100% getest: Magped Ultra2-pedalen

Grosso modo kan je pedalen in twee categorieën opdelen: er zijn klikpedalen en platformpedalen. Klikpedalen is wat zo goed als iedereen gebruikt. Zij werken met een vaste verbinding tussen een schoenplaatje dat vastklikt in een mechanisme op je pedaal. SPD, Look, Crankbrothers… er zijn talloze systemen op de markt, het ene beter bekend dan het andere. Het zorgt voor zekerheid, maar als je bij een val of wanneer je gewoon stopt, niet tijdig los klikt, eveneens voor een risico. Met platformpedalen of flat pedals begeven we ons op het terrein van de enduro- en downhillmountainbiker. Flat pedals werken niet met een klikmechanisme maar met een reeks pinnetjes die zich in de zachte rubber zool van je fietsschoen boren. Je zit dus niet vastgeklikt, maar ook niet helemaal los. Handig voor wanneer je bijvoorbeeld moet corrigeren of erg snel een voet los wil hebben. Minder handig omdat je voet niet echt vast zit, is dat voor staand klimmen of sprintjes trekken dan weer niet de ideale optie. 

Magped

Het Oostenrijkse Magped werd in 2018 via een Kickstarter-programma door een aantal mountainbikers opgericht. Vier jaar later kunnen ze met gepaste trots een erg volledig gamma, gaande van pedalen voor mountainbike over weg tot gravel voorstellen. Het mag niet helemaal verbazen dat de focus – voorlopig althans – eerder op de mountainbike dan op de wegfiets ligt. Voor mountainbikegebruik stelt Magped drie verschillende soorten pedalen voor. De hier geteste Ultra2 en de Sport2 richten zich op crosscountry- en trailgebruik, de Enduro2, voorzien van twee magneten, richt zich zoals de naam het reeds doet vermoeden op endurogebruik.

De Magped-pedalen zijn als het ware een mix van beide gekende systemen. De pedalen voor mountainbikegebruik kennen, net als bij platformpedalen, een reeks pinnetjes maar werken daarbovenop met een krachtige magneet die je voet op zijn plaats op het pedaal houdt. Het schoenplaatje blijft behouden maar is bij Magped – wegens geen nood aan een klikmechanisme – een eenvoudig roestvrijstalen plaatje. 

Gewicht

Magneten staan niet meteen bekend om hun lage gewicht. Toch valt meteen op hoe licht deze pedalen wel niet zijn. De Ultra2 legt 340 gram op onze weegschaal, de Sport2 zit daar met 470 gram een stuk boven. Ter vergelijk: een setje Shimano XT-kooipedalen weegt ook al snel 430 gram. De Sport2 doet het met een pedaaloppervlakte van 104 op 92 millimeter en is 18 millimeter hoog. De Ultra2 is minimaal kleiner met een pedaaloppervlakte van 109 op 85 millimeter en is 17 millimeter hoog.

Het lage gewicht dankt de Ultra2 aan een kooi volledig gemaakt uit magnesium rond een titanium as. De pedalen zijn voorzien van acht pinnetjes langs beide kanten. Die pinnetjes langs beide kanten zijn best wel belangrijk, er is immers enkel aan de bovenkant een magneet voorzien.

De Sport2, het allround werkpaard binnen het Magped-gamma, heeft zes pinnetjes, vier vooraan en twee achteraan – en is opgetrokken rond een gefreesde aluminium kooi die rond een Cro-Mo as draait.

Magneten

Magped maakt gebruik van neodymium magneten, ook wel bekend als supermagneten. Die supermagneten hebben zelfs bij de kleinste afmetingen verbazingwekkende krachten. Afhankelijk van jouw gewicht kies je een magneet met meer of minder houdkracht. En ja, een magneet met meer houdkracht legt eveneens een paar extra grammen in de weegschaal. En haalt een paar euro’s extra van de rekening. 

De Sport2-pedalen zijn er met drie verschillende magneetsterktes: 100 Nm voor de lichte rijders, 150 Nm voor een gemiddeld gewicht en 200Nm voor de zwaardere (+80 kg) biker. De Ultra2 biedt enkel een 150 of 200 Nm magneet aan.

De verschillen zijn miniem, maar langs de voorzijde van het pedaal raadt Magped aan om met langere pinnetjes te werken dan langs de achterkant. Tijdens onze test hebben wij wat geëxperimenteerd met langer of korter voor- en achteraan, maar een erg grote invloed heeft dat niet. De magneet zit op een soort kunststof dempertje dat in de hoogte verstelbaar is. Zo kan je de speling tussen schoenplaatje en magneet verder optimaliseren. 

De afwerking van het gehele pedaal staat zonder meer op een hoog niveau. De afdichting is prima, het binnenwerk erg verzorgd. Kleurtjes die beter bij je fiets passen? Geen probleem. Het Sport2-pedaal is beschikbaar in vijf verschillende kleuren en bij het Ultra2-pedaal komen er kapjes in vijf verschillende kleuren. 

Aan de kant van de schoen worden we niet voor problemen gesteld. De plaatjes zijn snel en eenvoudig te monteren. Is er teveel ruimte, dan kan je eventueel een plastic spacer gebruiken. Dat schoenplaatje is overigens van roestvrij staal, je hoeft je dus geen zorgen te maken dat je met je schoenen allerlei ijzer gaat oprapen. De plaatjes zitten wel een stuk meer naar achter dan standaard schoenplaatjes. Dat komt omdat de magneet achteraan op het pedaal is gemonteerd. Dat vraagt even wat zoeken naar de juiste positionering. 

Niet elke schoen is echter geschikt voor deze pedalen. Het spreekt voor zich dat schoenen met een vlakke, rubberen zool de voorkeur genieten. Een schoen met harde carbon zool heeft namelijk geen enkel nut met pinnetjes, net als een schoenzool met grof profiel langs de zijkanten.

Test: Magped Ultra2

In alle eerlijkheid, mijn eerste rit met de Magped Ultra2 is geen succes. Ik moet herhaaldelijk mijn voet losklikken om de juiste positie te vinden. Een probleem dat je met een klikpedaal uiteraard niet hebt. Met een platformpedaal wel, maar daar is geen krachtige magneet en een reeks pinnetjes die je beletten snelle en kleine veranderingen met je voet door te voeren. Het schoenplaatje is namelijk relatief groot, wat maakt dat er best veel verschillende posities zijn waarop je vast komt te zitten. Dat maakt dat je vaak even helemaal moet los ’klikken’ om je voet op de juiste positie van het pedaal te krijgen.

En doordat er maar langs een kant van het pedaal een magneet zit, draait het pedaal naar beneden, met de magneetkant weg van je. Die juiste positionering wordt een kwestie van gewenning en gebruik. Daarbovenop komt mijn voet veel te makkelijk los van de magneet, iets wat het vertrouwen niet meteen ten goede komt. Dat moet dus beter. En zoals wel vaker, ligt ook hier de oplossing in een fijnere afstelling. Ik speel met de hoogte van de magneet en plaats een plastic spacer onder het schoenplaatje. Daarmee moet alvast het probleem van te snel loskomen, verholpen worden.

Naarmate ik meer met de Magped Ultra2 rij, treedt er een zeker automatisme op. Pedaal goed draaien, voet meteen juist positioneren en rijden maar. In de klim merk ik dat ik nu wel behoorlijk kan ‘trekken’ aan het pedaal zonder los te schieten, maar je voelt je voet nog steeds als het ware een beetje over het pedaal heen schuiven, ondanks de pinnetjes die dat moeten beletten. In de afdaling en over ruig terrein over boomwortels, stenen en bulten blijft je voet netjes aan de magneet kleven. Bunnyhops of sprongetjes lukken maar hou er toch maar even rekening mee dat je voet niet even vast zit als bij een klikpedaal. Je kan je voet nu eenmaal ook losmaken door een verticale beweging, en daar hou je bij sprongen best even rekening mee

De beweging is veel intuïtiever dan op een klikpedaal

Losklikken gaat natuurlijk een stuk makkelijker dan met een klikpedaal, waarbij je toch steeds een onnatuurlijke beweging moet uitoefenen. De beweging is veel intuïtiever dan op een klikpedaal en de magneet laat voldoende snel los. De kans dat je niet ‘uitgeklikt’ geraakt, is zo goed als onbestaande. Hou wel even rekening met modder en vuil op de magneet, dat heeft namelijk zo zijn invloed op de magneetkracht.

Conclusie

Wil je wel vast zitten, maar ook weer niet te vast? Kan je niet kiezen tussen klikpedalen of platformpedalen? Voel je je (nog?) niet zeker genoeg op technische stroken met klikpedalen? Dan zou Magped voor jou wel eens de oplossing kunnen zijn. Je voet zit vast maar heeft tegelijkertijd veel bewegingsvrijheid en je hoeft je geen onnatuurlijke beweging eigen te maken om de verbinding tussen magneet en schoen te verbreken. Maar… de verbinding is zeker niet zo krachtig als bij het gekende klikpedaal (waarop je overigens ook de kracht van loskomen kan instellen) en het al rijdend herpositioneren van je voet op het pedaal is toch wat lastiger. 

Stiekem had ik een beetje op het beste van beide werelden zitten hopen, maar dat is toch niet helemaal het geval. Ik zie de Magped daarom eerder als vervanging voor iemand die met flat pedals rijdt en toch wat vaster wilt zitten, dan voor iemand die zowel vertrouwd is met áls vertrouwt op zijn klikpedalen. Toch is er zeker en vast een markt voor de magnetische pedalen. Rij je niet al te vaak op technisch uitdagend en ruig terrein, heb je geen nood aan sprongen of voel je je niet zeker genoeg met klikpedalen, probeer dan gerust even magnetisch te rijden. Je hebt meer zekerheid dan op een flat pedal zonder even vast te zitten als bij een klikpedaal. 

De Magped Sport2 kost je, afhankelijk van het type magneet, tussen 104 en 119 euro, de hier geteste Magped Ultra2 tussen 179 en 189 euro. Ter vergelijk: een Crankbrothers Mallet-klikpedaal kost je pakweg 150 euro, een Shimano XTR-klikpedaal met kooi kent een advieskoopprijs van 160 euro. En voor pakweg 100 euro koop je een setje erg degelijke flat pedals. Dat maakt van Magped niet bepaald goedkope pedalen, maar de kwaliteit staat boven alle verdenking en dat kent uiteraard een prijskaartje.

Meer info via www.magped.com