‘Epic Rides’ is een magazinerubriek in Grinta! waarbij we legendarische wielerritten reconstrueren, opnieuw fietsen en navertellen. Reeds 19 van die epische ritten verschenen al in ons blad. De allerlaatste, nummer 20, staat nog op het menu. Welke epische rit moeten we absoluut gaan fietsen en navertellen? Jij kiest.
Nice-Pra Loup, Ronde van Frankrijk 1975 (Thévenet)
Het einde van het tijdperk Merckx. In de Alpenrit naar het skioord Pra Loup lijkt Merckx aanvankelijk op weg naar zijn zesde Tourzege. Maar da’s buiten Bernard Thévenet gerekend.
Santander-Fuente Dé, Ronde van Spanje 2012 (Contador)
De tomeloze aanvalsdrift van Alberto Contador wordt beloond. In de bergetappe naar Fuente Dé zette Contador de Vuelta op zijn kop.
Venaria Reale-Bardonecchia, Ronde van Italië 2018 (Froome)
Het laatste kunstje van Chris Froome. In een geanimeerde etappe over de Colle delle Finestre maken Froome en zijn Sky-ploeg brandhout van de concurrentie, rozetruidrager Simon Yates op kop.
Milaan-Sanremo 1946 (Coppi)
In de eerste naoorlogse editie van de Primavera kiest coming man Fausto Coppi voor het offensief samen met vier gezellen. Op de Turchino laat hij iedereen achter en na een solo van 145 km triomfeert hij op de Via Roma. De nummer twee finisht op een kwartier.
Saint-Gervais-Sestrières, Ronde van Frankrijk 1992 (Chiappucci)
192 km in de aanval, waarvan 125 km solo. Om zo de rit te winnen. De Italiaan Claudio Chiappucci deed zelfs Miguel Indurain even sidderen en beven in de Tour van 1992.
Wereldkampioenschap Zürich 2024 (Pogacar)
Remco’s WK-solo in Wollongong mocht er ook zijn maar aangezien Australië niet meteen bij de deur ligt, kiezen we voor Pogi’s stoot in Zürich.
Le Grand Bornand-Sestrières, Ronde van Frankrijk 1999 (Armstrong)
We begrijpen dat er ‘haters’ zijn die niets meer willen afweten van Lance Armstrong. Maar velen gaan er niet mee akkoord dat hem zeven eindzeges zijn afgenomen. De basis voor zijn eerste Tourzege legde hij in de bergrit naar Sestrières.
Cusset-Col de la République, Parijs-Nice 1998 (Vandenbroucke)
In helse weersomstandigheden toonde Frank Vandenbroucke zijn klasse op de Col de la République en legde er de basis voor zijn eindzege in de ‘Koers naar de Zon’.
Deze epische wielerriten blikten we al in; dus op deze kan je niet stemmen:
- Cuneo-Pinerolo, Ronde van Italië 1949 (Fausto Coppi)
- Luchon-Mourenx, Ronde van Frankrijk 1969 (Eddy Merckx)
- Bordeaux-Parijs 1965 (Jacques Anquetil)
- Luik-Bastenaken-Luik 1980 (Bernard Hinault)
- Grenoble-Les Deux Alpes 1998 (Marco Pantani)
- Firenze-Assisi 1943 (Gino Bartali)
- Parijs-Roubaix 2012 (Tom Boonen)
- Sorgues-Malaucène 2021 (Wout van Aert)
- Ronde van Vlaanderen 1998 (Johan Museeuw)
- Strade Bianche 2002 (Tadej Pogacar)
- Briançon-Aix-les-Bains 1958 (Charly Gaul)
- Sélestat-Le Markstein 2022 (Annemiek van Vleuten)
- Gorizia-Tre Cime di Lavaredo 1968 (Eddy Merckx)
- Ronde van Lombardije 2006 (Paolo Bettini)
- Amstel Gold Race 2019 (Mathieu van der Poel)
- Grenoble-Orcières-Merlette 1971 (Luis Ocana)
- Brive-Agen 1951 (Hugo Koblet)
- Saint-Gaudens-Saint-Lary-Soulan 1976 (Lucien Van Impe)
- Clasica San Sebastian 2022 (Remco Evenepoel)