Even voorstellen: Bob Michels

Woonplaats: Celles, België

Leeftijd: 31 jaar

Lengte: 173 cm

Gewicht: 59-62 kg

Aantal kilometer per jaar: “Ik rij zonder fietscomputertje, maar schat tussen de 15.000 en 20.000.”

Eerste granfondo: Les Trois Ballons 2012

Waarom rij je granfondo’s?
Bob: “Dat komt door Frederic Glorieux, een ploegmakker. Ik was gestopt met wielrennen en had me in de sport van het uitgaan gestort. Op een bepaald moment kreeg ik echter zin om terug iets te doen. Mijn vader moedigde dat aan, en Frederic was overtuigend genoeg. Zo ben ik terug in het wielrennen gerold, deze keer in het granfondocircuit.”

Waar ben je het meest fier op?
Bob: “De Transalp van 2015. Tijdens de wedstrijd, die in koppels wordt gereden, waren Frederic en ik beter dan de rest. We trapten in de boter. Ik schreef drie ritten op mijn naam. En toch gaven we het op het uit handen. Zeven seconden was het verschil met de eerste. Voor mij was toch de mooiste wedstrijd, en ik ben er trots op.”

Welke doelen zijn nu belangrijk?
Bob: “Dit jaar doen we terug een gooi naar de overwinning in de Transalp. Hopelijk lukt het dit jaar wel om het algemeen klassement te winnen. In de andere wedstrijden laat ik natuurlijk geen cadeautjes liggen. Ik zie wel hoe mijn seizoen verloopt, het belangrijkste is dat ik overal veilig en wel aankom.”

Wat is het gekste dat je ooit meemaakte tijdens een granfondo?
Bob: “Ik schreef me ooit in voor de grootste afstand in de granfondo Charly Gaul, maar op de eerste splitsing sloeg ik per ongeluk af met de kortere route. Toen ik dat besefte, probeerde ik toch nog mee te strijden voor de grote afstand. Hoewel ik een serieuze achterstand had, haalde ik renners in en kwam bij achterblijvers. Het was een hopeloze zaak natuurlijk. Op een bepaald moment kwam ik bij een groepje met een veertigjarige renner. Hij vroeg met om voor hem te knechten, om haas te spelen. Ik dacht bij mezelf “waarom niet?”, en nam hem op sleeptouw. Die man stond na afloop op het podium in zijn leeftijdscategorie en was zo blij als een kind. ’s Avonds heeft hij dan getrakteerd op champagne, wat mij dan weer goed uitkwam! Elke granfondo heeft zo van die verhalen. Ik kan daar uren over vertellen, granfondo, het is een avontuur.”