Deel dit artikel:

Getest: de onbekende Factor

28/07/2017
Redactie
Michael Salens/De Grote Plaat

Eigenlijk hoort dit stukje niet thuis in de ‘getest’-rubriek. We proefden slechts heel even van wat het relatief nieuwe Factor Bikes te bieden heeft en waagden ons aan een korte testrit van de O2, de fiets van Bardet, Naesen en Bakelants.

Als de grote onbekende factor, zo stond het fietsmerk Factor Bikes bij mij (en allicht bij vele anderen) tot voor kort geboekstaafd. Ik kon me er geen idee bij vormen. Ik zag de frames wel onder de lijven van de renners van AG2R maar daar bleef het ook bij. Tot er eindelijk de kennismaking was met het merk en de mensen en filosofie achter het merk. Die kennismakingsronde werd, kort na de Tour de France, georganiseerd in het Centrum Ronde van Vlaanderen. Met de Fransman Romain Bardet op het Tourpodium en met de knappe prestaties van onze Belgen Jan Bakelants en Belgisch kampioen Oliver Naesen, kan Factor Bikes, ondanks het feit dat het een relatieve nieuwkomer op de markt is, toch een aantal mooie adelbrieven voorleggen. Het parcours dat Factor de voorbije jaren aflegde, is op zijn minst vreemd te noemen. Er werd immers eerst geïnvesteerd in sponsoring van een WorldTour-team alvorens het distributiekanaal op poten te zetten en verkoop te genereren. Normaal gaat het in de omgekeerde richting: eerst het aanbod en de verkoopskanalen op punt stellen en dan pas sponsoren om op die manier meteen te kunnen voldoen aan de vraag van de markt. “We wilden eerst het product helemaal op punt zetten alvorens het vol in de markt te zetten. Daarvoor rekenden we op de feedback uit het peloton. Dat was voor ons stap twee”, aldus Richard Wittenberg, vroeger actief bij onder andere Ridley maar nu dus Managing Director bij Factor Bikes.

Waar komt Factor vandaan?
Factor vond zijn oorsprong binnen de motorsport en de luchtvaart. John Bailey was de gangmaker en maakte enkele fietsprototypes, meer bedoeld als eyecatchers en staaltjes van technologisch vernuft dan als product om in de markt te zetten. “John was visionair, voor op zijn tijd. In 2005 ontwikkelde hij al geïntegreerde racefietsen met hydraulische schijfremmen”, aldus Wittenberg. In 2013 onthulde het bedrijf zijn eerste productiefiets, de Vis Vires. Bailey ervoer al snel de budgettaire limieten van het Factor-project. “Het kapitaal was er toen niet om Factor de richting in te sturen die het moest nemen”, aldus Bailey. We zijn 2014 wanneer de Australiër Baden Cooke, voormalig winnaar van de groene trui in de Tour, samen met Rob Gitelis, een expert op gebied van de productie high end carbon frames, Factor Bikes overneemt. Factor 2.0 was geboren. Toen ging de bal pas echt aan het rollen. Cooke geraakte in het najaar van 2016 aan de praat met de manager van Romain Bardet en die was, als we Factor mogen geloven, meteen wild van de fiets. En dus fietsen Bardet, Naesen, Vandenbergh, Bakelants en co sedert 1 januari 2017 op Factor-fietsen. “We zaten in de World Tour nog voor we één fiets hadden verkocht aan een consument. We hadden 175 fietsen en die gingen allemaal naar het team”, benadrukt Wittenberg. Intussen zijn ze bij Factor Bikes alweer een stapje verder: de uitbouw van een dealernetwerk – ook in de Benelux – is volop bezig. Dus binnenkort kan u ook met een Factor de weg op. Maar… wat maakt dit merk zo anders dan alle anderen?

Waarvoor staat Factor?
Factor Bikes zegt een leemte in de markt te vullen. Richard Wittenberg verklaart: “We hebben rondgekeken en eigenlijk zagen we twee ‘scholen’. Aan de ene kant heel veel merken die hun carbon frames, vaak maar niet altijd voorzien van heel wat technologie, laten produceren in het Verre Oosten. Aan de andere kant is er een tegenbeweging van de ambachtelijke framebouwers die met heel veel zorg en vakmanschap maar met weinig vernieuwende technologische bagage frames in kleine oplages produceren. Wij willen iets tussenin zijn.” Maar wat dan precies? Daar hengelen we natuurlijk naar. Even kijken naar de focus van Factor Bikes: het gaat om high end wegframes en onderdelen, een beperkt assortiment en gemaakt om te presteren. Gelimiteerd – de productie schommelt jaarlijks rond de 2.000 à 3.000 frames en het doel is om dit op termijn tot maximum 10.000 op te trekken – en exclusief dus. En met een hoog prijskaartje: we spreken over 4.999 euro voor de frameset en 10.999 euro voor de complete fiets (met Di2 of eTap). Slik. “We willen niet alles en iedereen bedienen. Dat kan niet. Doe je dat als merk wel, dan betekent dat zoveel dat je eigenlijk niets maakt voor niemand.” Factor Bikes gaat prat op zijn eigen productiefaciliteit. Het bezit een eigen fabriek in Taiwan waardoor het zelf alle controle heeft op het productieproces en dus heel snel en flexibel kan werken om zijn frames en onderdelen (Black Inc heet het huismerk in onderdelen, nvdr.) te ontwikkelen en produceren. “We willen de Ferrari van de fietsmerken zijn, maar dan een Ferrari die niet alleen in het rood is te verkrijgen”, lacht Wittenberg.

Hoe rijdt een Factor?
En dan de hamvraag: hoe rijdt zo’n Factor? We vroegen het eerst aan Belgisch kampioen Oliver Naesen die tijdens de presentatie kwam binnen gewaaid. Naesens oordeel was positief. Logisch, zou je denken, hij wordt immers gesponsord door het merk. Maar toch: ‘Oli’ is zeer rechtuit en dus hechtten we belang aan zijn oordeel alvorens we aan ons testritje met de O2 begonnen. “De eerste versie had een iets te slappe voortrein maar dat is intussen veranderd. Ik vind het een heel prestatiegerichte koersfiets die niet té stijf is. Zo heb ik het graag. Zo hebben de meeste renners het ook graag. Ik weet dat Stijn Vandenbergh zelfs al aankaartte om voor de voorjaarsklassiekers een nog iets minder stijf frame te hebben. Logisch, als we een jaar lang op een stijve plank zouden moeten rijden, dan komt het niet goed. Dat doen ze bij Factor goed: ze doen wat met onze feedback. En de fietsen worden almaar beter. Ik fiets jaarlijks 35.000 km: dan wil je ook wat comfort. Dat vind ik wel bij de O2. Met de discversie heb ik nog niet gefietst maar ik ben zeker kandidaat. Ik geloof in een toekomst mét schijfremmen.” Ik fiets op een matzwarte O2 in maat 54, met Shimano Dura Ace Di2 en Black Inc onderdelen. Het is een korte kennismaking die de woorden van Naesen alleen maar bevestigt: de O2 betreft een koersfiets die zeker niet al te hard aanvoelt. Enige voorlopige bedenking ligt, na de korte testrit, in de voortrein die net iets te ‘slap’ aanvoelt. Een karakteristiek van de eerste versies, was ons gezegd. Niets om zich zorgen over te maken, lijkt het ons. Vervalt ook in het niets als je AG2R met datzelfde frame zo’n verbluffende Tour ziet rijden. Een prettige fiets is de Factor zeker en dat er een boeiend verhaal achter schuilt, staat buiten kijf. En gezien de mogelijkheden die het bedrijf heeft om zelf te gaan experimenteren met carbon, zit er veel groeipotentieel in. Benieuwd hoe langere ritten met de O2 aanvoelen. En dit op diverse terreinen. Allicht iets om over te berichten in de nabije toekomst…