Primeur: allereerste Nederlands kampioenschap e-mountainbiken

Roel Simoons is een van de deelnemers die zich tot dusver hebben opgegeven. Hij is een fervent fietser en mountainbiker. “Ik ken de evenementen en kampioenschappen vanuit het buitenland. Met name in de Alpenlanden is het gebruik van de e-mountainbike heel normaal. In marathons en andere events zijn er vaak aparte klassen voor e-mountainbikes. In Nederland en België begint het e-mountainbiken ook op te komen, alleen neemt het nog niet zo’n vaart als in Oostenrijk, Frankrijk en Zwitserland, omdat we nou eenmaal iets vlakkere parcoursen hebben. Toch zijn er ook hier steeds meer fanatieke e-mountainbikers die in binnen- en buitenland rijden.”

Uitdaging voor e-mountainbike

Stichting Wielerpromotie het Groene Hart, de organisator van het kampioenschap, bedient die groep in optima forma. De e-mountainbikers rijden op hetzelfde parcours als de deelnemers aan de XLC 3 Nations Cup, alleen in tegengestelde richting. De obstakels in het parcours zijn zo een fractie zwaarder. Zo moet de rock garden beklommen worden en zitten er venijnig steile passages in. Omdat het een nieuw fenomeen betreft, mogen zowel licentiehouders als niet-licentiehouders zich aanmelden: via de KNWU en www.whgh.nl. Er zijn twee klassen: voor mannen en vrouwen.

Bekend systeem

“We rijden een uur lang. In die tijd is het een kwestie van zuinig en slim omgaan met de accu, zodat je niet voortijdig zonder energie komt te rijden. Er is geen technische zone waar je even van batterij kunt wisselen”, zegt Roel. “Ik rij dit kampioenschap met de Uproc4 van FLYER. Daarop zit een krachtige Panasonic-motor van 80 newtonmeter en het FIT-systeem van FLYER. Dat ken ik goed, omdat ik op mijn high speedbike met hetzelfde systeem rijd. Ik weet hoe ik het snel moet bedienen. De accu is groot met een capaciteit van 17 ampère-uur, het display is overzichtelijk.”

Technische controle

Het materiaal kan een doorslaggevende factor zijn in de strijd om de Nederlandse kampioenstrui. Iedereen bepaalt zelf met welke fiets hij of zij in Zoetermeer aan de startlijn staat, al gelden er wel technische regels. De motoren mogen maximaal 250 watt hebben en de trapondersteuning moet begrensd zijn op 25 kilometer per uur. Vooraf worden alle e-mountainbikes daarop gecontroleerd, waarna ze in een aparte ruimte worden vastgehouden zodat er in de tussentijd niet meer ‘gesjoemeld’ kan worden.

Trainen op thuisparcours

Roel hoopt het ver te schoppen op het eerste Nederlands kampioenschap, maar dat is voor hem niet het allerbelangrijkste. “Het is een nieuw, leuk en vooral sympathiek evenement. Daar wil ik graag bij zijn. Ik ben ook benieuwd naar de andere deelnemers en hun aanpak”, zegt hij. “In ieder geval ben ik aardig getraind. Ik fiets dagelijks drie kwartier om op m’n werk te komen en aan het einde van de dag volg ik dezelfde weg naar huis. Daarbij train ik gemiddeld twee keer per week op de mountainbike. Schoorl is mijn thuisparcours. Daar laat ik me de komende week nog wel even zien.”