Deel dit artikel:

100% Getest: Felt AR Aero

De Felt AR is een aerobike met een geschiedenis. Maar om Racefiets van het Jaar 2021 te worden, tellen die adelbrieven uit het verleden niet mee. Onze jury voelde deze laagvlieger aan de tand en merkte op dat hij vooral op het vlakke heel wat in zijn mars heeft.

Het is al van 2008 geleden dat Felt de eerste AR lanceerde. Daarmee hielden ze ook meteen één van de allereerste aerobikes boven de doopvont. Het concept sloeg aan, ook alle andere fietsfabrikanten gingen de luchtweerstand te lijf en wij smulden met zijn allen van wulps vormgegeven carbon buizen, torenhoge velgen en kabels die verstoppertje spelen in het frame. ‘Never change a winning team’ moeten ze bij Felt gedacht hebben en dus werd in Californië steeds voortgebouwd op die solide AR-basis. Ook de jongste AR, die vorig jaar werd gelanceerd, is een doorontwikkeling die door zijn verbeterde aerodynamica 9 procent sneller zou moeten zijn dan zijn voorganger. Of dat ook daadwerkelijk zo is, kunnen we moeilijk bevestigen, maar we onderschrijven wél dat de Felt AR Aero een absolute stoomtrein is.

Hoekig frame

Deze AR Aero heeft een ‘UHC Advanced + TeXtreme’ carbon frame. UHC betekent zoveel als Ultra Hybrid Carbon: als basis worden drie verschillende soorten koolstofvezels gecombineerd. ‘Advanced’ wijst dan weer op het feit dat er aan die carbon lay-up nog enkele lagen ‘high-modulus’ carbon worden toegevoegd. Al is dit nog niet het topframe van Felt. Die eer is weggelegd voor de ‘UHC Ultimate’-fietskaders. Tot slot staat TeXtreme voor de toevoeging van een aparte soort carbonvezels die op een heel specifieke manier worden geweven. Het zorgt voor extra stijfheid en sterkte, terwijl er minder hars nodig is om alles te verlijmen. Resultaat: een frame waar op vlak van stijfheid weinig verkeerd over te zeggen valt. Volgens Felt zelf is deze AR 14 procent stijver dan zijn voorganger. Gooi daar een oversized en heel hoekige behuizing van het bracket bovenop én een agressieve geometrie met korte wielbasis en lange reach en dan weet je dat je een frame hebt waarmee je – mits de juiste wielen en afmontage – als een duiveltje uit een doosje kan aanzetten na elke bocht.

Fijne afmontage

Nu zit het toevallig met die wielen en de afmontage ook wel snor op deze AR Aero. De Reynolds AR58 DB-wielen hebben 58 mm hoge velgen en werden perfect gecast voor dit type fiets. Een setje weegt iets meer dan 1700 gram, wat aanvaardbaar is. Maar vooral de stijfheid en stabiliteit maken van deze hoepels een aanwinst op de Felt. De interne breedte van 21 mm biedt ook mogelijkheden voor bredere banden. Gelukkig heeft ook het frame nog wat overschot in de voor- en achtervork: je kan banden tot 30 mm breed monteren. Tijdens de testrit deden wij het met 25 mm brede exemplaren: vooraan een Hutchinson Fusion, achteraan een Continental GP5000. Schoonheidsfoutje van de mecanicien? De groepset is een mechanische Shimano Ultegra 11-speed met 52/36-crankstel, 11-30-cassette, 140 mm rotor achteraan en 160 mm rotor vooraan.

Ook al is een elektronische groepset een genot, we kunnen de keuze voor mechanische onderdelen ook best begrijpen. Het drukt de prijs op een fiets die al een prima frame én heerlijk strakke wielen heeft. Die laatste hebben een grotere invloed op je rijplezier dan elektronisch schakelen. Anderzijds valt een wielset achteraf wel makkelijker te upgraden…

Unieke zadelpen

De semi-geïntegreerde Devox DBar.C0 Aero cockpit bestaat uit een stuur dat lekker in de hand ligt en een losse stuurpen. Door zijn brede, hoekige vorm oogt die vrij lomp. De stuuruitslag is beperkt en de derailleurkabels lopen buitenom het frame in, wat toch een beetje afbreuk doet aan de strakke, aerodynamische looks van deze racemachine. Comfort moet komen van de gespleten zadelpen waarvan de twee helften los van elkaar kunnen ‘flexen’. Waar de zadelpen in de zitbuis verdwijnt, zit bovendien een rubberen kokertje dat ook nog wat vibraties van het wegdek dempt. De zadelpen wordt in het frame geklemd met een horizontale bout aan de zijkant van de zitbuis. Het systeem zorgt ervoor dat de Felt AR zeker niet als een oncontroleerbare stuiterbal aanvoelt, ondanks het stijve frame. Ook het korte Prologo Dimension 143-zadel is een fijn zitmeubeltje dat verre van onprettig aanvoelt.

Alles samen klokt de fiets af op 8,475 kilo. Daarmee is dit meteen de zwaarste wegfiets die we tijdens onze Racefiets van het Jaar-testdag onder de kont geschoven kregen.

Zware jongen

Dat gewicht kan je bergop helaas niet wegtoveren. Tijdens de testritten wordt snel duidelijk dat de Felt AR zich minder in zijn sas voelt wanneer de stijgingspercentages de hoogte inschieten. Op de macht een helling opknallen lukt uiteraard aardig. Maar wanneer de souplesse de bovenhand moet nemen, wordt de aerobike een blok aan je been in de strijd met de zwaartekracht. Het geliefkoosde terrein van deze laagvlieger is duidelijk het vlakke land. De fiets is erg responsief: acceleraties zijn op het scherp van de snee en eens op tempo stoom je naar hartenlust door in een diepe en lange zitpositie. Bovendien stuur je heel voorspelbaar de bochten in dankzij de stabiele Reynolds-wielen.

Conclusie

Voor 4999 euro koop je een fiets waarmee je vooral op vlakke of licht glooiende parcoursen goed uit de voeten kan. Het responsieve frame biedt in combinatie met de Reynolds AR58-wielen een stevige turbo waarmee je je fietsmakkers tijdens clubritjes het leven flink zuur kan maken. De mechanische Ultegra-groepset drukt de prijs, maar anderzijds lopen de derailleurkabels wel buitenom de stuurpen en het frame, wat toch een beetje indruist tegen de regels van de aerokunst. Het extra gewicht van de oversized framebuizen en de hoge velgen maken van de Felt AR geen flitsende klimmer, maar dat is ook niet echt een verrassing als je de fiets bekijkt. Elk vogeltje zingt zoals hij gebekt is en dit vogeltje ‘suskewiet’ er vooral in het laagland op los.

Meer info vind je op de website van Felt.

Gerelateerde artikels

NEW IN!

T-SHIRT

FIRE 4 YR RIDE