Meirhaeghe troeft Museeuw en Nuyens af in Red Bull Tout Droit

Grijze wolken, motregen en nauwelijks 6 graden: geen weer om een hond door te jagen. Toch zat de sfeer goed tijdens de tweede editie van Red Bull Tout Droit. Femke Herygers, Nick Nuyens, Joke van de Velde, Filip Meirhaeghe, Johan Museeuw, Stijn Vlaeminck en Kenny Belaey trotseerden samen met een honderdtal fanatieke cyclocrossers en mountainbikers maar liefst 14 obstakels op een uniek parcours aan de Leopoldvaart-Oost in Moerkerke bij Damme.

Pechvogels van de dag waren zonder twijfel Kenny Belaey en Stijn Vlaeminck. Kenny’s ketting begaf het net na de start, waardoor hij het parcours al lopend moest afleggen en op de negende plaats strandde. Stijn Vlaeminck behaalde – ondanks zijn lekke band – een eervolle vijfde plaats. Joke van de Velde maakte een serieuze tuimelpartij, maar bleef haar optimistische zelve.

Het publiek zag samen met commentatoren Tom Boudeweel en Paul Herygers hoe ex- wereldkampioen mountainbike Filip Meirhaeghe de eerste plaats veroverde in de All Stars race, voor Johan Museeuw aka ‘De Leeuw van Vlaanderen’ en Nick Nuyens.  Bij de recreanten was het Stijn Hofman uit Waasmunster die de prijs voor de snelste tijd in de wacht sleepte: een Specialized Crux ter waarde van 1399 euro. Hij bleef Klaas Vankersschaever en Bart Verdonck voor die respectievelijk tweede en derde eindigden. Bij de moutainbikers kaapte Olivier Bruwiere de eerste plaats weg, gevolgd door Robby De Bock en Chris Scherren. 

Enkele reacties: 

Nick Nuyens: “Ferm parcours! (…) Het lijkt veel langer dan het eigenlijk is. Het is een combinatie van op en af de fiets springen; techniek en tactiek, soms echt ‘stoempen’. Ik vroeg me tijdens het parcours wel af waar de tijd gebleven is. (…) Johan Museeuw is een legende, dus zeker geen schande om tegen hem te verliezen. Hij is altijd iets sneller geweest dan mij; ik kan me er wel bij neerleggen.” “Qua moeilijkheid sprong geen enkel obstakel erbovenuit, behalve dan de omheining, waar ik iets trager overheen raakte wegens mijn korte beentjes.” 

Joke van de Velde: “Tof parcours, maar op het moment zelf heb ik toch af en toe gevloekt. Er moet altijd iets fout gaan bij mij, anders zou ik niet ‘joke’ heten. Toen ik de helling op moest, dacht ik nog wat ‘gas’ bij te geven, snelheid te pakken. Vervolgens zou ik van de berg ‘jumpen’, wat een verkeerde inschatting bleek, met een salto tot gevolg. Eindigen in schoonheid noemen ze dat.”

 Femke Herygers: “Nog nooit zo diep gegaan; ik moet even bekomen. (…) Heel vermoeiend, ik heb het echt onderschat. Heel veel respect voor de mannen die dit een uur volhouden. Vooral het wasbord was erg vermoeiend, precies Loenhout.”