Deel dit artikel:

Eddy Merckx Mourenx 69

Op 15 juli 1969 begint Eddy Merckx –bezig aan zijn eerste Tour de France- met acht minuten voorsprong aan de etappe die het peloton van Luchon naar Mourenx zal brengen. 214,50 kilometer staan er op het programma met onderweg vier zware cols. Ondanks zijn riante voorsprong trekt Merckx op 75 kilometer van de finish solo in de aanval om met bijna acht minuten voorsprong op de tweede te finishen. De endurance racer van Eddy Merckx Cycles is vernoemd naar die heroïsche prestatie.

Zet de Mourenx 69 in een rijtje van tien fietsen en de kans is jammer genoeg bijzonder klein dat je de endurance racer er meteen uitpikt. Kan ook moeilijk anders want de kleurstelling (véél zwart met grijze decals en een minimaal streepje oranje als accentkleur) is doodsaai. Nu snap ik best dat Eddy Merckx Cycles met deze Mourenx 69 een iets oudere doelgroep in het vizier neemt, fietsers die al wat lentes achter de verzwakte rug en veel kilometers op de teller hebben zodat ze liever wat meer rechtop op de fiets zitten. Vandaar die iets kortere bovenbuis en wat hogere balhoofdbuis. Maar had het niet een beetje frivoler gekund want in de zee van zwart gaan jammer genoeg ook een aantal technische ingrepen visueel verloren. Op het eerste gezicht merk je de mooie overgang van de onderbuis naar de balhoofdbuis niet eens op, net zoals de vierkante zadelpen onder de radar blijft en je toch al twee keer moet kijken om te zien dat de staande achtervork ter hoogte van de rem wat dunner is gemaakt met het oog op meer comfort. De onderbuis van het monocoque carbon frame is trouwens bijna driehoekig, de zitbuis asymmetrisch en aan de achterkant wat uitgehold om het achterwiel extra ruimte te bieden. Alle kabels lopen netjes door de framebuizen.

Cijfer acht

Precies acht kilogram weegt de complete fiets met een volledige Shimano 105 onderdelengroep met compact crankstel en 11-28 cassette. Fulcrum levert voor deze fiets de Racing 5 LG wielen waar Merckx 25 mm brede Vittoria Rubino bandjes omheen legt. Het Prologo Zero Space zadel rust op een speciaal bij dit frame horende carbon zadelpen van Eddy Merckx, voor de voorbouw doet de Kannibaal een beroep op een Deda Zero1 stuurpen en een Deda Zero1 stuur waar Eddy Merckx stuurlint omheen ligt.

Zak eens lekker door

Door de vierkante zadelpen kan je zadel nooit scheef staan en dat is wel zo handig. Minder handig is dat de zadelpen een flinke klodder montagepasta en een paar Newtonmeters extra nodig heeft om op haar plaats te blijven zitten. Zonder de twee genoemde ingrepen zal je tijdens de rit het zadel millimetertje na millimetertje voelen zakken. Door de hoge balhoofdbuis zit je vrij relaxed en bijna passief op de Mourenx, om de zaak wat sportiever te laten aanvoelen ben je verplicht om de stuurpen meteen op het bovenste balhoofdlager te monteren. Zoals gezegd worden alle kabels netjes door de framebuizen geleid, op slecht wegdek zorgen de rem- en derailleurkabels jammer genoeg voor flink wat herrie die door het grote onderbuis nog eens wordt uitvergroot. Met dank aan de ranke voorvork en het bijzonder comfortabele en gripvolle stuurlint is het comfort van de voortrein voortreffelijk, maar zowel voor als achter zou je het comfortniveau nog een stuk kunnen opkrikken door de stugge Rubino banden te vervangen door soepeler rubber. Voor een fiets die als endurance racer in de markt wordt gezet is het algemeen comfort goed zonder dat de fiets er evenwel in uitblinkt. Op de contactpunten zit je letterlijk en figuurlijk wel goed want je handen rusten op comfortabel Eddy Merckx-stuurlint terwijl het Prologo Zero Space zadel uitnodigt tot ritten van ettelijke uren. De Fulcrum Racing 5 G wielset is met zijn 1.658 gram niet de lichtste van het lot en dat voel je bij het accelereren. Het stuurgedrag volgt de algemene positionering van de fiets en is neutraal en voorspelbaar. Shimano 105 is wat schakelen en remmen betreft een veilige keuze waar je jarenlang plezier zal aan beleven.


Slecht is de Eddy Merckx Mourenx 69 absoluut niet, maar anderzijds is het ook een fiets die nergens in uitblinkt. Het comfort is OK zonder dat je er steil van achterover valt. De prestaties zijn gemiddeld want achteraan had het misschien zijdelings wat strakker gemogen. Maar goed, dit is ook geen fiets waar renners mee aan de slag zullen gaan. En die zwarte kleurstelling is wel heel safe, die zal je over vijftien jaar nog wel verkocht krijgen tweedehands. Hoeveel je over vijftien jaar nog voor deze fiets zal mogen vragen is ongetwijfeld het grootste struikelblok van de Eddy Merckx Mourenx 69. Want wie 2.999 euro veil heeft voor een racefiets met Shimano 105 afmontage zal waarschijnlijk net goed geërfd hebben…


NEW IN!

T-SHIRT

FIRE 4 YR RIDE