plaats. En toen, toen toonde de Storck TiX Pro zijn ware gelaat…

Hard en glad

Want qua stuurgedrag en krachtoverbrenging is de TiX Pro een échte crosser. Hij stuurt scherp zodat je probleemloos tussen de bomen slalomt en elke trap op de pedalen is raak wat tot flitsende acceleraties leidt. Toch resulteert die directheid op langere stukken rechtdoor niet in een vervelende nervositeit zodat het platform ook bruikbaar is voor de opbouw van een gravelracer. Er zitten trouwens nokken op voor de montage van twee bidonhouders.

Het comfortgehalte van een crossfiets evalueren is sowieso lastig omdat de keuze van band en bandenspanning een grote rol speelt. Ondanks de Storck claim dat de oversized zadelpen trillingsdempend werkt, breng je de TiX toch beter bij de hardere framesets onder. Mocht het trouwens mijn fiets zijn, ik knikkerde het Monolink zadelsysteem meteen overboord en monteerde de standaard zadelpenkop. Met de klassieke zadelbruggen heb je keuze uit veel meer zadels en vooral daarmee kan je ook comfort winnen. Het Selle Italia SLS zadel van onze testfiets is te hard en veel te glad om op een crossfiets prettig te zijn.

Praktisch Praxis

Om wat door de blubber te baggeren is het carbon PowerArms crankstel simpelweg te mooi en te hoogwaardig, echt zonde om zo’n fraaie cranks te mishandelen met modder en zand. Het Storck RBC220 carbon ligt met zijn vlakke bovenkant heel prettig in de hand en het beetje flex in de stuuruiteinden voelt prima. De 46/36 PraxisWorks kettingbladen schakelen ook in slechte omstandigheden goed, een 11-25 cassette is handig omdat alle kroontjes mekaar zo mooi opvolgen. Keerzijde van de medaille is dat zo’n racy cassette ook wat sneller vol modder loopt. Met de Shimano hydraulische remmen en 160 mm remschijven voor en achter sta je altijd en overal op een paar meter gecontroleerd stil.