Specialized: custom kleding en rij-indruk Stumpjumper Comp Carbon ST

Met het Specialized Custom programma is op vlak van kleding nagenoeg alles mogelijk.

Beginnen bij het begin evenwel en dat met een stukje over kleding en bidons. Specialized heeft immers een aparte website gebouwd (www.specializedcustomdesignvault.com) waar groepen, bedrijven, clubs en verenigingen hun custom kleding en bidons kunnen ontwerpen. Verdeeld over acht collecties (Classic, Geo-Dynamic, Linear, Minimal, Organic, Ultrmodern, Desert Native, Planimetria) stelt Specialized een bijna oneindig aantal design voor, maar als je daartussen je ding nog niet vindt kan je nog altijd een eigen ontwerp insturen. Het design kan worden toegepast op nagenoeg alle items die je in de standaard kledingcollectie vindt, dus dat gaat van sokken over shirts, broeken, arm- en beenwarmers tot de bidons. De spullen worden geproduceerd in El Salvador en Specialized streeft een levertijd van acht tot tien weken na. Voor de bidons geldt een minimum afname van honderd stuks, van de kleding moet je minstens twintig items bestellen met een minimum aan tien stuks per product (dus bijvoorbeeld tien broeken en tien shirts). Specialized communiceert geen adviesprijzen voor de custom producten omdat iedere potentiële custom klant toch via de dealer moet passeren om de items te bestellen. De dealer zal dan in functie van de omvang van de bestelling een offerte maken.

De gewone bidons worden aan de buitenkant bedrukt, de isolerende bidons krijgen een bedrukte sok binnen de doorzichtige huls.

Voor veel Grinta!-lezers zal de nieuwe Stumpjumper net buiten zijn of haar interessegebied/comfort zone liggen, maar Specialized ontwikkelde van de Stumpjumper ook een ST-versie wat staat voor ‘Short Travel’. Met 120 mm veerweg vooraan en 130 mm achteraan is de Stumpjumper ST een trailfiets die voor een sportief rondje in de Ardennen inzetbaar moet zijn.

Zo wordt de nieuwe Stumpjumper gemaakt.

De nieuwe Stumpjumper is de eerste mountainbike die Specialized volgens zijn ‘Rider Engineered’-principe ontwikkelde, een werkwijze die de Amerikanen al langer voor hun racefietsen gebruiken. Doel van ‘Rider Engineered’ is om er voor te zorgen dat alle fietsen van één bepaald model dezelfde rijeigenschappen hebben, ongeacht hun framemaat. Om dat te bekomen wordt er met de geometrie, de vorm van de buizen en de carbonstructuur gevarieerd. RX-Tune doet daar nog een schepje bovenop want RX Tune wil bij Specialized zeggen dat alle vering afgestemd is op het gebruik van de fiets en de beoogde gebruiker. AutoSAG -een systeem waarbij de vering zichzelf instelde- is niet langer aan boord want Specialized gaat er van uit dat een Stumpjumper-klant weet wat hij in huis haalt en hoe hij met de vering moet omgaan. Handig op de Stumpjumper is dat de kabels volledig door het frame worden geleid en met de Flip Chip kan je de geometrie van de fiets in een handomdraai aanpassen. (Je past de brackethoogte met 6 mm en de balhoofdhoek met een halve graad aan als je de bus waarop de demper gemonteerd zit omdraait.) Net zoals verschillende andere fietsfabrikanten keert ook Specialized terug van het gebruik van press-fit bracketlagers op mountainbikes want die zorgden voor te veel gekraak, gepiep en slijtage. Voortaan vind je in het Stumpjumper frame dus weer een bracket met klassieke schroefdraad.

Zo wordt een Stumpjumper in het labo getest.

Extreem handig aan de Stumpjumper is dat alle ruimtes in het frame maximaal benut worden. In het hoofdframe is ruimte genoeg voor een bidonhouder met een grote bidon, in de balhoofdbuis zit een gereedschapsset verstopt en in de SWAT-ruimte onder de bidonhouder (SWAT = Storage – Water – Tools) is plaats genoeg om een binnenband of een mobiele telefoon op te bergen. Zodat jij minder in de achterzakken van je shirt moet meezeulen. Omdat de enkele kettingbladen steeds kleiner worden en de ketting daardoor steeds meer op de liggende achtervork ligt te rammelen, ontwikkelde Specialized een geribde rubber beschermer voor de liggende achtervork die geluidsdempend werkt.

Zo komt MTB freestyle prof Patrick Smit op een Stumpjumper een helling naar beneden…

Ben je in hoofdzaak een wielrenner/veldrijder/gravelrijder die slechts af en toe op de mountainbike stapt en zich dan in eerste instantie van een XC-wedstrijdfiets met ‘duikbootgeometrie’ (hoog zadel, laag stuur) bedient, dan is de overstap naar zo’n trailfiets met weliswaar relatief beperkte veerweg toch groot. Het is wennen aan de iets luiere balhoofdhoek die op steile afdalingen meer toelaat dan je brein voor mogelijk houdt en de ‘dropper post’ (een zadelpen die je met een knop vanaf het stuur in hoogte kunt instellen) is wel handig omdat je veel gemakkelijker achter de fiets kunt hangen, tegelijk moet ik er heel erg aan wennen. Want ook al zit het zadel op mijn XC-fiets bij steile afdalingen vaak in de weg, het is wel een oriëntatiepunt op de fiets waar ik mijn rijstijl kan aan aanpassen. En als dat oriëntatiepunt weg is, loopt de rijstijl een beetje in de soep. Op hobbelig terrein (rotsen, worteltapijten,…) kan je met de soepele vering en de brede, gripvolle banden probleemloos blijven door fietsen, al moet je er rekening mee houden dat de vering constant actief is waardoor je vaker met het pedaal de grond raakt (als de vering inzakt net op het moment dat je pedaal onderaan de omwenteling staat). Voor 3.999 euro is de Stumpjumper Comp Carbon ST een heel nette fiets, de enige vraag die jij moet beantwoorden is of jij wel de ideale fietser voor deze mountainbike bent. Vergelijk het met iemand die al twintig jaar met een Porsche 911 rijdt, die moet ook goed nadenken over de vraag of zijn volgende wéér een 911 dan wel een Porsche Cayenne wordt…

En zo daal je als je wat minder ervaring hebt met dit soort fietsen.

Alle specs van de Stumpjumper Comp Carbon ST vind je hier.