100% Getest: Ere Research Genus

De Nederlander Piet Vandervelde heeft een lange staat van dienst in de wielerbranche. Ooit importeerde hij de fietsen van Javelin en de onderdelen van WTB, daarna trok hij naar Morgan Hill om voor Specialized de ontwikkeling van de zadels te doen waarna hij ook bij Selle Italia in de potten roerde. “Omdat het tijd was voor weer eens wat anders” kwam Vandervelde met het in Zwitserland gevestigde fietsbandenmerk Ere Research op de proppen. Heel recent kondigde Ere Research aan dat Fabian Cancellara het ontwikkelingsteam komt versterken. Het gamma bestaat momenteel uit de Explorator (een racefietsband voor de vier seizoenen), de Tormentum (een indoor trainer band), de Tempus (een aero tijdritband), de Pontus (een pure regenband), de Tenaci (een gravelband), de Omnia (trainingsband voor wielrenners) en de Genus die een high-end raceband wil zijn. De Genus wordt opgebouwd rond een 120 TPI karkas, bestaat in drie maten (24, 26 en 28 mm) en elk van die drie maten is in een tubeless versie en in een versie voor binnenbandjes te koop. Grinta! testte de 24 mm brede band voor binnenbandjes.

Cadeautje?

Kom je met de Ere Research bandjes thuis, dan is de kans groot dat je vrouw je rond de hals vliegt als ze je de twee doosjes op tafel ziet zetten. Maar nee, liefste schattebol, het zijn jammer genoeg geen doosjes van parfum, sieraden of peperdure uurwerken. De Genus bandjes zitten in een heel luxe kartonnen doosje dat uit twee niveaus bestaat: bovenin ligt de vouwband, onder een luikje vind je een binnenbandje en een ventielverlenger. Wel leuk, maar ventielverlengers verslijten niet en een kartonnen doosje belandt al snel bij het oud papier dus hoeft die luxe verpakking voor mij niet echt. Of ben ik na 28 jaar op de fiets te nuchter geworden?

Met 195 gram is het 24 mm brede bandje zeker niet te zwaar en de Genussen monteren gaat dankzij de soepele kevlare hieldraad heel snel. Het profiel is een combinatie van een slick centraal loopvlak met daarnaast aan beide zijden vier rijen van ronde minuscule nopjes. Ziet er niet verkeerd uit, al oogt het een beetje ‘gewoontjes’ en merkte niemand van mijn fietsclubje op zondagochtend dat ik nieuwe bandjes had gemonteerd. Om maar te zeggen dat ze nogal gemakkelijk onder de radar passeren. De rolweerstand van de bandjes valt goed mee en de band is tamelijk soepel, al heeft ie niet de souplesse van een Vittoria Corsa of een Specialized Turbo Cotton. In de bocht, met de fiets op hellingshoek, is het profiel nogal luidruchtig, maar de grip op hellingshoek volstaat voor recreatief gebruik of training. In wedstrijden met snelle doordraaiende bochten bleek de Ere Research Genus toch iets sneller dan andere pure wedstrijdbanden aan het einde van zijn Latijn te zijn, met een achterband die een paar keer een stapje opzij zette als gevolg. In één van de wedstrijden kreeg ik ondanks de Armis 1 lekbescherming (een extra laag weefsel onder het loopvlak) met een stootlek af te rekenen. Met de duurzaamheid van de band zit het wel snor want na een duizendtal testkilometers vertoont de band nog geen tekenen van slijtage.

Conclusie

Alles bij mekaar geveegd is de Ere Research Genus 24 geen slechte band, maar 70 euro is best aan de prijs. Want voor dat geld wil ik een échte koersband terwijl de Genus daar net onder blijft. Dus: prima voor de gedreven recreant en wielertoerist, voor de wielrenner die op zoek is naar alle mogelijke marginal gains zal de Ere Research Genus 24 net onder de verwachtingen blijven.

Hier vind je alle details van de band.